A Deferred Asset

Chapter 26

The day went by like a blur and it's another month of entries and transactions of the business. Another month for debit and credit that became part of my life. It's the 16th of the month already and people are busy as always, but life goes on.

And speaking of life goes on, each passing day, Darxon became sweeter and sweeter and he really put a lot of efforts to win me. There are no days that would past that he would never make me feel like I'm special, because in small things, small actions by him, he's making me feel as one.

Nasanay na rin akong tawagin siyasa pangalan niya dahil parati niya akong pinapagalitan kapag tinatawag ko siya ng sir. Hindi man kaaya-aya noong una, nasanay na rin ako kasi madalas kaming magkasama. Gabi-gabi rin siyang nasa apartment at nakaugalian ko na ring magluto ng hapunan para sa aming dalawa. Kaso matapos ang lahat ng iyon, hindi ko pa rin magawang masabi sa mga kaibigan ko ang tungkol sa amin.

Sa tingin ko kasi, para akong nagkasala sa pinaggagawa ko at hindi ko alam kung paano simulan na sabihin sa kanila ang tungkol dito. Alam kong nakakahalata na rin si Ishaani, pero wala siyang sinabi dahil hindi naman niya alam kung sino. Nagtatanong siya paminsan-minsan, pero iniiba ko ang usapan kasi hindi ko pa kayang sabihin sa kanila.

But the courting series continues up until now and I could tell that it's been a month since he started courting me. Inside the 1 month, andami niyang pinatunayan. Marami rin siyang ginawa para sa akin na hindi ko pa naranasan dati. Marami rin siyang binigay to the point na ayaw ko ng tanggapin iyon dahil nahihiya na ako sa pagwawaldas niya para sa akin. Pero ayaw niyang magpapigil kahit na pinagsasabihan ko na siya.

We even go to church together and he helped me with my groceries, kasi raw kumakain na raw siya sa apartment ko at inuubos niya na raw ang stock kong pagkain, kahit hindi naman. Pero hindi ko pa rin maiwasan na kabahan at mag-overthink kapag kasama siya. Knowing his profile that is known worldwide, half of the people on the world knows him and I'm afraid that he might be seen in the public with me and issues may arose from it, na siyang pinag-aalala ko. Yet, for now, wala pa naman, pero hindi ko pa rin makaligtaan.

Today, he's back again in my apartment. It's Sunday and he's spending another Sunday with me. I'm cooking for our dinner since we just came back from buying some groceries and he's trying to impress me by cooking his own recipe.

"Ang tagal naman." Reklamo ko nang ang tagal niyang sukatin ang asin. "Ang sanay magluto hindi na kailangang magsukat. Diretso na yan, magic kung baga."

"Ah kaya pala hindi kaaya-aya ang luto mo." Baling niya sa akin.

"Talaga ba? Kaya pala nauubos mo ang pagkain mo." Pinaningkitan ko siya ng mata at ngumisi lang siya.

Itinuon niya ang kanyang atensyon sa kanyang niluluto na ewan ko kung anong pangalan dahil siya ang nag-imbento. Masyado naman kasi itong matalino. Pero nawala ang kanyang atensyon nang biglang tumanog ang phone niya na nasa ibabaw ng mesa.

"Secretary mo." Tugon ko matapos kong tinanaw kung sino ang tumatawag.

"Please?" Baling niya sa akin na parang sinasabi na ako na ang sumagot at itatapat ko lang sa tainga niya. Tumango naman ako at ginawa ang gusto niya at ni-loud speaker ito.

"Hello sir? I just want to remind you about your schedules tomorrow." Bungad nito.

"Oh yes." Ani Darxon.

"You will going to Japan for a 3-day business meeting and a seminar sir. Then you'll going to head to Cambodia for anotger conference and go to UP the next day as a guest speaker of their event." Sunod-sunod na sabi ng kanyang secretary at mariin lang siyang nakikinig.

So, for a week he'll be out of the country and he will be very busy.

"Nothing more after UP?" He clarified.