Ejderha Kız #Wattys2015

Bölüm 12

Merhaba. Yine yeni bir bölüm. Umarım beğenirsiniz. Düşüncelerinizi çoook merak ediyorum. Lütfen yorum atın.

Gözlerimi yavaşça açtım ve onu gördüm. Mor ejderhayı. Gözleri benimle aynı renkti. Havada benim üzerimde uçuyordu. Aslında sadece kanat çırpıyordu.

İtiraf etmeliyim korkmuştum biraz. Sakinleşmeye çalıştım. Birazda olsa sakinleşince, "Merhaba." dedim

Ejderha anında bana döndü. "Merhaba Miray. Nasılsın? " diye sordu. Bu çok garibime gitti, bana benzeyen bir ses tonu vardı. Gözlerini gözlerime dikmişti. Aynı göz rengi. Yakından bakınca suratı da beni andırıyordu. Bir an dilim tutuldu konuşamadım.

Sonra, "İyiyim mm." dedim biraz kekeleyerek.

O da hemen atlayıp, "Doğru ya seninle tanışmadık. Yani sen benimle tanışmadın. Ben Madalin." dedi ve yatağa kondu. Hemen yani başıma. Korkum geçmeye başlamıştı.

Yataktan yavaşça doğruldum ve ona dönüp, "Anlamı ne?" diye sordum merak ederek.

"Benim yaşadığım dünyada babam Kral. İsmim ise Kral'ın kızı anlamına geliyor." diye cevapladı.

"Yani prenses." dedim onu inceleyerek. Fark ettim ki kalbinden beyaz parlak bir iplik çıkıyor ve benim kalbime giriyordu. "Şey. Hmm. Artık tanıştığımıza göre bana birkaç bir şeyi açıklayabilirsin." dedim gülümseyerek.

O da gülümseyerek, (sanırım bir gülümsemeydi. Yani ağzı o şekli almıştı. Yüz ifadesini anlayamıyordum.), "Mesela ?" diye sordu.

"Mesela bu iplik neden böyle ve ne işe yarıyor?" diye sordum aramızdaki ipliği gösterip. Artık o kadar olay yaşamıştım ki, her şey normal geliyordu. Tabi bana yaşananları açıklayacak birini bulduğum için de çok sevinmiştim.

"Bu iplik seni bana, beni sana bağlıyor. Bu iplik her zaman görünmez. Sadece sen ve ben birbirimize yakın olunca gözükür.

Aslında daha çok ben senin kalbini oluşturuyorum. Hem ruhunum senin hem de kalbin. Ben ölürsem sende ölürsün. Çünkü kalbin ve ruhun ölmüş olur. Senin ve benim ruhum bir bütün.

Önceleri ben senden uzaklaştığımda sen hissetmezdin. Çünkü tam bir bütün değildik. Ama şimdi bir bütünüz ve sen beni hissedebiliyorsun." dedi sakince.

Mutluydum. Sanırım. "Biz nasıl bütün olduk?"

"Sen kendini daha iyi keşfettiğin ve ilerlediğin için birleştik."

"Peki o ateş senden mi benden mi? Ayrıca böyle olan başkaları var mı?"

"Öncelikle o ateş hem benim hem senin. Bende olan da var ama senin kendi ruhunun bir ateşi var zaten. Ve evet senin gibi olanlar var. Ama onları sen bulacaksın. Daha doğrusu birlikte bulacağız. Sen beyin, ben kalp olacağım." dedi.

"Peki sen ve ben hep böyle mi olacağız? Yani fiziksel bir tamamlanmış halimiz yok mu?"

"Aslında var ama bu da sana sürpriz olsun." dedi ve gitti.

Gitti derken kalbim girdi. Yavaşça yataktan kalktım ve banyoya girdim.

Banyonun kapısını kapattım ve açıp kapanabilen boy aynasını açtım. Hala duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum .

Aynanın karşısında durdum ve kendime baktım. Sadece Miray'a baktım. Gözlerim kahverengi. Ama yakından bakınca o kahverenginin aslında ateş kırmızının koyu bir rengi olduğunu görebilirdiniz. Saçlarım kahverengi, dalgalı ama kıvırcığa daha çok benziyor. Diğer her yerim normal. Elmacık kemikleri yok. Orantılı bir vücudum var.