The Charmings and The Wicked Stepsister (Complete)

12

TILA nais mag-swoon ni Mariquit habang nakatitig sa limang lalaki na papalapit sa kanila ni Trutty. They were all drop-dead gorgeous, walang itulak-kabigin. Each had their own appeal and attractiveness.

Halos wala siya sa kanyang sarili habang ipinapakilala siya ni Tutti sa bawat lalaki. Halos hindi nga niya marinig ang mga sinasabi nito. She had been busy ogling. Tinandaan niyang maigi ang mga pangalan ng mga ito.

"Don't stare too much, woman. Hindi nagugustuhan ni Tutti ang reaksiyon mo," ani Blu.

"That's not nice, Blu," saway ni Trutty. "Be a gentleman for once."

Inakbayan siya ni Tutti. Tila hindi ito nainis sa kaibigan nito sa sinabi nito. "Ganyan lang talaga 'yan. Huwag mo nang gaanong pansinin."

Nginitian niya ito upang iparating na hindi siya offended. Sa palagay niya, kahit na sinong babae ay magkakaroon ng ganoong reaksiyon kapag nakita ang mga ito. Nakaakbay pa rin si Tutti sa kanya kahit na nang ipakilala nito ang apat sa mga magulang nito. Nakaramdam siya ng pagkailang ngunit pilit niyang pinalis.

He was just being friendly. Nag-aalala lang marahil ito na baka ma-out of place siya. Iyon ang paulit-ulit na sinabi niya sa kanyang sarili upang hindi siya lamunin ng hiya.

Pasimpleng bumuntong-hininga siya. Ang gusto niya sa araw na iyon ay mag-enjoy ngunit kung ano-anong overwhelming emotions ang salit-salitang lumalamon sa kanya.

NAGING mas relaxed si Mariquit nang maupo silang lahat at nagkuwentuhan habang kumakain ng barbecue. Lumabas kaagad ang kakulitan ng mga kaibigan ni Tutti. Kahit na ang tahimik na si Kent Lauro ay nakigulo. Hindi nagtagal ay nagawa na niyang tumawa sa mga nakakatuwang kuwento ng mga ito. Nagawa na rin niyang tawagin na "Tito" at "Tita" ang mga magulang ni Tutti nang mas maging kumportable siya.

They had steak for lunch. Noong una ay tila ayaw kainin ng apat na lalaki ang steak na may strawberries at cheese sa ibabaw. Ngunit nang matikman nila ang specialty ni Tito Toffee, walang natira sa mga plato nila. Kahit na ang salad na ginawa ni Tita Pilar ay masarap at nasimot.

Pagkakain ay nagtungo sila sa mini-theater room ng bahay. They watched some of Charlie Chaplin's silent films. Napuno ng tawanan ang silid. She felt so good. Nawala na ang hiya niya o ano pa mang hindi magandang pakiramdam. Halos hindi na siya aware na hindi nawawala ang kamay at braso ni Tutti sa kanya. Kung hindi ito nakaakbay, nakahawak naman ito sa kamay niya. Kapag natatawa siya sa pinapanood nila ay hindi niya mapigilan ang kanyang sarili na ihilig ang kanyang ulo sa balikat o sa dibdib nito. Hindi lang minsan na nagtama ang kanilang mga mata at nagkatitigan.

Pagkatapos nilang manood ay nagkayayaan ang mga lalaki na mag-swimming. Hinayaan sila ng mga magulang ni Tutti. Nagpaalam ang mga ito na magpapahinga. Zane took over the barbecue. Nang yayain siya sa tubig ay tumanggi siya dahil wala siyang dalang pamalit. Kahit na nagpapahiram si Trutty ay hindi siya pumayag. Hindi siya marunong lumangoy at nahihiya siyang aminin iyon.

"Let me give you a tour of the house," alok ni Tutti.

Kaagad siyang pumayag. Hindi katulad ng ibang bahay ng celebrities na maganda lang at pangyabang ang bahay. The house was warm and homey. Tila bawat sulok ay may masasayang memory ng childhood nina Tutti at Trutty. Puno ng larawan ng kambal habang lumalaki ang mga console table. May mga family portrait din na nakasabit sa mga dingding.

Mariquit took her time examining some of the family pictures. Hindi na siya nahiyang magtanong kay Tutti ng mga bagay-bagay tungkol sa naging buhay nito. Wala namang pag-aalinlangan na nagkuwento ito. Marami itong masasayang kuwento tungkol sa kabataan nito. Namangha siya sa klase ng pamilya na mayroon ito. Kahit na parehong prominent figure sa entertainment industry ang mga magulang nito, nagkaroon pa ito at si Trutty ng normal na buhay. Hindi lang basta maganda ang weekend home na iyon. Saksi iyon sa lahat ng masasayang sandali ng pamilya Madrigal.