I Lost in Imus

Part 5

WALA siyang napala sa pagtawag niya kase out of coverage ang cellphone ni mama tapos ang kay Buboy naman ay walang sumasagot. Nagloloko nanaman siguro ang cellphone no'n kaya hindi makasagot.

Inabot na niya pabalik ang hiniram at nagpasalamat. Kinuha naman ito ng mama ni Pempen at tumingin sa kanya na nagtatanong.

"Hindi po sumasagot silang pareho, eh. Ilang beses ko ng tinawagan." Napakamot siya ng ulo habang tumatayo, siguro kailangan na niyang umalis dito at baka nakakaabala na siya.

"Oh, saan ka pupunta? Hindi ba nga sabi mo na hindi sumagot ang tinawagan mo." Tumayo ito sa inupuan at lumapit sa sakin. Hinawakan nito ang braso ko kaya napatingin ako do'n.

"Maghahanap nalang po siguro ako ng matutulugan baka po kase makaabala na ako sa inyo lalo na't hindi niyo naman po ako kilala."

"Ang bahay ko ay bukas sa mga katulad mo na kailangan ng tulong. Pumarito ka muna kahit ilang gabi tapos ihahanap nalang muna kita ng trabaho para may magamit ka pabalik sa Manila." Ang tanong ay okay lang ba talaga sa kanila hindi ba sila naiilang sa akin lalo na't nabanggit nila kanina na tatlong babae sila dito.

"Okay lang po ba talaga?"

"Kuya, huwag ka na makulit. Kapag sinabi ng mama ko na dito ka tumuloy, dito ka po talaga tutuloy." Si Pempen ang sumagot kaya napatingin siya sa mama ng bata at tumango lang ito sa kanya. Hindi ba may isa pa, baka mamaya niyan ay kumontra 'yon sa pagtuloy niya dito.

"Maupo ka na muna dito at magluluto lang ako. Huwag ka mailang sa amin, mas gusto namin na may ibang tao sa bahay lalo na't lalaki kase alam mo naman ang panahon ngayon maraming masasamang tao at kailangan namin ng lalaki para magtanggol sa amin." Sabagay, may tama naman si tita sa sinabi niya kaya hanggat wala pa akong nahahanap na pera ay dito muna ako at tutulong sa gawaing bahay. Ihahanap din naman siya ni tita kaya habang wala pa ay ganoon ang gagawin niya.

"Ang tutulugan mo pala ay dito, kwarto 'to sana ng anak kong babae kaso sa katabi nalang namin siya matutulog hanggang hindi ka pa nakakaipon ng pera pabalik sa Manila." Paano ako babalik do'n kung hindi ko naman alam ang eksaktong lugar ng pupuntahan ko. Basta ang alam ko lang ay Manila.

"Hindi po ba magagalit ang anak niyo kung papatulugin niyo ako dito sa kwarto niya." Tumaas ang kilay ni tita kaya napakapit siya sa sofang inuupuan niya.

"Wala siyang laban saakin dahil ako ang nanay niya at kapag umangal siya sa bubungan siya matutulog." Hala. Sa bubungan matutulog ang anak niyang babae kapag umangal. Parang bigla tuloy siyang nakaramdam ng awa sa sarili lalo na't baka siya ang pagbuntungan ng anak nito kung nagkataon. "At oo nga pala, yung bahay sa unahan asawa ng tatay ko ang nakatira kasama ang mga apo tapos itong nakikita mong dingding ay bahay naman ng kapatid ko. Sa ngayon ay wala sila kase may pinuntahang kainan."

"Sandali kumain ka na ba?" tanong nito. Biscuit lang ang kinain niya simula ng umalis siya sa Mauban. Nahihiya naman siyang sumagot ng hindi lalo na't kulang pa 'yon para sa kanya.

"Opo kuma-"

"Sabe ko na nga ba at hindi ka pa kumakain. Alagaan mo ang sarili mo iho, gwapo ka pa naman." Hindi pa nga niya natatapos ang sinasabi ito namang sikmura niya ang umepal, nabuko tuloy siya na gutom pa siya. Naaawa tuloy ako sa sarili ko, pasaway kase ang magandang babae na 'yon kaya pala may nalalaman itong pagpisil sa hita kase nanakawan lang siya.

Sayang ang ganda ng babaeng 'yon kung hindi matino ang gawain nito para kumita ng pera. Maski pa ang pipitsugin niyang cellphone ay tinangay, 'yon na nga lang pinagtitiyagaan niya dinekwat pa. Hanep naman talaga na nilalang.

"Sandali kukuha muna kita ng makakain."

"Pasensyahan mo na itong pansit at biko, ah. Walang budget na malaki para maghanda ng bongga saka isang araw lang naman ang piyesta at baka masayang lang kung nagkataon." Itinango niya lang ang kanyang ulo para sumagot, nahihiya na kase siya ngayon. Kalalaki niyang tao ay magiging kargo pa siya ng mga babae. Bakit kase pinili ko pa na pumunta sa malayo para magtrabaho kung marami naman sa Mauban.