YAZARDAN*
BU BÖLÜM HAYATIMIN TEK SARIŞININA GELSİN. YASEMİN'İMEBİLGİ*
RESİMDE Kİ DEMİR :)"Asi sakin olur musun?" Kardeşlerimin sınıfında sıralarında oturmuş ağlıyordum.
"Sakin falan olamam. Kardeşlerime zarar verebilir."
"O bir cani değil Asi."
"Kaçırdığı kardeşlerin olsa böyle düşünmezdin."
"Haklısın sinirlenirdim ama burada oturmak kardeşlerini kurtarmaz dediğini yapacağız."
"Dur. Derya hâla okulda mıdır?"
"Sanmam. Ama evini biliyorum."
"Ne duruyoruz hadi o zaman." dedim ve Selin'le koştura koştura arabasına gittik.
Tam arabaya binecektik ki Hakan'ı fark ettim. Yanımıza geliyordu. Selin onu görür görmez arabaya bindi.
"Ne bu telaş?"
"Demir kardeşlerimi kaçırmış."
"Ne? Nasıl?"
"Bilmiyorum yoklar. Demir almış."
"Eee? Ne yapacaksınız?"
"Derya'yı bulup videoyu sildirmemiz lazım. Öyle dedi. Derya'ya gidiyoruz."
"İyide evde değil ki."
"Nerde?"
"Kızlarla kafeye gitti."
"Nerden biliyorsun?"
"Her okul çıkılı oraya giderler."
"Hangi kafe?"
"Beni takip edin." dedi ve hızla arabasına bindi.
Bende öyle. Selin konuştuklarımızı duymuştu. Anlatmama gerek kalmadan Hakan'ın peşine takıldı. Çok geçmeden kafeye varmıştık. Onları beklemeden kafeye bodoslama daldım. Gözüm Deya'yı arıyordu. Nerdeydi?
"Hani nerde?" dedi Selin.
"Burada olmalıydı. Eminim" dedi Hakan.
"Ama yok."dedi Selin.
"Olmalıydı."
"Yok ama." İkisi tartışırken sinirlendim. Neydi Selin'in Hakan'a garezi.
"Arasanıza şu kızı." Selin telefonundan hemen Derya'yı aradı.
"Açmıyor."diyince deli oldum.
"Tamam şimdi beni iyi dinleyin. Selin sen git evine bak. Hakan sende nerde takıldığını biliyor gibisin takılacağı mekanlara bak."
"Peki ya sen?" dedi Hakan.
"Bir zahmet beni de bana bırakın. Ben ne yapacağımı biliyorum."diyip kafeden çıktım.
İkiside arabaları binip gittiler. Bende yoldan bir taksi çevirip eve gittim. Çok geçmeden varmıştık. Taksiciye parasını verip koşarak evin kapısını hızla çalmaya başladım. Nesrin abla kapıyı açınca hızla mutfağa indim.
"Asi Hanım bir sorun mu var?" diyip meraklı gözlerle bana bakan Hamiyet teyzeye döndüm.
"Demir eve geldi mi?"
"Hayır."
"Peki kardeşlerim?"
"Yok gelmediler. Demir Bey alacaktı bu gün onları bizi arıyıp öyle dedi."
"Nereye götüreceğine dair bir şey dedi mi?"
"Hayır demedi. Bir sorun mu var?"
Sorusunu cevaplamadan koşarak evden çıktım. Yolda yürüyordum öyle mal mal. O sırada arayan Selin'in telefonunu açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
➰ Ama Biz Üveyiz ➰
RandomAsi soluk tenine , buzlarla çevrili kalbine inat bir güneş ; Demir sıcak tenine , kaynayan kalbine inat bir kar tanesi istedi. Bir küçük kar tenisi koskoca güneşe aşık olabilir mi? Bir insan üvey kardeşini sevebilir mi? Eriyeceğini bile bile Demir...