➰ Ama Biz Üveyiz ➰

26. Bölüm

YAZARDAN*
BU BÖLÜMÜ DAHA ERKEN YAZACAKTIM AMA KÜÇÜK BİR HASTALIK GEÇİRDİĞİM İÇİN YAZAMADIM BU GÜN. ÜZGÜNÜM.
BU ARADA SADECE SONA DEĞİL ARALARADA YORUM YAPARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM İYİ OKUMALAR :) BU BÖLÜMÜ BANA MESAJ ATIP "YENİ BÖLÜM YAZACAKSIN ONU ORADA GÖRECEĞİM SAATİNDE." DİYE TEHTİD DOLU MESAJ ATAN , EN SEVDİKLERİMDEN RULU'YA ARMAĞAN EDİYORUM. :D :D :D

"Ne işin var odamda sana git demiştim." diye bana bağırırken aldırış etmeden odasına girdim , kapıyı kapattım.

"Sana yaprak sarma yaptım."

"Aç değilim."

"Ama senin için yaptım. Ayrıca bu gün bir şey yememişsin yalancı."

"Asi defol." Gene aldırış etmeden yatağının yanına oturdum.

"Benim için ye."

"Asi yüzsüz müsün? Git işte." dediğinde derin bir nefes aldım. Sabır Asi.

"Sen bunu yemeden hiç bir yere gitmem. Bak ye , yoksa Can'la Cenk'i kışkırtırım yatağında zıplar , seni deli ederler."

"Dua etki onları seviyorum ve kalpleri kırılsın istemiyorum. Eğer bunu yersem defolup gidecek misin?"

"Hıhı." dedim aldırış etmeden. Tabi ki gitmeyecektim. Çatalı bir tane sarmaya batırıp Demir'in ağzına götürdüm. Hayvan ya tek seferde upuzun sarmayı ağzına sokmuştu. "Ee nasıl olmuş?" diye sordum heyecanla.

"Çık odamdan." dediğinde sinirlerim bozulmasından çok üzülmüştüm. Ben bu sarma için uğraşmıştım. Tabağı alıp ayağa kalktım. "Hey sen çık ama sarmayı bana bırak." dediğinde heyecanla arkamı dönüp tekrar yanına geçtim.

"Beğendin mi?"

"Sende kal demedim. Anlamıyor musun? Sen git , sarma kalsın."

"Yok canım öyle şey. Sarmayla ben bu yola birlikte çıktık." dedim gülerek.

"Sarmayı bana yedir o zaman gördüğün üzere yiyemiyorum." dediğinde istediğini yaptım. Yeter ki o yesin. Ben yediririm.

Sarmaları bitirmeyi başarmıştı. Yüzü gülüyordu. Onun ki gülünce tabi ki benim ki de gülüyordu.
"Neden yaptın?" dedi.

"Beni affetmen için."

"Niye seni affetmemi bu kadar istiyorsun?"

"Demir farkında mısın? Hayatımı kurtardın orda. Üstüme kendini siper etmeseydin , o cam benim..."

"Tamam o cümlenin sonunu sevmedim."

"Barıştık mı?" dediğimde kısa bir süre yüzüme baktı. Derin bir nefes aldı.

"İyi be , tamam , barıştık." dediğinde hızla boynuna atladım.

"Aaa." diye bağırdığında kolunu unutmuştum. Hemen geri çekildim.

"Özür dilerim. Ya iyisin dimi?"

"Tamam tamam , iyiyim. Çok istiyorsan sarıl ama dikkatli ol." dediğinde tekrar sarıldım. Cidden ona sarılmak çok güzeldi. Kocaman bir kucağı vardı.

"Yarın spora gideceğim. Sonra tangoya gideriz."

"Bende spora gelirim."

"Oldu o kadar tişörtsüz erkeğin yanına. Saçmalama."

"Ya Demir , geleceğim. Hem sen yanımda olucaksın ne olabilirki?" dediğimde derin bir nefes verdi.

"İyi tamam. Ama sözüm..."

"Sözünden çıkmam merak etme." dedim neşeyle.

"İyi gel o zaman. Sabah erkenden çıkacağız. Git uyu elbiseni falan da seç. Beklemek istemiyorum."