➰ Ama Biz Üveyiz ➰

5. Bölüm

BİLGİ*
ASİ'NİN GİYDİĞİ KIYAFET RESIMDE Kİ :)

Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Bembeyaz olmuştum. Buz gibiydim. Titriyordum. Her konuşmak istediğimde yapamıyordum. 'Bu gün ve bunda sonra hepte' ne demekti? Sen kimsin! Onlara bu günü anlatsam böyle düşünemezlerdi. Anlatmalı mıydım? Evet. Ne? Hayır. Asi kendine gel artık! Derin bir nefes aldım. Bu olaya sadece itiraz edecektim. Sakindim. Tamam. Şimdi bunu yapıyorum.

"Asi hazırsan çıkalım."

Demir sen ne dediğini farkında mısın? Manyak. Özürlü. Ruh hastası. Sorunların var senin. Piskopat. Allah senin belanı versin. Gözlerimi pörtletmiş Demir'e bakıyordum. Ne yapabilirdim ki şimdi? Ne geçiyordu bunun aklından? Başka çarem yoktu. Kendimi kapana sıkıştırılmış gibi hissediyordum.

"Tamam. Hazırım. Çıkalım." dedim teker teker.

"İyi akşamlar gençler." dedi Demir gülümseyerek. Bu kibar hali annemi gülümsetmeye yetmişti.

"İyi akşamlar." dedi Serkan bey.

"İyi eğlenceler." dedi annemde.

Ben hiç bir şey diyemedim. Hızlı hızlı arabaya yürüdüm. Tam kapımı açıcaktım ki , Demir hızla açtı. Ona baktım. Yüz ifadesinden insan bir şey anlayamazdı ki. Arabaya bindim. Oda bindi. Arabayı sürmeye başladı. Evet bu yolculuktada delirmezsem bana helal olsun.

On dakikadır gidiyorduk ve hala tek kelime etmemiştik. Aklında ne vardı merak ediyorum. En iyisi bir şey dememdi. Derin bir nefes aldım.
Telefonum çalıyordu. Şaka mı bu? İkidir lafım kesiliyordu. Telefonumu aldım çantamın içinden ve ekrana baktım.

Gelen Aram : Aptal Olmayan Sarışınım.

Arayan Selin'di. Ahh tabi ki oydu. Merak etmiş olmalıydı.

"Alo Selin." dedim sakince.

"Nerdesin kızım sen?"

"Arabadayım. Geliyorum."

"Nasıl bir araba? Dışarıda seni bekliyorum da."

"Siyah. Parlak. Bmw. Spor. Öyle yani."

"Bu kimin arabası? Hiç yavancı değil. Dur! Bir saniye... Demir?" dedi şaşkınca.

"Evet."

"Neler oluyor? Asi iyi misin?"

"Şet. Şey gelince konuşalım mı?"

"Tamam. Sakin ol. Görüşürüz."

"Tamam. Görüşürüz." dedim. Beni merak ettiği her halinden belliydi. Gerçi ben bile şuan kendimi merak ediyordum. İçimden bir yere saklanmış gibiydim.

Selin'in aklında sadece ben vardım şuan , emindim. Şimdi kim bilir nasıl endişelenmiştir. Aklında neler kurmuştur. Ay delireceğim şimdi. Selin'e mi üzüleyim , kendi halime mi? İkimizinde işkencesine son vermem için bir çare vardı.

"Daha hızlı gitsene." İşte bu! Söyledim ve rahatladım. Selin'in sesi bana cesaret vermişti.

"Gitmezsem ne olur?" Tehditkâr sorusu ve ses tonunu bekliyordum ama bu kadar çabuk değil. Ona karşı ezik düşmemeliydim.

"Sana daha çok tahammül etmek zorunda kalırım." dedim imalıca.

"Bundan sonra hep birlikteyiz." dediğinde ona tuhafça baktım. Ardından da güldüm. "Saçmalama!" dedim alaylı bir sesle.

Dememin hemen ardından , arabayı hızla sağa çekmişti. Neler oluyor? Korkuyordum. Harbi korkuyordum. Titriyordum. Önüme bakıyordum. Demir ise bana dönmüştü.