➰ Ama Biz Üveyiz ➰

21. Bölüm

YAZARDAN*
ISRARLARA DAYANAMADIM YAZDIM :D BU ARADA ÖNCELİKLE 11.000 OKUYUCU OLMUŞUZ SİZ BENİ KALPTEN KÖTÜRMEK İSTİYORSUNUZ BEN ANLADIM OKi BB SKSKSKSK NEYSE ŞAKA BİR YANA SİZ YORUM YAPINCA BEN AŞIRI AŞIRI AŞIRI SEVİNİYORUM. ANLATAMAM YANİ , LÜTFEN DEVAM EDİN YORUMLARA. BİRDE BU KADAR OKUYUCUM VAR AMA ÇOK AZ TAKİPÇİM VAR LÜTFEN TAKİPTE EDİN :(( AMA ETMEZSENİZDE CANINIZ SAĞOLSUN. :)) SONRALIKLA İYİ SHOP YAPMAYI BİLEN BU İŞTEN ANLAYAN VARSA LÜTFEN MESAJ ATSIN BEN HİÇ ANLAMIYORUMDA :(( YA DA YORUM YAPIN BEN DE MESAJ ATARIM. NEYSE BEN ÇOK KONUŞTUM GALİBA PİKİ GİDİYORUM. İYİ OKUMALAR:) HEPİNİZE ÇOOOOOOOOOOOK ÖPÜCÜK YOLLUYORUM. İYİ Kİ VARSINIZ ( ^ω^ ) ཧཧཧཧཧཧཧཧ<bu kalp hemde pompalı bb. Slslsls...

BİLGİ*
RESİMDEKİLER ASİ VE SELİN :)

İçeri girdiğimde kimse yoktu. "Demir?" diye seslendim sorarcasına. Ama cevap ta , kimsede yoktu. Yatağının üstüne baktım. Renk renk , çeşit çeşit pantolonlar vardı. Cidden her renk vardı. Kot pantolonun bile her çeşidi vadı. Neydi bunlar böyle?

"Beğendin mi?" diyen , ruh gibi bir anda arkamdan çıkıp ödümü patlatan kişi tabi ki Demir'di. Küçük bir titreme yaşayıp arkamı döndüm.

"Ödümü patlattın." dedim.

"Pardon." dedi ellerini suçlu gibi havaya kaldırarak.

"Ne bunlar?" diye sordum pantolonları işaret ederek.

"Pantolon."

"Hadi canım. Ne diyorsun?"

"Öff dalga geçme."

"Ciddiyim ne bunlar?"

"Bu gün başına gelenlerden sonra bu pantolonlara ihtiyacın olacağını düşündüm. Renk renk , desen desen... Her şeyden var. Ve hepsi senin." dediğinde ağzım öğlece açık ona bakıyordum. Şaka dimi bu? E yok artık. Bu iyice delirdi.

"Demir sen iyisin dimi?" diyip elimi anlına koydum.

"İyiyim neden ki?" dedi gülümseyerek.

"Yok senin bu yaptıkların normal değil. Hemde hiç."

"Gayet normal yaptıklarım. Şimdi bunları odana yollatacağım ve bundan sonra başka bir şey giymeyeceksin."

"Tamam diyelim ki ben sana uydum. Hep pantolon giydim. Ben balo gecesi o kıyafeti giymeyecek miyim?" dedim meydan okuyarak. Aaa kendine gelsin artık ama. Bu iyice manyadı.

Kısa bir süre cevap vermedi , sonra o piç gülüşünü yaptı. "İyi de o zaman hep benimle olucaksın. Yani sıkıntı yok." dedi.

"Ya o işe gelirsek ben vaz geçtim. Hakan'la gideceğim." dediğimde yüz hatları fena gerilmişti. Tabi ki yalan söylüyorum. Sadece tepkisini merak ettim.

Beni kolumdan tutup dolabına yapıştırdı. "Sen az önce ne dedin?" dedi sinirle. Omuzlarımdan bastırdığı için bu sefer çok acımamıştı. Ama ben korkuyordum.

"Mal şaka yaptım. Bırak beni." dediğimde ellerini omuzlarımdan çekip bir kaç adım geriledi.

"Ulan öyle şaka mı yapılır?" dedi sinirle.

"Yapılır ama sen kıtsın ne yapacaksın?"

"Kapa çeneni be."

"Niye burdaysam ben zaten. Demir hep aynı Demir." diyip kapıya doğru adım attım. Bileğimi tutup beni geri çevirdi.

"Şişşt. Gitmek yok." Ay rahatlağa bak sanki yanlışlıkla oyuncağımı kırmış gibi. Dengesiz ya.

"Bırak." dedim bileğimi çekmeye çalışarak ama kolu dahi kıpırdamamıştı.