SPIKING THE PAIN (Varsity Series #1) (PUBLISHED)

34

My heartbeat accelerated. There's this urgency that is flowing in my nerves.

Ang kaba ko ay pinagmamadali akong makarating kaagad sa school kaya naman halos lumipad ang sasakyan ko. Ang kamay ko ay hindi mapakali sa pagkakahawak sa manibela.

The hell! Halos umangat ang likuran ng sasakyan ko nang bigla kong inihinto. Hindi ko na inayos ang pagkakaparke ng sasakyan ko at saka ako dumiretso na sa loob.

Kataka-takang wala ang guard sa kaniyang puwesto. Baka naroon din siya sa volleyball court.

Wala masiyadong estudyante. Sabado kaya kaunti lamang ang may pasok. Mga college student lamang na katulad ko. Kaso ay wala akong pasok ngayon, isa pa ay tinatamad ako.

Mabilis akong nagtungo sa lokasyon ng gym. Matahimik ang lugar hanggang sa makalapit ako sa tapat ng pinto.

Malalim akong napabuntong-hininga. Nagawa ko pang hawakan ang dalawng tuhod ko.

I am feeling nervous.

Mabilis kong pinihit ang seradura ng pinto. Naging matunog ang pagsiwang nito nang itulak ko paloob.

Nangunot ang aking noo dahil sa sumalubong sa akin; ang teammates ko maliban kay Josh ay may tig-iisang rosas na hawak sa kanilang kamay.

Si Josh ay dala ang kaniyang gitara na nakasabit sa kaniyang balikat at tumutugtog. Electric guitar ito at konektado sa speaker na tinutungtungan ng kaliwang paa niya. 

Mga naka-suit silang lahat at tila mga preparado sa gagawin. Nakabilog ang lahat kaya hindi ko masiyadong makita ang nasa likuran nila. Hindi ko alam ang mararamdaman ko. They called me telling me that Meg is helpless here in the volleyball gym yet they are doing this.

Isa-isa silang lumapit sa akin. Nagsimula kay Elmer na nasa dulo.

Ibinigay niya sa akin ang isang pirasong rosas.

"You are loved, Trishtan." He then smiled and go back to his position earlier. Nagtataka kong tiningnan ang rosas na hawak ko.

Nababakla na ba sila? Tsk!

Patuloy ang pagtugtog ni Josh. Sumunod sa kaniya si Aldrin na nakasuot ng kulay itim sa suit na nakabukas naman. Binabanas yata siya.

"Goodluck, captain," he said smiling. I took the rose he gave me.

The process went smoothly until Josh gave me the rose he has. He left his guitar to the speaker beside him.

"This is going to be a very memorable day for you. Enjoy this day, Trishtan, the best captain we have."

Niyakap niya pa ako at saka tinapik-tapik. I am still clueless.

Pagkatapos ay saka siya tumalikod sa akin at nagsimula ulit mag-strum pagkarating sa puwesto niya kanina.

In a cue, he started strumming his guitar.

The key he was playing is familiar. I know that song.

Hanggang sa may marinig akong kumanta.

"We were both young
when I first saw you,
I close my eyes,
and the flashback starts
I'm standin' there
On a balcony
in summer air."

The song is very familiar as well as the singing voice. Unti-unti akong naglakad papalapit.

Ang teammates ko ay pumalakpak upang sabayan ang beat ng kanta pero nakapalibot pa rin sila sa akin. Ayaw ipakita kung sino ang kumakanta.

"See the lights,
see the party, the ball gowns
See you make your way
through the crowd
And say, "Hello"
Little did I know
That you were Romeo, you were throwin' pebbles
And my daddy said,
"Stay away from Juliet"
And I was cryin' on the staircase
Beggin' you, "Please don't go,"
and I said."