SPIKING THE PAIN (Varsity Series #1) (PUBLISHED)

10

"What do you want to have?"

We are here inside the Luscious Yum restaurant. This is an Indian restaurant and this is where we usually eat.

The ambiance here is just enough to lift the mood. The rectangular light in the middle gave us light. The restaurant is kind of romantic for the window's curtains are down making the people from the outside don't see us.

"Ikaw," she answered in a boisterous tone.

I grimaced. "You're out of your mind, Meg," iling ko. Napatingin ako sa crew at nakitang natatawa siya dahil sa sinabi ng aking kasama. Argh! Nakakahiya talaga 'tong si Meg, walang pinipiling lugar.

"Ikaw ang nababaliw, Trish. Alam mo naman kung anong paborito ko tapos nagtatanong ka pa. Are you insane, huh? Oh yeah, insane of me."

Napailing na lamang ako lalo. Sana pala talaga ay hindi ko na lang sinabi ang totoo na kilala ko siya at siya ang girlfriend ko. Bumalik na naman siya sa dating Meg. Siya kasi iyong tipo ng babae na hindi maarte. Wala siyang pinipiling lugar sa mga gusto niyang mangyari.

Naalala ko na naman tuloy iyong araw na hinalikan niya ako sa pampublikong palikuran. Ibinaling ko na lamang ang aking paningin sa menu'ng hawak ko.

I looked at the guy crew. He's wearing his red uniform and a slacks. "Give us two orders of garlic shrimps, curry chicken salad, and fried chicken wings."

"How about drinks, Sir?"

"Iced tea will do."

"Please wait for your order, Sir."

When he finished listing all of our orders, he went out of our sight.

"Will you please stop babbling nonsense things?"

Napamaang siya pero kalaunan ay natawa. "What?"

I snorted. "Nothing. Just sip your mouth if you will just say nonsense."

I crossed my arms. Napanguso na lamang ako. Kanina niya pa akong iniinis. Hindi na ako natutuwa.

"Sorry na, okay? Hindi na mauulit."

I looked at her. She has an apologetic face that made me weak. I am not under. Geez. I am just weak when it comes to her.

"Okay. Just please stop it. I'm not happy when you are doing it. That's childish, you know?"

"Oo na nga po. I won't do it anymore, okay?"

I nodded, seems like I was fooled.

When we finished eating, we went to the mall. She wants to play in the arcade and I can't do anything about it.

Good thing that I have texted coach Renz about my whereabouts. Hindi naman daw ako makakalaro kaya okay lang basta mag-ingat ako.

"What do you wanna play, Meg?"

"I wanna play with balls."

My eyes grew bigger. I knew that was coming. "What the hell, Meg?"

"What? I wanna play basketball, okay? You are thinking of something, don't you? Napaka-green-minded mo naman."

And she chuckled. Napapahiyang napakamot ako sa aking batok. "I wasn't, okay? You didn't complete your sentence that's why."

Inirapan niya lamang ako. Sumunod ako sa kaniya nang magsimula siyang maglakad patungo sa basketball ring. Mabuti ay hindi gano'n karami ang tao ngayon. Malamang na nanonood ng interhigh ang mga estudyante kaya hindi masikip ngayon.

"Paramihan tayo ng mai-shoot, okay?" She wants to have a bet again.

"As if naman na kaya mo akong talunin." I grimaced. I'm still the guy here. Tho I prefer volleyball, I can play basketball, too.

"Ang yabang mo, ah?"

"Let's have a bet again?"

"Puro ka na lang bet," reklamo ko. 

"Eh, anong gusto mo?"

"Ikaw." I smirked. I clearly saw how her face redden. Geez! Kinikilig siya!

"Gago!" She averted her gaze. Alam ko namang nahihiya lang siya dahil sa pamumula ng mukha. Pinanood ko kung paano siyang nagmamaktol na pumunta sa tapat ng ring.

Naiiling akong lumapit sa kaniya. "Anong bet ba kasi ang gusto mo?"

She looked at me. "Katulad kanina."

Me temple knotted. "Anong kanina?"

She tsked. "If I win, you will cook for me for the whole week and if you win, then I will cook for you."

Right, doon na siya halos makatira sa condo ko. May mga gamit na siyang dinala roon. Ayaw niya na atang mawala ako sa paningin niya.

Actually, she already finished her college and currently waiting for me to finish my last year in college. She wants to be with me in the same company.

She's not older than me. It's just that she finished college first because I stopped studying way back high school when I got seriously injured. Yes, I had my right foot fractured, and it took me almost a year to finally fully recover.

I went back into my senses. "Bakit ba gustong-gusto mong magluto ako?"

Sinamaan niya ako ng tingin. "Siyempre para handa ka kapag naging mag-asawa tayo."

I smirked. My heart accelerated. "Eh, paano kung hindi ikaw ang maging asawa ko? Paano kung maagaw ako ng iba sa 'yo?"

She raised her eyebrows and then flipped her hair. "As if papayag ako, 'no?"

Napangiti ako. "Sige na, payag na ako sa gusto mo."

Madali naman akong kausap e. Siya ang naunang maglaro. Pinanood ko lamang kung paano siyang mainis kada sasablay ang binabato niyang bola.

Natatawa pa ako kapag nahahampas niya ang bakal sa harapan niya kapag mumimintis ang bola niya.

Ang cute niyang tingnan habang pinipilit na maka-shoot para maipagluto ko siya.

Pagkatapos ng isang minuto ay saka siya lumapit sa akin. Kinuha ko ang kulay puti kong bimpo at saka sinimulang punasan ang pawis na tumulo sa mukha niya.

"Sigurado ka na bang ilalaban mo ang five points na nakuha mo?"

Dahil sa sinabi ko ay nahampas niya ang kamay ko. "Ang yabang mo! Akin na nga iyang tuwalya at ako ang magpupunas sa sarili ko!"

Naiiling na ibinigay ko sa kaniya ang tuwalya ko at saka ako lumapit sa basketball ring at nagsimulang maglaro.

Pagkatapos namin doon ay nagtungo naman kami sa iba. Nakakuha ako ng teddy bear para sa kaniya mula roon sa claw machine.

Bitbit niya tuloy ang isang kulay pink na teddy bear na hindi kalakihan. Sakto dahil iyon ang paborito niyang kulay. Nakailang ulit pa ako bago ko tuluyang nakuha iyon kaya todo pasalamat siya sa akin.

Mabuti na lamang at napigilan niya ang sariling gumawa ng bagay na hindi dapat gawin sa public.

Hanggang sa makauwi kami sa condo. "Ipagluto mo naman kasi ako, Trish!"

Hanggang ngayon ay nagmamaktol pa rin siya sa kaniyang pagkatalo. Naka-score ako ng 34 sa basketball kanina at hindi niya pa rin matanggap.

"Oo na, lulutuan na kita pero turuan mo ako, ah?" Nginitian ko siya nang malapad, nagpapa-cute para maawa siya.

Para tuloy na siya rin ang magluluto at tutulong lang ako. 

"Ayoko!" irap niya. "Napagod ako kalalakad kaya ikaw na lang ang magluto. Mag-search ka na lang kung paano."

I tsked. "Sige na nga. Basta walang sisihan kapag hindi masarap ang kinalabasan, ah? I don't want this, pinilit mo lang ako."

"Nye-nye." Para siyang batang nahiga sa kama buhat ang teddy bear na nakuha namin kanina.

Nahiga ako sa tabi niya. Inihilig ko ang aking ulo sa kaniyang balikat. Ang tungki ng aking ilong ay lumapat. Ang aking manipis na labi ay hinalilan ang braso niya.

"Meg," I whispered.

"Oh?"

"If your heart is a prison, I would like to be sentenced for life."