Shock was clearly written in her face. Her mouth was opened and her eyes were afraid.
"T-Trish, he is my friend."
I snorted. Nag-iwas ako ng tingin. "Then why you looked scared?"
Namutla siya. "Because I was shock, Trishtan. Bigla ka na lang pumasok sa usapan namin. Siya si Adrian, okay? Kaibigan ko lang siya, 'di ba, Adrian?"
Tiningnan niya pa ang lalaki na tanging tango lamang ang isinagot sa kaniya.
"Friend? Kaya pala naiwan mo kami roon para sa kaniya." I can't help but to be sarcastic. Alam kong mababaw ang dahilan ng pagkakaganito ko pero sana ay nagpaalam man lang siya kay coach kasi alam niyang mag-aalala ako.
Napangiwi na lamang ako. Hindi ko gusto ang ngiti na mayroon ang lalaking kasama niya.
"Papasok na sana kami pero dumating ka."
Tumaas ang gilid ng labi ko. "You are lying, Meg. I saw two talking and I was watching you from afar for about two minutes!" Mas lalong umusbong ang inis ko.
"Pre, 'wag mo naman sigawan si Meg," singit ni Adrian.
I looked at him furiously. "I am not talking to you so stop meddling us, okay?" Natahimik siya at sumisipol na nag-iwas ng tingin. What's wrong with him? Argh!
I averted my gaze to my girlfriend. Kinuha ko ang kamay niya at saka hinila. "Let's talk somewhere private."
Nagsimula akong maglakad habang hawak ang kamay niya. Hindi na baleng magmukhang walang respeto sa lalaking kasama niya basta ang mahalaga ay mailayo ko siya ay makapag-usap kami.
Nagpatianod siya sa akin hanggang sa makarating kami sa parking lot. Dumiretso kami sa itim na kotse ko. Pinagbuksan ko siya ng pinto at saka siya naupo sa shotgun seat.
Umikot pa ako at saka pumasok. Hindi ako nag-abalang tingnan at nagsimulang buhayin ang makina. Halos masira pa ang manibela ko dahil sa higpit ng pagkakahawak ko. He's getting into my nerves.
Pagkarating sa condo ay saka ko lamang siya hinarap. "What the hell, Meg?"
"What the hell, too, Trishtan? You dragged me here without even letting me explain!"
"Explain what, Meg?"
Ipinatong ko sa lamesa ang susi at saka hinarap si Meg na nakaupo na sa kama.
"Kaibigan ko siya, okay?"
"Kung kaibigan mo siya ay bakit hindi ko siya kilala? At saka anong kailangan ninyong pag-usapan at kailangan mong iwanan kami roon sa court para sa kaniya?"
Natahimik siya. Nasapul ko ang tanong na dapat ay kanina ko pa itinanong. I am not mad at her. I am mad at myself for letting it happen.
Kung pwede ko lang ibalik ang oras kung kailan nangyari iyon ay hindi ko hahayaan na makalapit siya roon kay Adrian.
"Biglaan kasi, Trish," napatutungong sagot niya. "Nabasa ko ang text niya at sinabing naroon daw siya sa labas kaya pinuntahan ko siya." Her voice turned paler. In any time, she's about to cry.
My hands in fist slowly wrecked. Nasapo ko na lamang ang aking noo. Nagiging marupok na naman ako sa kaniya. "Anong pinag-usapan n'yo?"
"Nangamusta lang siya, Trish. Trust me, iyon lang talaga." Pahina nang pahina ang boses niya.
I heaved a deep sigh. Inulit ko pa ng isang beses dahil hindi ko alam ang sasabihin. "Then tell me how did you know each other. When did you meet him?"
Nag-angat siya ng tingin sa akin. Our eyes met. "Nakilala ko lang siya before ako umalis, okay? That's why I haven't had a chance to introduce him. You are overthinking." She tsked.
"I am not overthinking, Meg! I am just protecting what's mine! What's mine is mine and no one can take it."
"I told you I am yours, Trishtan. Don't you trust me?" Nasasaktan ang boses niya. Malamang na pakiramdam niya ay hindi siya katiwa-tiwala.
Napasabunot na lamang ako sa aking buhok. Wala nang patutunguhan ang pagtatalo namin.
Naiiling na lumapit ako sa kaniya at saka ko siya hinila palapit sa akin. I hugged her and kissed her head. "I trust you, okay? It's just that I don't trust him."
Humiwalay ako sa pagkakayakap. I cupped her face and looked intently to her eyes. "Please don't come near him again, okay?"
"But—"
"Okay, fine, Meg. You can come near him but only when I am with you, okay? I really don't like him. He looks like he has something bad to do. Are we okay?"
She nodded. "Okay. I love you, Trish."
I kissed her temple. "I love you, too."
After that scene, I took a bath. I already had my rest so I am good to shower. No worries.
Nahiga ako sa kama pagkatapos. Inunan ko ang aking dalawang kamay at saka tumingin sa kisame. Nakapambahay lamang akong jersey shorts at walang pang-itaas na damit.
Si Meg ay nakahiga rin sa kama ko at hawak ang cellphone niya. Napansin kong nakapagpalit na siya ng damit at nakasandong puti na lamang. Mayamaya pa ay nagsalita siya.
"Nagugutom ako, Trish. Samahan mo ako sa mall."
Napatingin ako sa kaniya dahil sa hinaing niya. Umayos ako ng puwesto. Ang cellphone niya ay nakapatong na sa katabi niyang vanity table.
Bale magkaharapan kami ngayon at parehong nakatagilid. Kanang kamay na lamang ang gamit ko bilang unan.
"Tinatamad ako," nguso ko. "Bukas na lang tayo kumain sa labas dahil wala kaming laro. Pagod ako ngayon."
"Eh, anong gusto mong gawin ko? Pawiin ko ang pagod mo?"
Now she's teasing me. Argh. How do I reject her?
I averted my gaze. Muli kong ibinalik ang paningin sa kisame. "I-massage mo na lang ako?"
She's usually doing it; she has a soft hand. Kapag masakit ang katawan ko ay palagi siyang nandiyan para pagaanin ang pakiramdam ko.
"Massage lang?"
My face turned red. Napabalikwas ako ng bangon sa kama at hinarap siya. "Massage lang, okay? Kung ano-ano ang naiisip mo, Meg. Babae ka ba talaga?" I chuckled.
"Grabe ah? Ikaw? Lalaki ka ba talaga? Bakit ayaw mo?"
Hindi ko alam alam kung matatawa ba ako o ano. Sa huli ay natawa na lang din ako dahil sa hitsura niya. Mukhang gutom na gutom na talaga siya.
"Pagod nga sabi ako, okay?" The hell! What a lame reason, Trishtan! "I-massage mo na lang ako tapos um-order tayo ng pagkain online."
Dumiretso ako sa ref at saka kumuha ng malamig na tubig. Gusto kong malamigan ang katawan ko. Kung ano-ano na naman ang sinasabi ng girlfriend ko.
"Magkainan na lang tayo."
Nasamid ako dahil sa sinabi niya. "You're too naughty, Meg! What the hell?"
"I mean ima-massage na kita para makakain na tayo." She tsked. "Bilis! Ikaw ang kung ano-ano ang naiisip diyan e!"
Naiiling na lamang na dumapa ako sa kama.
BINABASA MO ANG
SPIKING THE PAIN (Varsity Series #1) (PUBLISHED)
General FictionWARNING: R-18 Trishtan Turner, a volleyball varsity player who plays for his school is an absolute optimist. He's too obsessed with volleyball. He only wants to win to the point he didn't think about his body anymore. Not until a girl intruded his...