7

608 51 14
                                    

"How did you know that I have a condo?"

We just arrived here in my condo. I am lying on my bed and intently looking at the ceiling. I can see at my vision that she's checking what's inside my unit.

I am sure she already saw the gray wall and the organized things I have. The walk-in closet on my side is clean. The dirty kitchen is on my right as well.

"I am your girlfriend, okay? Of course, I know it." Sana pala ay hindi na lang siya ang naisama ko. Tsk. Bakit nga ba hindi ko iyon naisip? Argh!

I tsked. Umayos ako ng upo pero hindi inilalapat ang paa sa sahig. Hindi naman na iyon masakit. Ayoko lang talagang ilapat.

"Baka stalker ka lang."

"I'm not." She tsked, too. Geez. "Anyways, does it still hurts?" tukoy niya sa paa ko.

I smiled weakly. "Hindi na pero pwedeng pakikuha naman ng cold compress diyan sa may cabinet tapos—"

Pinutol niya ang sasabihin ko. "Tapos pakikuha na rin ng ice cube sa ref. I knew it, Trish. Ganiyan palagi ang sinasabi mo sa akin noon kapag nagkakaganiyan ka."

Hindi na ako sumagot. Nakita ko ang pag-irap niya. Tsk. Ngayon ay tinatarayan niya na ako.

Hindi ko na lamang siya pinansin. Mapapagod lamang ako lalo.

Mayamaya pa ay lumapit na siya sa akin dala ang cold compress na kulay asul.

"Akin na iyang paa mo."

Idinantay ko sa binti niya ang aking paa. Tinanggal ko na kanina ang sapatos at medyas ko.

Seryoso ko siyang pinanood habang nilalapat ang kulay asul na bagay sa aking paa. Parang wala namang nangyari sa aking paa.

It looks like the usual foot I have. But it's a must to do this thing. Gusto kong makalaro dahil ayokong mapunta sa wala ang pinaghirapan ko.

I looked at her. Ngayon ko lamang siya nagawang titigan. She has a good pointed noise; it compliments the small face she has. Her thin lips, black pair of orbs seem to be perfect. Lalo na ang kaniyang kilay, hindi makapal pero hindi rin manipis. Ang ganda niya.

"Feel better?"

Tumango ako.

"Dahil yata sa akin kaya hindi na 'yan sumasakit." Mayabang din pala siya.

"Ang kapal mo," ganti ko. Ngumisi lamang siya.

Tumayo ako sa pagkakahiga. Siya naman ay dumiretso sa kusina para ayusin ang ginamit niyang cold compress.

Dumiretso ako sa walk-in closet ko at kinuha ang tuwalya ko. Kumuha rin ako ng underwear at isang pambahay na jersey short.

Dumiretso ako sa kusina. Nakita kong naghihiwa siya ng karne; magluluto yata siya.

"Maliligo muna ako," paalam ko. Tumango siya bilang sagot. Tsk. Hindi na dapat ako nagpaalam.

Kumaliwa ako, naroon ang bathroom ng condo ko. Hinubad ko ang lahat ng suot ko maliban sa underwear, saka ako nag-shower.

Nang matapos ay saka ako nagtuyo ng katawan. Isinuot ko ang mga kinuha kong damit pambaba kanina.

I exit the bathroom wearing only my shorts and underwear. Nakasakbit sa balikat ko ang aking kulay puting tuwalya.

I was in the bathroom for almost 20 minutes. Maybe she's almost done in cooking.

Lumapit ako sa kaniya. "Are you done?"

Napapitlag siya dahil sa akin; para siyang nakakita ng multo.

"N-Not yet. . . pero patapos na." She averted her gaze.

I smirked. "Why don't you look at me?" I teased, not even thinking.

"Why do I have to look at you?"

"Nothing. I just thought you want my body because you're claiming to be my girlfriend."

I winced. She looked at me wearing her sad face. "I am not what you think." Her voice cracked; she's hurt.

I averted my gaze. "I'm sorry." Dumiretso na ako sa kama. Isinabit ko muna ang aking tuwalya sa hanger at isinabit sa labas ng walk-in closet.

Nahiga ako; ginawa kong unan ang dalawa kong kamay. Hindi pa ako nagsusuot ng damit. This is my condo so I can do what I want to do.

Hindi naman siguro mag-iisip ng kung ano-ano si Meg.

Mayamaya pa ay narinig ko na ang paglalakad niya. Iminulat ko ang aking mata. Nakita ko siyang naghahanda ng pagkain sa lamesa sa katapat ng kama kong mayroong gray na kubrikama.

Bumangon ako. I can smell the good sinigang she cooked.

"Kumain ka na rito, niluto ko ang paborito mong sinigang," she said without giving me a look. She was right, sinigang is my favorite. She's really my stalker.

I stood up and went to her direction. I sat down on a wooden chair. Magkatapat kaming dalawa.

I looked at her, I caught her pair of orbs. She rolled her eyes.

"Wala kang balak magdamit?"

"No." I started eating.

"Really?"

"Hmm. Ang init kapag nakadamit."

"May aircon ka." She tsked.

"Mainit pa rin," I insisted.

She didn't answer anymore. I continued eating. I am eating when I noticed that she's just looking at me.

"Bakit ayaw mo kumain?" She didn't stop looking at me. I am feeling uncomfortable.

"This will be the last time I will be asking you, Trish." She breathe in and out. "Don't you know me really?"

I put my utensils down. She's serious for damn sake. Dahan-dahan akong umiling. "I really don't know you, Meg, I am so sorry."

Ang pangangatal ng labi niya ay naging malinaw sa aking paningin. Ang nangingilid na luha niya ay kumikinang.

"Okay, I will stop myself from chasing you anymore. I won't push myself on you just like what you want me to do. Finish your food, I will go home now."

And then she stood up. She wiped the tears that had fall on her cheeks. My eyes widened. No, she doesn't have to leave me in this situation. I drank my water in my glass.

Mabilis ko siyang sinundan nang maglakad siya patungo sa pinto.

"Meg, wait."

She stopped and looked at me with a wounded heart. "What?" Her voice has been broken by her sobs. Her tears are flowing endlessly.

"I. . ." I don't know what to say. I don't wanna hurt her anymore.

"I what, Trish? Are you still gonna hurt me?"

Umiling ako. "No. . . I know you from the very start, Meg. I know you, it's just that I need to act like I don't know you for certain reason—"

Hindi ko na nagawa pang tapusin ang sasabihin ko nang isang malakas na sampal ang sumalubong sa kaliwang pisngi ko.

"What reason?" She asked, furious.

"Can I not tell you?" I begged.

Umiling siya at nang pagbalik niya ng tingin sa akin ay mabilis ko na siyang nilapitan. I stopped her from saying anything by claiming her lips. I missed her and I just want her now.

I admit I am a bad guy. Now, I have to ask myself how do I possibly spike the pain I have caused her.

SPIKING THE PAIN (Varsity Series #1) (PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon