i hate you ¬¬ minsung

1.8 - isteseydin

Uyandığımda hala yatağımda yatıyordum. Gözlerim ağlamaktan şişmiş ve ağrıyordu. Kollarım acıyordu. Evet hem de çok...

Yanımda başı kolunun üstünde uyuyakalan Hyunjin'i gördüğümde kendimden iğrendim. Onun da benim gibi birilerine ihtiyacı vardı ama ben onun yanında durmak yerine onu daha da korkutuyordum. Uyanmasın diye sabit bir biçimde yatarak tavana bakarken başka biri de beni uyandırmamak için sessiz adımlarla içeri girdi. Yorgun ve şişmiş gözlerine rağmen hala yakışıklı olan arkadaşım Felix. Uyandığımı görünce kendini tutmaya çalıştı ağlamamak için ama tutamadı. Sessizce yatağıma oturdu ağlayarak. Yüzüme bakmıyordu. Utandığı için olmadığını biliyordum. Kendini bok gibi hissettiğini ve bana yardım edememiş olmanın içinde ne büyük bir dert oluşturduğunu da...

"B-ben Changbin ile çıkmaya başlayınca sen kendini çok mu yalnız hisset..." cümlesini hıçkırıklarından dolayı tamamlayamamıştı. Hayır demek istiyordum. Senin ne gibi bir suçun olabilir ki? Aptal olan benim, cimri olan sadece kendini düşünen piç benim. Özür dilemek istiyordum. Ama ağzımdan tek bir ses kırıntısı dahi çıkmıyordu. O sırada Hyunjin de uyandı.

O çok daha kötü gözüküyordu belki benden bile kötü.

Gözaltıları simsiyah olmuştu. Sanki 100 gün aç bırakılmış gibi yanakları çökmüş yüzündeki tüm renk gitmişti. Ve bunu ona ben yapmıştım.

Zar zor konuşarak "su" dedim. Evet özür dilerim, ben iğrenç bir insanım, sizi hak etmiyorum değil. Su

İkisi de hemen ayaklandı. Su Felix'in yanındaydı. Elleri o kadar titriyordu ki suyu zor koydu. Hyunjin'e verdi o da bana içirdi.

Beni hala neden bırakmıyorlar.

"Çok özür dilerim" ağlamaya başlamıştım. Uzun zamandan sonra birilerinin karşısında ağlıyordum. Bu odada tek başıma kalmadan ağlıyordum.

"Felix senin h-hiçbir suçun yok. Mutlu olman beni de mutlu ediyor. Asıl sen üzülürsen kötü hissederim ben. Ve Hyunjin... Çok üzgünüm. Çok. Çok bencilim. Seni hiç düşünmedim. Çok üzgünüm. Size anlatmam gerektiğini biliyordum aslında. Uzun süredir olan bir şey bu ama sizi üzmeye ne hakkım vardı? Sizi dertlerimle sıkmak istemedim. Kendi kendime geçiririm sandım ama... Çok üzgünüm. Ç-çok... "

"Şimdi bizi üzmemiş mi oldun?" Hyunjin'in sesi içime oturdu. Anlatabilirdin bu dert olmazdı ki. Ağlamak isteseydin yanımda ağlayabilirdin. İsteseydin gece seninle uyurdum, isteseydin her sabah senden erken kalkıp ben hazırladım kahvaltıyı,eve gelince yemek yapardım, isteseydin okula gidip dönerken çantanı ben taşırdım isteseydin tüm ödevlerini ben yapardım. Evi de temizlerdim, alışverişi de yapardım, çamaşırları hep ben yıkardım bulaşıkları da hep ben yıkardım, seni bile yıkardım, saçını okşardım, sana masal okurdum, seninle film izlerdim, isteseydin tüm geceler sen uyuyana kadar beklerdim, sana güzel şeyler söylerdim, seni neşelendirirdim, her şeyi yapardım senin için. Her şeyi. Hala da yaparım. Seni çok seviyorum ben. Böyle bir şeyi düşündüğün için senden değil kendimden iğreniyorum. İsteseydin diyorum ya sen istemeseydin de benim görmem gerekirdi. Benim sabah erken kalkmam kahvaltı hazırlamam, gece yanında uyumam sana yük olmamam gerekirdi. Ben seni çoktan affettim zaten Jisung asıl sen beni affedebiliyor musun?

Üçümüz de hüngür hüngür ağlamaya başladık. Felix dayanamayıp yanıma yatmış bana sıkıca sarılıyordu. Hyunjin ise saçlarımı okşuyordu.

"Bensiz parti veriyormuşsunuz duyduğum kadarıyla."
Konuşmak için ağzımı açtığımda Chan beni susturdu.
"Daha sonra uzun uzun konuşuruz. Ağrı kesici ve merhem falan aldım" diyerek alnımdan öptü. Felix ve Hyunjin kendilerini toparlayarak ayaklandılar. Hyunjin yiyecek bir şeyler hazırlayacağını söyledi. Felix'in ise Changbin ile konuşması gerekiyordu. Onlara diğerlerine hiçbir şey söylememelerini tembihledim

Onlar gidince Chan konuşmaya başladı "Kapın kilitliydi. Hyunjin'in ödevi içeride kalmış. Yedek anahtarla açtık. Hyunjin bayılacak gibi oldu. 1 kelime bile söylemedi. Felix Changbinle biraz daha kalmış eve geç gelmişti ona da ben açıklamak zorunda kaldım. İkisi de ağlaya ağlaya bir hal oldular. Sonra Felix sinirden etrafı toplamaya başladı. Hyunjin de hep başındaydı. Ben de ağrı kesici almaya gitmiştim. Kolunda çok kesik vardı biraz derindiler ama sadece önemli değillermiş. Doktor geldi gördü seni. Herhangi bir damarında kesik yok sadece iyileşmesi biraz zaman alacak. Neden yaptın diye sormayacağım. Seni hiçbir şey için hiçbir zaman suçlamam biliyorsun bunu. Sadece sen bu hayatta her şeyimsin Jisung. Sen benim dayanmam için tek sebepsin. Eğer kendin için yaşamak istemiyorsan bir kez de benim için dene " beni yine öptü ve odadan çıktı.

Gerçekten canım acıyordu.

Saate bakmak için telefonu aldım
Koca bir gün geçmiş.

03.17

Ve ben yaklaşık 29 saattir insanlara eziyet çektiriyormuşum.

Minho'dan gelen mesajları gördüm. Dün aptal bir ezik gibi ona yazdığım için kendini kötü hissetmiş olmalıydı.

Minho

sen çok iyisin
Ama ben değilim
Çok özür dilerim

gönderildi 21.48

Jisung bir sorun mu var
Gönderildi 21.50

Jisung bana cevap
vermeyecek misin?

Gönderildi 22.26

Endişeleniyorum
Gönderildi 23.21

Hyunjin'i aradım ağlayarak evde olduğunu
ve bir sorun olmadığını söyledi
Bir sorun var
Gönderildi 00.10

Jisung
Gönderildi 00.42

Seni düşünmekten gözüme uyku girmiyor
Gönderildi 02.38

Ben çok üzgünüm
Ve özür dilerim
Bu kırdığım hiçbir şeyi
onarmaz ama
Gönderildi 03.01

Bugün okul olmadığı için mutlu olmalıydım ama değilim
Gönderildi 05.59

Neredesin Jisung
Gönderildi 07.21

Felix çok kötü görünüyordu
Neler oluyor?
Gönderildi 12.38

Jisung lütfen bana cevap ver
Gönderildi 13.00

Senden hoşlanıyorum
Gönderildi 17.23

Doyoung ile ayrıldık.
Zaten gerçekten çıkmıyorduk bile
Gönderildi 19.28

Jisung ben seni çok seviyorum
O kadar çok seviyorum ki
Gönderildi 19.40

Keşke her şey daha farklı olsaydı
Gönderildi 20.38

Neden cevap vermiyorsun
Defalarca aradım telefonuna ulaşılamıyor
Felix ve Hyunjin de görünmüyorlar
Neredesiniz
Gönderildi 21.02

Bana cevap verirsen sana her şeyi anlatacağım söz veriyorum
Gönderildi 22.02

İyi olduğunu bilmeye ihtiyacım var
Gönderildi 22.48

Sadece iyi olduğunu söyle.
Gönderildi 00.54

İyiyim
Gönderildi 03.19