إنصاف القدر(كامله)

الحلقة السادسة عشر

كان مازال يضمها لاحضانه بعد قبلته العاصفه تلك والتى فصلتها هى رغماً عنه بغضب... تنظر له تنتظر ذلك الاقتراح العبقرى.

نظرت له نظره مطوله تخفى فى طياتها الكثير وقالت بهدوء تخفى فيه كل ذلك :وايه هو الحل ده.

مد يده داخل بذلته العمليه يخرج منها بعض الاوراق.

مليكه :ايه ده؟
عامر:الحل الوحيد... انا قدمتلك فى جامعة فى النمسا بما انى ولى امرك والواصى عليكى ... هتسافرى هناك تكملى تعليمك وهنقولهم هنا انك عايزه تكملى تعليم فى جامعة كبيره... ونتجوز... هنروح نتجوز قبل ما تسافرى... جواز شرعى والله بس تبقى معايا.... عشان خاطرى يا مليكه وافقى.. انتى هتبقى بتدرسى هناك وانا معاكى وممكن كل شهر اجى هنا يوم ولا اتنين اباشر الشغل وارجعلك... لحد بس ما ابدأ امهد لكل واحد فيهم... احنا هنبقى متجوزين شرعاً وعند مأذون يعنى بمزاجي او غصب عني لازم اعرفهم وده أكبر دليل اثبتلك بيه انى هعمل كده بس ممكن الموضوع ياخد وقت وانا مش عارف ابعد نفسى عنك.

كانت تستمع له باعين متسعه... صامته.

خرجت من احضانه بصدمه تقول :يااااااه... ماكنتش اعرف ان بالى عملته رخصت نفسى للدرجه دى... ندى حذرتنى... قالتلى ماينفعش بنت هى الى تروح لواحد تقولو انا بحبك... وانا ماسمعتش الكلام وجريت عليك اقولك.. استهزأت بيا وجرحت مشاعرى ومشيت مع الى كانت معاك قضيت معها ليله ورجعت ولا كأن حصل حاجة... فضلت في السرير ده 3ايام تعبانه ونايمه ماحستش حتى ان فى فرد فى عيلتك اختفى وماسألتش ولا حتى جه على بالك ان ممكن تكون انت السبب... نزلت وكملت وحاولت ابقى أقوى... ماقدرتش ولاقتنى بفكر فيك وبحاول اجذبك ناحيتى.. ولما بدأت تاخد بالك اول حاجة عملتها تحكمات... كان فاضل تتحكم اتنفس كل ثانية ولا كل ثانيتين.. سكت وقولت بكرا يحس.. بكرا قلبه يرق.. انا بحبه وعايزاه فى حياتى بأى شكل وباى طريقه وانت.. انت ماقدمتليش حاجة غير الاهانه.. عارف يعني ايه ابقى قدام الناس بقولك يا ابيه و حضرتك.. ابقى مش قادرة اتعامل معاك على انك حبيبي.. اقعد بعيد عنك وغيرى له الحق انه يبقى جنبك.. باين فى الصورة ودلوقتي جاى كمان تتطلب منى اتهان اكتر واكتر وابقى فى الخفا اكتر واكتر.. يعنى ابقى مراتك ومضطره استحمل قرب اى واحدة تانية منك وحتى مابقاش قادرة اعترض.. ولا ييجى اليوم الى يحصل فيه زى ما حصل من شويه امك عايزانى انا اقنعك تخطب بنت خالتك شوفت وجع اكتر من كده... ومش بعيد ييجى عليا اليوم الى ابقى فيه مراتك ولسه كنت فى حضنك من شويه وبعدها  البس عشان احضر فرحك ولا خطوبتك على واحده تانيه لا وكمان امثل انى فرحانه ومبسوطه.. طب فرحانه ومبسوطه لجوزى ولا لأبيه... قولى انت.

اطبق عينيه يشعر بالألم وهى تصف له كم الألم الذى جنته من حبه ولم تجنى غيره... يعلم هو مخطئ كثيراً لكن لا سبيل أمامه لتكن معه فى اقرب وقت غير ذلك.

تقدم أكثر يضم ذراعيها له يقول :حقك عليا... عارف انى مزعلك ومقصر معاكى بس غصب عنى... يامليكه احنا الفرق بينا فعلاً كبير كل الناس هتشوفنى يا مجنون يا اهبل.. انتى لسه صغيره بتشوفى كل حاجه من منظورك انتى بس مش بتفكرى فى اى عواقب ومش بلومك على كده لأن ده سنك لكن انا الكبير انا الى المفروض اتلام على اى غلط او تقصير... لازم ابقى عامل حساب كل حاجه...وفى نفس الوقت غصب عنى مش عارف ولا قادر ابعد عنك... فكرة إنك قدامى ومش قادر اقرب منك ولا المسك او اخدك فى حضنى متعبه اوى...وساعات بكون عايزك قريبه منى اكتر واكتر من اى كلام يتقال او يتوصف.. فهمانى.