piri

0.1

Yumuşak, inci beyaz yatağında uyandı ve sadece beyaz olan odasında güzel gözlerini gezdirdi. Yumuşak, ipek battaniyesini üzerinden kaldırdı ve ayağı kalktı.

Odası beyazın tonlarından oluşuyordu. Böyle olmasını kendisi istemişti. Sebebi ise tüm ışık renkleri bir olunca ortaya çıkan ışıktı beyaz. Belki hayatındaki karanlık ışıkları hapsederdi bu beyaz duvarlar, böylelikle kurtulurdu karanlıkta yanlız kalmaktan.

Penceresini açıp güzel toprak kokusunu içine çekti ve rüzgarın siyah saçlarını okşamasına izin verdi. Rüzgarlı ve soğuktu hava perdeler uçuşuyor odayı kaplıyordu. Üstüne sade bir elbise giydi ve saçlarını taradı.

Aynadaki yansımasına gülümseyerek baktı. Annesini andırıyordu yüzü ve bu onu sevindiriyordu. Kahvaltının hazır olduğunun habercisi olan çan çalınca hızla ayağı kalkıp sarayın yemek salonuna indi. Geç kalınmasından hoşlanmazdı babası.

Masadaki yerini alıp babasını bekledi. Gelen sesler üzerine ayağı kalkıp pencereden baktı. Kral Shen ordusu ile birlikte geliyordu. Orduda ilk defa gördüğü bir asker vardı. Çok sakardı, bu sebeple komutanı sürekli onu uyarıyordu. Gülmeden edememişti askerin sakar hâllerine.

Sesleri işitemediği için merdivenlerden aşağı inerek ara salona geldi. Askerler sıra halinde duruyorlardı. Tüm askerler gelene kadar kimse konuşmadı. Tüm askerler sıraya girdiği an kralın sözcüsü konuşmaya başladı.

"Majesteleri uzun bir sefere çıkması gerekmektedir. Majesteleri sarayda tek kalan prensesimiz Song Yuqi için bir gardiyan arayışındadır. Ayrıca tüm krallıkta ki en iyi büyücülerin yarın öğlen sarayda toplanması gerekmektedir. Büyücülere vereceği ziyafette onlar ile konuşacakları vardır.Majesteleri buyururlar..."

Sözcü selam vererek geri çekildi. Gardiyan lafını duyan Yuqi her tarafa gülücükler saçıyordu. Gelen gardiyan ile sohbet edebilirdi konuşup, dertleşirdi.

Belki de birlikte güzel zaman geçirir sıkı dost olurlardı. Fakat büyücü sözü onu düşündürüyordu. Büyücü niçindi? Kahvaltılarını yaptıkları sırada sakar olan asker kralın yanında beliriverdi. Kral askeri süzdü.

"Çıkacağım seyahatte kızımın yanında kalıp onu koruyacak olan sensin asker. Senin hakkında çok fazla söylenti duydum. Ordunun tüm sorunlarını çözebilecek kadar zeki olduğunu mesela?

Bu sebeple kızıma her konuda yardımcı olabileceğini düşünüyorum. Ancak kızımın balkonunun altında beklemeni senden istiyorum. Ona olabildiğince uzak, olabildiğince yakın olmanı emrediyorum. Umarım sözlerime önem verir, görevini başarı ile yerine getirirsin asker Lucas... "

"Emrinizdeyim majesteleri. Güveninizi boşa çıkarmayacağım. Kızınızın güvenliğinden emin olacağıma size ant içerim majesteleri. "

Gülümsedi Yuqi Lucas'a. Bundan böyle yirmi dört saat yanında olacak biri vardı bu sarayda. Yapayalnız değildi artık.