0.8

101 56 0
                                    


Uzun bir arayıştan sonra ormanda meyve ağaçlarının olduğu bir yere geldiler. Lucas zehirli, zehirsiz olduklarını anlayabildiği için rahatlıkla meyvelerden yediler.

-Yuqi çok halsiz ve yorgun görünüyorsun. Ancak bunun uykusuzluk ve açlıkla ilgisi olduğunu sanmıyorum.Çok hasta görünüyorsun. Ancak yakında tandığım bir doktor yok maalesef. Ne yapacağız?

-Endişelenme lütfen. İyiyim. Doktora ihtiyacım yok. Meyvelerden yedim. Eminim düzelirim.

Dönen başını tuttu. Lucas çok endişeleniyordu, korkuyordu. Yaşama sevincini Yuqi ile tatmıştı. Yuqi onun yaşam kaynağıydı. Yuqi Lucas'ın dudağına ufak bir buse bıraktı ve oturduğu yerden kalktı.

Lucas istemsizce sırıtmaya başlarken Yuqi gözlerini kocaman açarak ona bakıyordu. Göz devirerek güldü Lucas'a. Sonra tekrar ata bindiler.  İleride bir tapınağın önüne geldiler.

İçeride büyücüler olmalıydı. Lucas Yuqi' nin durumu için onlardan yardım alabilirdi. Atı durdurup, indi. Yuqi kollarını Lucas'ın boynuna doladı.

Lucas belinden tutarak yavaş ve dikkatlice onu atdan indirdi. Gözü Yuqi'nin dudaklarına kayınca sırıtıyordu. Yuqi bunu görünce sinir olmuştu. Lucas'ın koluna vurdu. Lucas kolunu tutarak;

-Ne yaptım ben şimdi. Niye dayak yiyorum acaba Song Yuqi?

-Sırıtmayı kes. Öptüğüme pişman ettin yah. Bir daha rüyanda göremezsin sanırsam. Sırıt şimdi.

Yuqi yürüyecekken Lucas önünü kesti. Kibirli bakışlarla baktı.

-Rüyamda bile görmem yani.

Yuqi kararlılıkla başını salladı. Lucas Yuqi'nin yüzünü avuçları arasına alıp hızlıca dudağını öpüp geri çekildi ve Yuqi' yi kucağına aldı.

-Yah ne yapıyorsun acaba?

-Yerler... Dikenli bitkiler ile dolu da. Ayağına batsın istemem. Bir de kıyafetlerin düzgün değil ayrıca.

Lucas gülerken Yuqi kollarını bağladı.

-Yah doğru düzgün kız bile kaçıramıyorsun. Gecelikle kaçırdın beni ve ben bunu şimdi farkediyorum. Aklım nerede benim?

-Bende...

-Pardon anlamadım?

Lucas gözlerini kaçırarak cevap vermeyince Yuqi sırıttı bu sefer.

-Anladım zaten. Ama aklımdaysan kalbimde kim var o zaman?

-Yuqi! Hem aklında, hemde kalbinde olmam gerekiyor!

-Oww pardon peki öyle olsun.

Lucas göz devirirken Yuqi gülüyordu. Tapınağın içine girdiklerinde Yuqi'yi kucağından indirdi. Lucas tapınakta gözlerini gezdirirken Yuqi başı döndüğü için kenarda bir yere oturdu

-Lucas biz buraya neden geldik?

-Durumunu büyücülere sormak için geldik. İyi misin bir öğrenelim.

-Ben iyiyim.

Aniden vücuduna giren ağrıyla yüzünü buruşturdu Yuqi. Oturduğu yerden destek alarak ağrının azalmasını bekledi. Lucas koşarak tapınağın her yerine baktı ve bir büyücüyü kolundan tutarak Yuqi'nin yanına getirdi.

Büyücü asasını kaldırıp bazı sözler mırıldandı. Yuqi'nin gözleri aka döndü ve bayıldı.

piri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin