𝐜𝐚𝐭 𝐛𝐨𝐢' 𝐜𝐡𝐚𝐧𝐥𝐢𝐱

ɴɪɴᴇᴛᴇᴇɴ

pov felix ::

Dersim bittiğinde yavaşça eşyalarımı toparlamaya başladım. Chenlede yanıma gelmiş ve beraber okuldan çıkmıştık. Jisung da arkamızdan gelip koluma girdiğinde gülümsedim. Karşıda arabanın kaputuna yaslamış Chan'ı görmem ile kaşlarımı kaldırdım. Güzel hazırlanmıştı ve yakışıklı gözüküyordu.

Gözleri benimle buluştuğunda gülümseyerek konuşmaya başladı.
"Hadi gel Lixie." Gelmek istesemde önceden süründürmeye karar verdiğimden kabul etmedim.
"Chenle ile kütüphaneye gideceğiz."
Chenle ilk şaşırsada bana ayak uydurmuş ve kafasını sallamıştı. Jisung da bu oyuna katılmıştı.
"Bende gideceğim." Chan sadece kafasını sallayıp tekrar konuştu.

"Minho seni biraz ileride bekliyor Jisung, bir yere gitmeniz gerekiyormuş." Jisung dudak büzüp bana sarılmış daha sonra el sallıyarak okul otoparkının diğer tarafına yürümeye başlamıştı.
"Sizi bırakayım." Ben kafamı hayır anlamında salladığımda Chenle kolunu belime atmış ve konuşmuştu.
"Gerek yok efendim, Felix'e yürüyerek gideriz." Chan'ın gözleri belimdeki ele kaymış ve uzun bir süre bakmıştı.

"Ben, götüreceğim." Sertçe söylediğinde Chenle bile korkmuştu. Mecburen kabul etmek zorunda kaldık ve arkaya geçtik.
Araba öylece hareket ederken bir süre sonra sıkılıp kafamı Chenle'nin omzuna yasladım.
O da bana döndüğün de Chan'ın aramızda ki yakınlığı farketmiş olduğuna yüzde yüz emindim. Gelen kuvvetli bir fren ile araba durduğunda neredeyse öne yapışacaktım, yavaş be adam!

"Ben seni alacağım Felix." Sadece kafamı salladığımda arabadan inip kütüphaneye yürümeye başladık. Onu kızdırdığımın farkındaydım ama benimde acımı çıkarmam lazımdı.
"Beni öldüreceğini düşündüm." Chenle'nin sessizce fısıldamasına güldüm.
"İki hafta oldu, hala çabalıyor değil mi?"

Chenle'nin sorusu ile kafamı salladım.
İki haftadır ona naz yapsamda hiç vazgeçmiyor hala çabalamaya devam ediyordu.
Bir tarafım affetmek istesede bir iki hafta daha onu süründürmek iyi olurdu, en azından beni anlayabilirdi.

🧸

Chenle yavaş yavaş evine doğru yürürken ona son kez el salladım ve biraz ilerdeki sahibimin arabasına yürümeye başladım.
Kapıyı açıp oturduğumda bana kısa bir bakış atmış ve arabayı çalıştırmıştı.
"Nasıl geçti, ne yaptınız?"
Radyodaki şarkının sesini kısıp cevabımı bekledi.
"Ders çalıştık." Sadece kafasını salladığında kafamı cama çevirdim.

Arabanın birden durması ile sahibime döndüm, neden durmuştuk birden?
"Yakın zamanda evleniyorum." ne..
gözlerimin yanmaya başlamıştı bile, derince yutkundum ve titrek gözlerimi onun titrek gözleri ile buluşturdum.
"Ne?" Sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki ben bile zor duymuştum.

Ben geldim! Her gün bölüm atamadığım için üzgünüm.
Böyle bir bölüm yaptım bakalım ne olacak eheh 👉🏻👈🏻
Sizleri seviyorum umarım güzel bir bölüm olmuştur. 💗💓💖💕💞💘
Oy atmayı da unutmayın asklae ~