My Boy Best Friend... (Completed)

Chapter 34: Four months...

JESSIE's POV:

Five months to be exact since I left and bound to New York... Kasama ko si Ryu na nagpapalago at nagapapalaki ng mga businesess namin... Habang si mommy naman ay nasa Korea na kasama si daddy... She told me to stay in Korea for good but I refused... I wanted to be independent, find myself and be more mature to act... Kaya nagpasya akong manatili dito sa new york at gumawa ng sarili kong buhay... I am now a professional photographer and I do international photo scenes... Yan ang bago kong kinababaliwan ngayon ;) kahit tutol si daddy noong una pero natanggap din nya ng malaman nyang feature ang mga kuha ko sa sikat na magazine sa Korea...

*ringgggggg *ringggggggg *ringgggggg!!!!

"Yes hello?"

"Where are you?"

"Apt... And I'm busy... I'll have to finish my photo edits for tomorrow... Kelangan na daw nila for there magazine... Ang sakit na nga ng ulo ko -___-)"

"What do you want? I'll be right there in 30 mins..."

"Pizza..."

"More?"

"SB coffee"

"More?"

"That's all"

"Okay... See you later bye"

"Bye"

(Makalipas ang apat na pong minuto...)

*dingdong! *dingdong! *dingdong!

"Sorry hinatid ko pa kasi si Monique... Here's your pizza ang coffee ^___^)"

"30 mins pala ha... Tsk! Hindi ka na nagbago ,-- --) pilipino ka talaga eh noh?"

"Excuse me half filipino..."

"Kesa half ka man o ewan na point 5 filipino may dugo ka pa ring pilipino... Gets?"

"Yah yah yah you win... Can I come in?"

"Sure ,-- --)"

"So how's my baby sister? How's life being miss "Jho" a famous international photographer from New York City?"

"I need more eye glasses -___-)"

"Hehe pinili mo yan... Panindigan mo... Ako naman ang kawawa ngayon sa dami ng mga paper works sa business... Mga financial reports... -___-) sasabog na utak ko"

"Dont worry after I finish all of this... Tutulungan ulit kita... Bakit kasi ayaw mag padala dito ni daddy ng mga tauhan nya... Grabe... Pahirapan talaga ang gusto ni daddy -___-)"

"Sanayan lang yan Jess... Sanay na ako kay daddy kaya okay lang :) nagawa ko nga noon ng ako lang eh kaya magagawa ko din to ngayon... Alam ko namang busy ka din sa mga projects mo... At tignan mo sa sobrang busy mo ang haba na ng buhok mo di ka na din nag aayos oh haggard ka ng tignan... Wala ng magkakagusto sayo nyan"

"Wala akong paki alam... Wala pa sa isip ko ang ganyang mga bagay... Marami pa akong mas importanteng gagawin kesa sa mga ganyan"

"Yan ka na naman Jess... Naulit na yan noon ah... Hehe nakuu sasabihin ko ulit to sayo... Wag kang magsalita ng patapos baka mahuli ka ulit katulad ng dati... Pagsisihan mo ulit :)"

"Marami akong pinagsisisihang mga bagay pero lahat ng yun may dahilan kung bakit nangyari... And because of that I find myself more happy on what I am doing right now, more mature kesa noon at independent di katulad noon... Kaya proud ako sa sarili kong na achieve ko lahat ng to dahil sa mga pagkakamali ko noon"