My Boy Best Friend... (Completed)

Chapter 23: I'm married @___@)!

"Wag ka ng umalis please Jessie" -Lee

"Bakit nga ayaw mo akong umalis? Anong dahilan... Kanina gusto mo akong umalis... Ngayon ayaw mo... Ano ba talaga???" -Jessie

"Okay I'm sorry... Hayyy... Lately kasi naging mainitin na ulo ko di ko alam kung bakit... Siguro na rin dahil sa nangyari sa canteen... Nasaktan ako sa nalaman ko... Naglasing ako ng sobra..." -Lee

"What??? Naglasing ka??? Di ka naman umiinom ng alak ah..." -gulat na sabi ni Jessie

"Hindi nga pero nagawa ko naman nung sobrang sakit na dito -sabay turo sa puso nya halos sumabog na sya sa loob at hindi ko na alam gagawin ko... Gusto ko na ding lumundag noon sa matatik na bangin buti na lang tinawagan ako ni mommy at pinuntahan ako bigla :) hindi ko maimagine itsura ko noon parang binagsakan ako ng langit ng malaking bato at hindi ko na kayang buhatin pa pipiliin ko na lang madaganan at mamatay na lang kesa naman durog at basagbasag na wala ng pag asa... Hanggang sa nasabi ko sa sarili ko na mag move on na at alam kong may mas best pa sayo na darating sakin at papalit sayo dito sa puso ko... Pero naiba lahat ng dinala ka dito ng kapatid mo akala ko panaginip o nadala lang ako sa hang over ko... Pinabuhat ka nya sakin sabi nya alagaan kita, wag kitang pababayaan, wag na wag kitang sasaktan, at wag kitang hahayaang lumayo pa sakin... Ng malaman kong hindi pala panaginip nagsimula ng magbago ung mood ko naging mainitin na ulo ko sayo, nasaktan pa kita, nabastos pa kita kanina, inuna ko yung pride ko... Kung di mo pa sinabing aalis kayo papuntang Korea at hindi na kayo babalik dito hindi ko marerealize lahat ng sinabi ni kapatid mo... Okay lang kahit lumuhod ako sayo ngayon -lumihod bigla si Lee magmakaawa na huwag ka ng umalis wag mo akong iwan Jessie please... Hindi ko alam gagawin ko pag iniwan mo pa ako... Kahit na bestfriend lang ang turing mo sakin kahit hanggang dun na lang talaga para sayo okay lang sakin wag ka lang umalis please... Dont leave me please... Stay here with me"

"Tapos ka na? May kasunod pa ba yang nobela mo? Tsaka tumayo ka nga... Para kang timang dyan... Di naman ako santo para luhuran mo noh... Pag di ka tumayo talagang aalis ako dito" -agad namang tumayo si Lee sa pagkakaluhod nya kay Jessie

"Please dont leave..." -Lee

"Ano talagang rason bakit ayaw mo akong paalisin?" -Jessie

"Kasi gusto ko dito ka lang malapit sakin, sa nakikita ko, nakakausap ko ng personal, nakakakulitan ko, nakakaasaran ko, nakakaaway ko, nakakatampuhan ko yung mahal ko... Gusto ko dito lang sya sa tabi ko... Pwede ba?" -Lee

(Hindi nagsalita si Jessie at inabot ang brown envelope kay Lee...)

"Ano naman to?"

"Brown envelope malamang? -___-)"

"Alam ko -___-) anong meron dito?"

"Buksan mo ng malaman mo at ng magulat ka rin katulad ko"

(Binuksan naman ni Lee ang envelope at kinuha ang papel sabay binasa eto at....)

"WHAAAAATTTTT???!!!!!!!!!! Pano to nangyare?"

"I dont know -____-)... Just a snap then boom... We're married"

"What???? Haha! Seriously? I'm married??? To you?" -sabay tingin kay Jessie

"Ay hindi, sa iba ka kasal... May iba pang Jessie Park Hanh na nakasulat dyan... Kambal ko yun -___-) proxy lang ako... Tsk!"

"Haha! Yes! ^___^)/" -sabay yakap kay Jessie

"Masaya ka ha?"

"Sobra! ^____^)"

"Okay... Kala ko pa naman magugulat ka ng sobra, magagalit, maiinis, maguguluhan, magrereklamo sa ginawa ng nanay ko... Oo kagagawan yan ng nanay ko kaya naiinis ako hayyyy -____-)"

"Gulat na gulat talaga ako... Magagalit? Bakit naman ako magagalit? Maiinis? Bakit naman ako maiinis? Maguguluhan? Magrereklamo? Magpapasalamat pa ako kay tita Leslie sa ginawa nya ^___^) sobrang saya ko Jessie"

"Pwede ba Lee hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap mo..." -bumitaw naman agad si Lee

"Happy lang kasi ako ^___^)"

"Buti ka pa happy ako naiinis... Hindi ibig sabihin na kasal tayo sa papel eh buhay mag asawa na turingan natin? Haha no! Bestfriend pa rin tayo... At kung ano mga ginagawa natin as bestfriend ganun pa din tayo... Walang magbabago"

"Ano???????????!!!!"

"Angal ka? Ayaw mo? O gusto mong umalis na ako dito ngayon?"

"Okay -___-) payag na ako sa sinabi mo"

"Good :) ah sya nga pala sayo ko na lang ibibigay to... Ikaw na magtago..." -sabay abot ni Jessie ng maliit na box kay Lee

"Ano to?"

"Buksan mo" -binuksan ni Lee at nakita nya ang wed ring nila ni Jessie

"Wedding ring?"

"Necklace -___-)..."

",-- --) tsk! Bakit hindi natin isuot?"

"Sabi ko itago mo di ba?"

"Bakit ko itatago eh wedding ring natin to... Tsaka akin na nga kamay mo isusuot ko to sayo... Kahit eto lang Jessie... Payag ako sa bestfriend na walang magbabago ang turingan... Pero suotin natin ang wedding ring natin" -isinuot ni Lee sa kamay ni Jessie ang wedding ring nya

"Ano pang magagawa ko eh nasuot mo na sakin -____-)"

"Ganda :) bagay sa kamay mo... Isuot mo din to sakin :)" -sabay abot naman ng wed ring ni Lee kay Jessie

"Ha? Ikaw na... Kaya mo yan... May kamay ka naman -___-)"

"Jessieeeeee!!!!! >:{"

"Hihi joke! ^__^)\/ peace! Akin na nga -___-) isinuot din ni Jessie ang singsing ni Lee Woah! Pano alam ni mommy ang sukat mo? Sakto talaga sayo :) cool... Bagay din sayo :)"

"Di pa rin talaga ako makapaniwala... I'm married na with Mrs. Jessie Hanh-Omin? ;)" -Lee

"Jessie Hanh-Omin ka dyan... At Mrs. pa talaga... ,-- --)" -Jessie

"O bakit na ngenge alam? Yun naman talaga nakalagay sa marriage cert eh..." -Lee

"Tssssk! Whatever... -___-) bestfriend pa rin kita..." -Jessie

"Bestfriend mo na nga asawa mo pa o di ba ^___^)//" -Lee

"Shut up okay? Yung sinabi ko kanina yun ang masusunod... Remember gagawin mo lahat ng gusto ko..." -Jessie

"Oo na -___-)" -Lee

"Lulutuan mo ako? Gutom na kasi ako best ^___^)" -Jessie

"Anong gusto mong lutuin ko?"

"Kahit ano :) basta specialty mo... Alam ko namang masarap luto mo"

"Okay lang ang 30mins?"

"Basta sarapan mo ha :)"

"Oo basta ikaw ;)"

"Naks! Yan ang best master chef ko ;)"

"^____^)"

(Natapos at naklaro na sa kanilang dalawa kung ano ang set-up nila hindi bilang mag asawa kundi bilang magbestfriend pa rin at walang magbabago doon...)

........