kabus.|gxg

-12-

°°°°

"

...sonra onu eve götürdüm, evime bir yabancıyı sorgusuz sualsiz aldım doktor, inanabiliyor musun?
Bende ki de deli cesareti, hiç düşünmeden bir anda söyleyiverdim benimle gel diye, geldi o da.
Sahi o hayatım boyunca ben ne dersem bir kez olsun sorgulamadan her yere geldi her şeyi yaptı,en başından anlamıştım bunu, bu güven bağının aramızda kurulduğunu en başından kavramıştım. "

"Onu ilk tanıdığında anladın yani bunun sıradan bir şey olmayacağını?"

"Gözlerinin içine baktığımda kendimden bir parça gördüğüm ilk ve son insandı o, elbette anladım.
Kulağa ne kadar imkansız gelse de ben onu ilk gördüğüm an hayatımdaki derin etkisini kalbimde bir yerlerde hissetim.

Bu deli saçması sözlerime aldırma doktor, biliyorsun konu Kayla olduğunda benim için gerçekler pek de ikna edici olmuyor, bundan daha da ötesi olduğuna inanıyorum, çünkü Kayla gerçeklerin ötesinde bir güzelliğe sahipti."

Alya Asel'in bu dediklerine gülümsedi, böyle güzel sevilmemenin hatta sevilemeyecek olmanın da buruk bir hüznü vardı tebessümünde.
Gerçeklere bazen inanmamak gerekiyordu belki de, Asel'in dediği gibi.
Bazı kalpler için gerçekler katlanılamayacak kadar acı verebiliyordu.

"...sonra biz bir anda sanki yıllar sonra birbiriyle rastlaşan eski dostlar gibi olmuştuk.
Konuşa konuşa,birbirimizi tanıdıkça bu samimiyet adını farklı hallere bürüdü sanki.
Biz birbirimizi tamamladık.
Birbirimizin eksiklerini doldurduk.
Hayat sanki yıllar boyunca bize bu acıları birbirimizi anlayalım diye yüklemişti.
Birbirimizi anlıyor ve en önemlisi de birbirimizin yaralarına merhem oluyorduk, hem de hiç farkında olmadan. "

"Kayla senin için aile gibi olmuştu yani, öyle değil mi?"

"Benim bir annem yok doktor, biliyorsun. Beni koruyup kollayan, bana kollarını açan bir anne oldu kayla.
Yeri geldi en yakın dostum, yeri geldi sevgilim oldu.
Kayla benim hayatta eksikliğini hissettiğim her şeyim oldu."

"Peki sen onun için ne ifade ediyordun,
"asel" ne demekti onun için? "

Bu soru affallamasına neden oldu kızın, bunu hiçbir zaman tam anlamıyla bilemezdi ki, şuan cevabı Kayla'dan duymayı ne de çok isterdi.

"Bunu asla onun düşündüğü gibi bilemeyeceğim ama sanırım ben onun tüm kötü şeylerden kaçtığı sığınağıydım.
En azından o bana bunu söylerdi.
Benimleyken nefes alabildiğini hissettiğini,özgür hissettiği tek yer olduğumu...
Bunları duymak beni öyle güzel, öyle değerli hissettirirdi ki doktor!
Sanki dünyanın en mutlu kadınıydım onunlayken.
Size gülmeyi öğreten bir insanı kolay kolay silemiyorsunuz kalbinizden işte."

"o sevgisini dile getirmeyi pek sevmezdi, çekinirdi.
Sevmek konusunda öyle ürkekti ki,eli saçlarımda gezinirken bile ellerinin titrediğini hissederdim.

Bazen bana bakar,konuşacağı sırada sesinin titrediğini anlamayayım diye inanılmaz bir çaba gösterirdi.
Sevmekten korkar mı bir insan doktor?
Kayla korkuyordu.
Severse gideceğimden, bunu söylerse ona kötü davranacağımdan korkuyordu.
Onu üzmek bir yana ona neler yaşattıklarını düşündükçe benim kalbim sıkışıyor, nefes dahi alamıyordum ki ben.

Ama o her şeye rağmen beni öyle güzel sevdi ki ben bazen bu kadar güzel sevildiğim için kendimden utanır oldum.
Aynanın karşısında saatlerce kendime bakardım, ben de ne vardı onun bana bu kadar bağlanmasına sebep olan?
Kendime bu soruyu o kadar çok sorar olmuştum ki artık Kayla bunu anladığında bana sinirleniyordu.