Winning Hurricane

XXXIII- Angina

"Cane.. you have to wake up now." My voice, for some inexplicable reason, was hoarse. Maybe sa sobrang lamig kagabi o sa kakatawa ko sa mga kwento niya.

It's already seven in the morning. Kailangan na namin umalis by 10 pero ayaw pang bumangon ni Hurricane. Nakapulupot pa din ang kamay niya sa bewang ko habang ramdam na ramdam ko ang paghinga niya sa leeg ko. Medyo nakikiliti ako kay humarap na lamang ako sa kanya.

I stare at his sleeping face. Napangiti ako nang ma-realize gaano kalantik ang pilik-mata niya, may maliit din siyang nunal sa may kilay. Sobrang liit lamang. Parang tuldok. Tinaas ko ang kamay ko para hawakan yon then it rested on his cheek, cupping it.

"Wake up," I whispered.

He just smiled bago mas humigpit ang yakap pero hindi padin iminumulat ang mga mata.

I heaved a sigh, giving up. Maybe gagawa nalang muna akong coffee para sa aming dalawa. Inalis ko ang kamay niya sa bewang ko para makababa sa kama pero he's too makulit! Ayaw akong bitawan. "C'mon, I'll make a coffee."

"Let's sleep more."

"Ayoko. Gising na gising na ako. I want a coffee."

"Kiss me first."

I rolled my eyes bago siya binigyan ng mabilis na halik but he immediately locked me in his arms, rolling me to the bed as he deepened the kiss. Hovering over me. I felt him smiling as he locked his lips on mine. Napangiti din ako. Ugh. Our morning kalandian.

"C'mon, I'll make a coffee pa."

He sighed bago umayos ulit. I finally got up at kumuha ng damit bago dumiretso sa bathroom para maligo na. When I was done nakahiga padin si Hurricane pero may kape na nakahanda sa may table. I smiled as I sipped on the coffee he made.

"Are you still sleeping? Male late na tayo, Cane."

"Five more minutes." He groaned, burying his face on the pillow I used while hugging the other one.

"You sound like a stubborn son." I commented, gently shaking my head.

Agad siyang napaharap sakin, smirking sexily. "Nah, I'm the father of your son." Pagsagaling talaga kapag sa ganong usapan e. Tsk. I just rolled my eyes at him na ikinatawa niya ng mahina.

"Just get up, sa plane mo nalang ituloy ang tulog."

"7:40 pa lang" he said nang tumingin sa wristwatch niya.

"Time's running."

"7:45 baby." Huling putal niya. Nagkibit balikat na lamang ako bago lumabas sa balcony. Tinatanaw ang beach, I don't know when will I be back here so susulitin ko na ang view.

Maya maya pa narinig kong bumangon na si Hurricane, lilingon sana ako para silipin siya pero agad ding pumulupot ang kamay niya sa bewang ko. He's too clingy and I love it.

"What time ako pupunta sa inyo mamaya?" he asked as I felt his lips on my hair, sniffing and kissing it.

Last night when I told him he's going to meet my parents, I kinda expected na kakabahan siya or something but no, he's too excited and happy para kabahan. Akala daw kasi niya hindi ko na siya ipapakilala. As it turns out, medyo matagal na din pala niyang inaantay na i-introduce ko siya sa family ko. Ako pa nga ang mas kabado para mamaya.

It's really my first time na may ihaharap na guy sa parents ko, yong ex ko dati hindi ko naman naipakilala sa family ko. Hindi ko na matandaan bakit, basta hindi kami umabot sa point na meet the parents thing.

"Six. Ayaw nila ng late okay?"

He chuckles, "Of course, they're doctors."

"They value time."