Love, D #3: Marriage not Dating

:: Chapter Twenty-Three

Happy 1.62K READS! 🎉🎉

Malapit na po akong mag-edit ng mga stories. Unting tiis nalang talaga, promise! HAHAHAHHA. Sorry po sa grammarz. Sinusubukan ko lang po talaga mag-update if ever na may time ako. Thank you for understanding meeee.

TYPOGRAPHICAL AND GRAMATICALLY ERRORS AHEAD! :>

DANNY'S POV

Umalis na si Lucas sa backyard para kausapin ang mga magulang niya tungkol sa Flores Group. Naiwan kami ni Chaster na magkaharap. Wala ni isa sa amin ang balak magsalita. Hindi ko nga alam kung bakit eh. Ako ang nasasaktan para kay Chaster. Ang dami ko ng nagawang mali.

"Ano ba 'yon?" Panimula niya. Lumingon ako sa kaniya at huminga ng malalim.

"What do you mean, what?" I asked and shrugged.

"Sabi mo kanina mag-usap tayo ng tayong dalawa lang. This is your chance, Irish. Spill the tea."

"Nag-usap na kami ni Landon. Okay na kami ulit." Napapikit ako at huminga ulit ng malalim. "Chaster, Don't waste your time for me. Date another woman. Marry a girl. Experience dating, kissing and making out of something. Huwag mo naman sayangin ang oras mo sa akin." I suggested.

"Talo na naman ako 'no?" He chuckled.

"Chaster, Hindi naman ito laro, eh. Yes, I love you. I love so much as a brother and as a friend. As what you were, as a whole but not as a guy for me to devote my life."  Tumawa siya mula sa sinabi ko at tinignan ako sa mata.

"Big word 'yang as a friend mo, ha."

"Hah? Hindi ka galit? I mean disappointed o malungkot man lang?" kunot-noong tanong ko.

"Why would I? Look, Danny. I always wish for your happiness."

"Mukha ka namang namamaalam eh!" Sabi ko at pinalo ang dibdib niya.

"Besides, I'm leaving Philippines in 2 months. Babalik ako sa Chicago. Inaayos ko lang ang kontrata ng mga business ng Flores sa Pilipinas."

"Hah? Aalis ka?" I stuttered and he nodded. "Pero, bakit? Akala ko ba dito ka lang?"

"Nandito lang naman talaga ako lagi eh pero never mo akong pinili."

"Pero if ever na nagkatuluyan tayo, Would you rather live to Chicago or here in the Philippines?"

"Sus, Andami kong gustong gawin kasama ka no'. Pero, Late ka na. Aalis na rin naman ako."

"Hoy! Ano ba! Huwag ka ngang magbiro ng ganyan! Chaster naman 'e!" Pinalo ko ulit ang dibdib niya at napatakip ako sa mukha ko. I can't help myself not to cry. Parang ang lungkot ng buhay kapag wala si Chaster.

"Hoy, Bakit ka umiiyak diyan? Mami-miss mo ako no?" Sabi niya at ginulo ang buhok ko.

"Syempre, oo. You're my closest friend ever." Sabi ko at pinunasan ang luha ko.

"Friend, amp."

Lalapit na sana sa akin si Chaster nang biglang may maid na hingal na hingal na lumapit papunta sa amin.

"Ma'am Flores. Si Sir Landon po. . ." Sabi niya na kinataranta ko. Nagkatinginan kami ni Chaster at automatic na lumaki ang mata ko dahil sa pag-aalala.

"What happened to my husband?!" I exclaimed.

//

Hindi ako mapakali habang nagmamaneho si Chaster papunta sa hospital. Sumugod daw si Lucas doon na hindi man lang sinabi sa akin ang dahilan. Paano kung may sakit na pala siyang iniinda at hindi niya lang sinasabi sa akin?