Love, D #3: Marriage not Dating

:: Chapter Thirty-Three

Credits to the sources of the furniture presentation.

Multimedia Source: Pinterest/ Yoona wearing blazer

HAPPY 2.20K+ READS! 

CHAPTER 33

MORNING 5 A.M. FLIGHT

Kasalukuyan na kaming nasa eroplano at nakasunod lang ako kay Chaster. Hindi ko alam kung bakit ako napatigil nang marating namin ang business class area. Last time na sumakay ako ng eroplano, kasama ko si Lucas. 

"Hoy? Anong ginagawa mo diyan? Mauna ka na." Sita niya at kinuha ang bag ko.

"Uhm, It's just been a while." I said and smiled. Tinuro ni Chaster ang upuan ko at nilagay niya sa taas ang dala dala kong bag kanina.

"Why are you so nervous? It's not your first time to ride a plane." He asked.

"Ako? Hindi ah." Sabi ko at umiling-iling.

"You're trembling. Expect me to believe that?" He said and looked at me with blank emotion.

"Okay! I'm just nervous for our presentation later. Paano kung ma-stuttter ako? Paano kung mapahiya kita?"

"Tss, Don't be. It doesn't matter to me. Don't take it as a big deal. If you failed, then failed. If you succeed, then succeed. There's nothing wrong about that Danny and that's what matters." Sabi niya bago umupo sa upuan niya at nilagay ang piring sa mata.

How is that possible?

//

"Gosh, Finally London!" Hindi ko maitago ang saya ko ng makita ko ulit ang malaking ferris wheel at ganda ng London. I miss London so much! Hindi na ako nakapag travel ng ganito ulit.

"PANGET, Picturan mo ko dali!" Binigay ko sa kaniya ang phone ko at humanap ng magandang pwesto.

Hindi ko muna 'yun kinuha at tumalikod kay Chaster. Tinignan ko lang ang lugar mula sa kinatatayuan ko. I miss the weather, the vibes, the places, the atmosphere and everything. I felt like I was free again. I wish I could bring Lizette all the way here. She missed her father. I wanted her to see this place and how wonderful it was.

"얼마나 아름다운지 보십니까? (eolmana aleumdaunji bosibnikka?)"

Napatingin ako sa likod ko pero hindi ko natuloy dahil biglang may yumakap sa akin at nilagay niya ang baba niya sa balikat ko. Fck? Some naughty stranger here in my favorite country?

"Excuse me?!" Tumingin ako sa gilid ko at nakita kong naglalakad papalayo si Chaster.

"Hoy, panget! Wag mo kong iwan!" Sabi ko at hahabulin ko sana siya. Hinawakan ng lalaki ang kamay ko kaya ako napatingin sa kaniya ng dahan-dahan.

Ngumiti siya sa akin at kasabay nun ang pagtulo ng mga luha ko. Hindi ko alam kung paano at bakit. Eto na naman ako! Isang ngiti niya lang okay na naman ang lahat.

"Neomu bogosipeo. (I miss you so much.)"

Nanginginig ang mga labi ko at hindi ko man lang alam ang dahilan. Dahil ba sa panahon o dahil sa inis at pagkairita ko?

"Michin saeggi!" Nauutal kong sabi at saka tumakbo papalayo sa kaniya. (You crazy son of a bitch.)

Hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil na kay Chaster ang cellphone ko. Tumakbo ako ng sobrang bilis kanina at feeling ko naliligaw na ako dahil sa sobrang dami ng tao na nandito. I don't know why I'm crying. I have no idea. Alam ko lang mag-isa ako. Tinakbuhan ko si Lucas. Yun lang.

I bumped into someone while I'm wiping my tears. Her drink spilled all over my jacket.

"Omg, I'm sorry." She stated. Kumuha siya ng panyo at pinangpunas sa damit ko.