Love, D #3: Marriage not Dating

:: Chapter Thirty-Four

GRAMMATICAL ERRORS AHEAD! PLEASE BE AWARE OF TYPOGRAPHICAL ERRORS! THANKYOU AND GOD BLESS!

HAPPY 2.26K READS UPDATE! 

Danny's POV

"There's a company party later. Call me before 6." umalis na si Chaster pagkatapos niya ibigay sa akin ang phone ko. Lumabas na ako ng meeting room at hinanap ang room 405. Hindi ako pamilyar sa mga rooms at lugar ito. Where should I go? Should I call Landon?

"I'll text him." I whispered.

Binuksan ko ang phone ko at nakita ko ang previous messages ko kay Lucas na hanggang ngayon ay hindi niya pa nababasa. Argh, Change of plans.

"Room 405." I said while looking at those suite numbers.

"Ma'am, May I help you?" Tanong ng lalaki na naka suit at mukhang employee ng hotel.

"Room 405? Where is it?" I asked.

"5th floor." He said and smiled. Napatingin ako sa floor namin at nasa 2nd floor pala ako. Oh well, I should use an elevator.

Bumaba ako ng elevator at hinanap ko ang room 405. Walang masyadong tao sa floor na 'to kumpara sa baba. Nakita ko ang room na nasa gitna kaya agad na akong pumunta doon. Pagkahawak ko ng doorknob ay bumukas na ito agad. The room was nice, looked so expensive, luxury and whatsoever.

Tuluyan akong pumasok at may nakahanda ng pagkain sa lamesa. "Is there anyone here?" I shouted but no one responds.

Binaba ko ang dala-dala ko at pumunta sa lamesa. I'm hungry. Sandwich pa lang ang nakain ko ngayong araw, libre pa ni Celestine. Kumuha ako ng plato pati na rin ng mga pagkain. Wala naman akong ka-share. Siguro para sa akin talaga 'to lahat.

"Eat slowly, wala naman sigurong humahabol sayo." Napatingin ako kay Landon na naka tapis ng tuwalya. How dare he? Umiwas ako ng tingin at tinuon ang atensiyon sa kinakain ko.

Umupo siya sa katapat kong upuan at kumuha rin ng plato. Bigla niyang binaba ang hawak hawak niya at tumingin sa akin. Nilagay niya ang kanang kamay niya sa baba niya at pinagmasdan lang ako habang kumakain.

"Problema mo?!"

"I miss you so much." He said seriously. Umalis ako sa inuupuan ko at kumuha ng tubig.

"I didn't miss you at all." Sabi ko at umiling-iling.

"How's Lizette? Is she doing fine?" He asked.

"Why ask me? It's your responsibility to know." I answered.

"Danny, what's wrong with you?"

"What do you mean what's wrong with me?" I exclaimed. Binaba ko ang baso at tumingin sa kaniya. 

"Look, I'm just tired. I'm sorry for raising my voice. Let's just stop there." Tumalikod ako sa kaniya at kinuha ang mga gamit ko.

Biglang naglock ang pinto kaya napatingin ako sa kaniya. He's holding a controller.

"Talk to me. What is it? Why are you so mad?"

"No, I'm not. I want to leave."

"Danny, We're not kids. Just tell me why." He emphasized.

"So you really want us to fight?"

"No, I don't! I just want answers."

"Answers? Then just ask it to yourself. What did you do to make me change? Everything is your fault Landon. I'm just tired of forgiving you." I replied.

"Now, open the door!" I added.

Huminga siya ng malalim at pinindot ang controller. Hindi pa rin 'yon nagbubukas kaya tinignan ko siya ng masama. "I said open it!"