Mr. Billionaire's Baby Maker [COMPLETED]

Kabanata 9

Kabanata 9
Excited

-------------------------
-----------

It's been months but we are still on Indo. Wala sa palano ko ang magtagal dito pero hindi manlang ako makalabas dahil sa hindi malamang kadahilanan. The bodyguard's dead body was buried on the mansion's backyard. Hindi ako makapaniwala na hindi lang ako ang nakakita sa ginawa kong pagpatay sa lalaking iyon. Even my daughter saw me killed that fucking monster at ni gulat sa mukha niya ay wala akong nakita. It was as if sanay na siyang makita akong may pinapatay na tao ang that shocked me. So much.

"I'm sorry, Baby." Iyon nalamang ang tanging nasabi ko. Isang oras na ang nakalipas magmula ng nasaksihan niya mismo na pinatay ko ang lalaking iyon. The bodyguard's body was buried on the backyard. It was odd because two kids helped me carry that body. It was as if nagsama silang dalawa kasing lakas nila ako.

"It feels weird." Napabuntong hininga ako. Weird na makitang pumapatay ang nanay mo ng tao. Yeah, right. "I mean weird, because i feel like I'm like you, who kill people in fact i don't. It feels like i know that you are killing people but infact i don't know. This is my first time seing a dead person full of blood, and I don't feel scared at all. So, you don't have to say sorry, Mom." Oh, God! Dapat hindi na ako nagtataka. Siguro'y namana niya ang pagiging ganito saakin at sa ama niya. Averil is a ruthless man, he kill whenever or wherever he wants. And me.

Matapos naming mag usap ng araw na iyon ay kinausap niya ako. She wanted to go to a school where killing is legal, where using guns, knifes, swords, bombs, poisons were legal. Natawa nalang ako no'n kasi wala namang skwelahang ganun. Walang nag eexist na gano'n sa mundong ito.

"It's been months but why aren't we going back to the Philippines?!" Iyon agad ang bungad saakin ni Aera pagkapasok ko sa bagong mansion na binili ko sa Indonesia. Unlike the mansion before ito ngayon ay malapit sa City.

"I'm waiting for your Dad to move but it's been months pero hindi parin siya gumagalaw. It seems that something bad happened in your family that is why i booked us a ticket. We are going back to the Philippines kahit na ayaw pa ng Nanay ko. Our flight says 4:30. You don't need to pack your things, tanging dala nalang namin ng anak ko ang aayusin ko at pagkatapos babyahe na tayo papuntang airport."

"What?! Ala una palang, so, That means we'll stay there for Three Hours and A Half!?" Tumango ako. Kung mananatili kami sa mansion na ito tiyak na malalaman ni Mommy na uuwi na kami ng pilipinas at baka anong gawin niya para mapigilan kami sa pagbalik. Para mas safe ay sa airport na kami maghihintay ng flight namin. I actually don't know why Mom keeps on stoping me from coming back to the Philippines. Wala akong maisip na dahilan. I looked at my watch and saw that its already One o'clock and twenty minutes.

I was about to walk when suddenly i smelled blood. I don't really know why i have this kind of thing na nakakaamoy ako ng dugo pero kapag umaabot na sa punto na nakakaamoy ako ng dugo isa lang ang ibig sabihin no'n. Danger. Kung simpleng sugat lang at nagdudugo ni isang patak waa akong maamoy but this one, hindi.

"You smell it, too?" Napalingon ako saa likod ko kung saan si Aera na nakakunot na ang noo at patuloy na inaamoy kung saan nanggaling ang amoy ng dugo. "Upstairs."

Tumango ako sa sinabi niya. I smelled the blood from upstairs. It hit me, ang mga kwarto sa mansion na ito ay nasa taas, walang ibang tao dito kundi ako, si Aera at si....

"Fuck!"

"Aerille!"

Hindi ko na pinansin ang sabay naming sigaw dahil pareho na kaming tumatakbo paitaas. Shit! Shit! Shit!