ŞANS

Bölüm 16

Olmak istediğim yerde kollarında huzuru kucaklıyordum...

Sımsıkı sarıldım çıplak beline ve bundan hiç te utanmadığımı fark ettim. Ağrıyan başım kendimi kötü hissettirse de onun kokusunun bana şifa olacağını biliyordum. Ellerimi yavaşça belinden yukarı doğru çıkardım ve omuzlarını sardım. Gözlerimi onun gözlerine diktiğimde acı dolu bakışlarını gördüm. Elleriyle yüzümü kavradı, saçlarımı geriye itip yüzümü ön plana çıkardı. Boynuma doğru uzanan ellerinin üzerine ellerimi koydum. Tek elini alarak kalbimin üzerine götürdüm ve kalp ritmimin nasıl olduğunu hissetmesini istedim, onun elinin dokunuşunu kalbim anlamışçasına durdu sanki

" İşte bende ki etkin bu Korhan kalbimi durduruyorsun. Normalde hızla çarpması gereken kalbim sana yakın olunca ne yapacağını şaşırıyor sanki"

İnceden küçük gülümseme belirtisi geldi geçti yanaklarından, elimi alarak kendi kalbinin üzerine koydu ve o an kalbinin şiddetinden elim titredi. Titreyen elimi alıp dudağına götürdü ama öpmedi dudaklarını gezdirdi elimin üzerinde ve içimde bilmeden yaşattığım volkanımın kaynamasına neden oldu, küçük bir öpme hatta öpmek sayılmazdı bu dokunuş ama içimi titretmişti. Gözlerimi yüzünün her zerresini zihnime kazır gibi diktim yüzüne ve tekrar tekrar âşık oldum

" Korhan sana baktıkça tekrar tekrar âşık olmam normal mi sence?"

O kadar tatlı güldü ve o kadar hızla dudaklarıma kapandı ki zamanın varlığını unutacaktım neredeyse. Elleri saçlarımı okşarken boynuma kaydığında öpüşü değişmiş kendimi yeniden tanıtmıştı bana, öpüşü canıma can katıyor az evvel duracağını sandığım kalbim çağlayanlar misali kan pompalıyordu vücuduma. Ellerini boynumdan yavaşça kaydırıp omuzlarıma oradan da sırtıma getirdiğinde beni kendine iyice çekerek vücuduna yasladı. Göğüslerim tamamen onun göğüslerindeydi nefes almak için geriye çekilmek istedim ama buna izin vermeyip yerine öpüşlerini dilini değdirerek boynuma kaydırdı. Kalbinin atışını kendi içimde hissediyordum. Bunun verdiği aşkla çıplak sırtında gezdirmeye başladım ellerimi, sırtına dokunan parmak uçlarım kaslarının en ufak hareketiyle beynime daha fazlası diye sinyaller gönderiyordu. Korhan hafifçe eğildi ve beni kucağına alarak yatağıma kadar taşıdı, yatağa baktığımda içim ürpermiş ama bundan sonra vazgeçmeyeceğimin bilincindeydim ve hazırdım. Onun olmaya hazırdım. Benim bakışlarımda ki tedirginliğimi görmüş ama bunu yanlış anlamıştı bana

" Lütfen bana güven, sadece seni sevmeme izin ver, ileriye gitmeyeceğim" dedi. Ben istiyordum, değil ileriye gitmek hadi çocuk yapalım dese şu an ki duygularımla hadi hemen yapalım derdim. Korhan'ı bu şekilde kendime bağlamak gibi bir düşüncem yoktu ama yaparsam onun böyle düşüneceğini bildiğim için onun ilerde ne karar vereceğini de bilmediğim için sessiz kaldım. Onunla olmaktan korktuğumu düşünmesine izin verdim. İlerde ben olmazdım ama onun da pişman olmasını istemiyordum. Benimle sevdiği için birlikte olmalıydı zorunluluktan değil. Anı bozmamak onun her halini doyasıya yaşamak için beklediği izni verdim ona, elimi uzatıp yanıma çektim. Karanlık odaya kapıdan giren ışık hafif bir loşluk veriyordu. Yavaşça yanıma yatırdım onu o an titreyen ellerini fark ettim. O kadar hoşuma gitmişti ki ellerinin titremesi gözyaşlarımı zorla itekledim gerisin geri, tıpkı liseli gençler gibi yanımda elleri titriyordu, duygularının bu denli saf oluşu beni benden aldı ve yanına iyice sokulup tek elimi yanağında gezdirirken onu öpmeye başladım. Saçları, yanakları, gözleri, dudakları, yüzünün her bir zerresinde öpüşlerimi bıraktım, sonra nasıl olduysa kendimi onun altında buldum. Ağırlığını bana vermiyordu bacaklarından biri benim bacağımın hafifçe üzerindeydi. Titreyen elini yüzümde gezdirdikten sonra