Chapter 10

38 11 0
                                    

Friana's pov

Matapos umalis si maam ay tahimik lamang kami at parang ang lalalim ng mg iniisip.

Napag isip isip ko rin na sumuko nalang pero......

"All of your struggles will be worth it soon when the right time comes wag na wag kalang susuko para makita mo kung anong magandang naghihintay sayo sa future"

Napatingin tuloy ako kay gray ng maaalala ko ang sinabi niya pero nakasobsob lang siya sa desk na parang walang pakealam sa nangyare at parang sanay na sanay na.

Napailing nalang ako at napatulala ulit sa kanya at tsaka inalala yung mga salitang binitawan niya kahapon sakin.

"Failing in exams can't define who you are and what you can do"

Nagulat ako ng may nagsalita sa likod ko at paglingon ko nakita ko si gray na nakatayo dun at nakatingin sa malayo.

Sino kausap nito?

"W-what a-are you doing here?" Tanong ko dahil nagulat ako ng magsalita siya bigla.

"Hindi basehan ang pagiging failure mo kung sino ka at kung ano lang ang kaya mong gawin. Failure means it wasn't the right time to be succeed or to passed, all of us has the right time to achieve what we want but we need to follow the process also.
Achieving your goals is not competition it is your future that you need to reach, To award yourself for being brave despite of all struggles, pain and hardwork."

"H-huh?" Naguguluhang tanong ko habang nakatingin sa kanya habang siya naman ay nakatingin sa malayo.

Pero nagulat ako ng tumingin siya sakin bigla.

"All people need to fail because if we don't have a failure we can't be brave enough to face the difficult situition" he said while staring at me.

Hindi mo aakalaing sa kanya galing yung mga salitang yun dahil ang tahimik niya na akala mo ay walang mararating sa buhay but i doubt that.

Sa mga salitang binitawan niya ay parang naranasan niya narin lahat ng paghihirap kaya niya nasasabi yun.

Naniniwala kase ako na tsaka mo maipapaliwanag ng maayos ang mga bagay bagay ay kapag naranasan mona ito.

Sabi nga nila "Experience is the best teacher"

Mahirap iexpress yung feelings mo kapag puro salita at walang karanasan dahil hindi mo alam kung ano ba talaga ang totoong mararamdaman mo kapag naroon kana sa sitwasyon na yun.

*Flashback

"You know what? I love being failed" he said while smiling to me.

Natulala ako sa ngiti niya na para bang kaming dalawa lang ang tao dito.

Aiisshh pinilig ko ang ulo ko dahil kung ano ano nanaman ang pumapasok dito.

Pero kase ngayon kolang siya nakitang ngumiti.

Mas gwapo siya kapag nakangiti.
Sabagay gwapo naman talaga siya eh pero hindi ko lang pinapansin wala akong panahon para purihin pa ang itsura ng mga tao sa paligid ko.

"Why?" Tinanong ko nalang siya at tsaka tumingin sa malayo.

Why he loves being failed?

All people hates being failed lalo na kung ginagawa naman nila ang lahat pero bagsak parin ang kinalabasan sobrang sakit na para bang gusto mo nalang sumuko sa lahat ng bagay  dahil pagod kana.

"It makes you stronger than before" sagot niya kaya napatingin ako sa kanya pero nakatingin na siya sa malayo.

"Why did you tell me all of this?" I suddenly ask.

Dream Series #1: Falling For The Dreams (UNDER EDITING)Where stories live. Discover now