DISCLAIMER:
This is work of FICTION
Names, Characters, Places, and Events are Fictitious, Unless otherwise stated.
Any Resemblance to real person, living or dead, or actual event is purely coincidental.All right reserved. No part of this story may be Reproduced, Distributed, or Transmitted in any form or by any means without the prior permission of the Author.
PLAGIARISM IS A CRIME!
This story contains a mature contents so please read at your own risk.
Before you read this story make sure that you are done reading
"Crossing The Line" clea and ethan story. para hindi ka na din malito at alam mo ang buong storya.PROLOGUE
"Ikaw daw ang umasikaso don sa pasyente doon sa room 401"
"Bakit sinong may sabi?" takang tanong ko dahil pagod na pagod nako kakatapos ko lang mag endorse hindi ba pwedeng mamahinga muna saglit? straight duty ako oh! naman oh! napaka malas sobrang toxic pa ng napunta sakin.
"na confine si ashley kaya ikaw daw muna umasikaso nung sa kanya prenny nman kayo e" sagot ni aly kaya napa irap ako.
the fvck? kelan pa kami naging mag kaibigan ng bruhang iyon?
napa irap nalang ako sa hangin dahil sa inis sa babaeng yon. puro lang kase lakwatsa ang alam."Oo na sige na ano bang problema don sa pasyente?" pag payag ko dahil alam kong wala namn akong magagawa haist ano pa nga ba?.
"Dalhan mo lang ng gamot tapos check mo yung sugat paki linis na din" aly said kaya tumango na lang ako at kinuha ang inabot nyang tray na may lamang pang linis at mga gamot.
Dahil sa taas pa naman ang palapag na iyon gumamit nako ng elevator ayokong mas lalong maging chaka ang beauty ko.
Paglabas ko ng elevator ay agad akong nag bilang ng mga pinto hanggang sa matapat ako sa hmmm room 401 mukhang mayaman at pa sosyal ang naka confine dito dahil dito naka talaga ang mga kwarto ng mayayamang pasyente namin.
kumatok ako ng tatlong beses bago buksan ang pinto.
nang maisarang muli ay agad akong nag lakad papalapit sa kama ng pasyente na prenteng nag babasa ngayon ng magazine nakaharang sa mukha pero alam ko ng lalaki ito.
"Good Afternoon sir its time to take your medicine and lilini-" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng tuluyan ng maibaba nito ang magazine na binabasa nya. agad na nabitawan ko ang dala dala kong tray at nahulog ito sa lapag.
Tanging tibok ng puso ko lang at pag bagsak ng tray ang gumagawa ng ingay ngayon sa loob ng kwartong ito.
napatulala na lang ako sa lalaking ngayon ay naka ngisi na sakin.
oh my god! Not again! shit why is he here?! urgg hindi ba halata mikayla na pasyente sya dito? sagot ng aking isip kaya halos sabunutan ko na ang sarili ko.
Namamalikmata lang ba ako? bakit nakakakita ako ng maligno dito sa loob ng hospital?! napa basbasan ba itong buong hospital?
"Miss me...Nurse kayla?"
halos mag tindigan ang mga balahibo ko sa lambing ng boses na ginamit nya.
oh fvck this is not good mika you need to escape here! not again! not with him!
"Gaano mo ba ako katagal tititigan dyan kayla? na iinip nako nasan na ang gamot iinumin ko na isubo mo sakin" masungit nitong wika.
kaya halos mag dasal ako sa halos limang santong kilala ko para lang maka kuha ng lakas ng loob na maibalik sa wisyo ang sarili ko.
Mababaliw nako! bat sa dinami rami ng hospital ay dito pa sya napadpad? nananadya kaba talaga tadhana?!
"Hon!" matinis n boses mula saaking likuran doon nabalik ang sarili ko dahil sa sakit sa tenga ng boses na yon.
napatulala na lang ako ng walanghiya silang mag halikan sa harap ko! damn.
"Hey miss tutulala kana lang ba jan? gamutin mo ang boyfriend ko o ipapatanggal kita ngayon din?" mataray nitong baling sakin kaya agad akong natauhan at yumuko para mukha ang mga nalaglag ko kanina.
dali dali ko iyong inilapag sa side table dahil kung magtatagal na hawakan ko iyon baka mahulog na naman pati ang tuhod ko ay kanina pang nanghihina.
Buong katawan ko ata ay nang hihina dahil sa lalaking naka higa ngayon sa hospital bed at prenteng nakikipag landian sa babaeng kadarating lang.
Why of all people na pwede kong maging pasyente bakit sya pa? bakit ang lalaking matagal kong pinag taguan ay sya ngayong ginagamot at inaasikaso ko?
tangina! mapapamura na lang talaga ako hindi na dapat ako mag taka dahil isa sa mga sikat na hospital itong LMH napa iling na lang ako sa naisip ko.
Ngayong alam na nya kung asan ako matatahimik pa kaya ako? sa tagal na panahon akong nag tago at tahimik na buhay magiging kagaya pa ba ito ng dati?
kilala ko sya alam kong hindi nya ako papatahimik dito lalo pat alam na nya kung saan ako at saan ako nag ta trabaho mukhang kailangan ko na talagang mag resign dito.
"Long time no see kai" naka ngisi nitong bulong habang pinapalitan ng benda ang ulo nya damn! bakit ganito kung humataw ang dibdib ko? anong meron sa malignong ito? bat hindi na lang nya ko tigilan? masaya naman na sya sa buhay nya at ganoon din ako.
Agad kong nilisan ang kwartong iyon matapos kong gawin ang dapat kong gawin.
hingal na hingal akong napa sandal sa pader at tila ngayon lang nabalik sa katinuan ang aking sarili.
Now what? paano na ang ilang taong pinag hirapan ko para mataguan lang sya?
Pitong taon.....
Pitong taon ang lumipas saamin pero nandito pa din ang sakit. nandito pa din ang lungkot. nandito pa din ang poot na matagal ko ng dinadala. kaya napatulala na lang ako sa kisame at napa iling iling.Bakit nag landas na naman kami? ayoko na syang makita! for my own sake alam kong malaki na ang ipinagbago nya lalo pat nung huli naming pag kikita ay hindi ko na sya makilala.
Hindi na sya ang dating primo na kinabaliwan ko. Hindi na sya si primo na dati kong nobyo. Wala na ang primong minahal ko dahil sinakop na sya ng galit nya.
Alam kong kahit mag palipat lipat ako ng lugar ay mahahanap at mahahanap pa din nya ko kaya't ano pang silbi ng matagal kong pagtatago kung pag tatagpuin at pag tatagpuin pa din kami ni tadhana?
Parang unti unti ng nilalamon ng takot ang buong katawan ko dapat ay matagal ko ng naihanda ang sarili ko sa muli naming pag kikita pero bakit kahit anong gawin kong pag hahanda ay mabibigla at mabibigla pa rin ako?
"Sayang ang pasweldo sayo kung tutunganga kana lang dyan"
Napa ayos ako ng tayo ng mag salita ang head nurse namin.
"I need to talk to you Ms.Ramos" she said kaya napayuko ako sesermonan nanaman ba ako ng ampalayang head namin? malas naman oh!
Napa tango na lang ako at sinundan na syang maglakad papunta sa station kung saan ako naka talaga.
__________________________
Stay tuned mga babies ko<3@Thousandsmile0

BINABASA MO ANG
Don't Fall In love [COMPLETED]
RomancePast: paanong ang masayang samahan ay nauwi sa hiwalayan? Mahal nila ang isa't isa pero kahit gaano pa nila kamahal ang isa't isa kung naka plano silang paghiwalayin ng tadhana wala silang magagawa. kahit gaano ka tibay ang samahan kung si tadhana...