တခါတေလ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြက တခ်ိဳ႕အရာေတြကို မသိတာကပိုေကာင္းတယ္။
မသိတဲ့ကိစၥမို႔ အရာအားလံုးကို လိုက္ခံစားေနစရာမလိုေတာ့ပါ။သူ႔အလိုလိုျဖစ္ပ်က္သြားၾကေရာ။
ဒါပင္မယ့္ သိသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ တေႁမ့ေႁမ့ေတြးေတာရျခင္းေတြနဲ႔အတူ လိုက္ပါလာတဲ့ခံစားခ်က္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔တကြစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုပါထိခိုက္လာေစႏိုင္သည္ေလ။
သိျခင္းနဲ႔မသိျခင္းၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကိုလမ္းေပ်ာက္ေနၿပီထင္ရဲ့...
🌱🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌱
အဂၢါတို႔အိမ္က ေဝးသည္။ကားနဲ႔တင္ ၆နာရီေလာက္ေမာင္းရသည္။
အရင္က ဦးေလးျဖစ္သူလာႀကိဳလ်ွင္ ကုလားေသကုလားေမာ အိပ္ၿပီးလိုက္တတ္တဲ့ အဂၢါက အခုေတာ့ ရတက္ မေအးစြာ ငိုက္ျမည္းဖို႔ေတာင္ အားမရိွပါ။
သူ႔ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ထိုင္ေနတဲ့ Taraxacum က လမ္းေဘးတြင္ တရိပ္ရိပ္ေပၚေနတဲ့ အပင္ေတြကိုၾကၫ့္ရင္းသူ႔ကိုေတာင္ေမ့ေနဟန္ပဲ။
Taraxacum ကိုၾကၫ့္ရင္း သူအေတြးမ်ားေနမိသည္။ဘာေၾကာင့္လဲ?ဆိုသၫ့္ေမးခြန္းေတြက ထပ္တလဲလဲ? ေျဖသူမဲ့ေမးခြန္းေတြမွာ တစ္ေယာက္ထဲ တဝဲလည္လည္ျဖစ္ေနပင္မယ့္ ထုတ္ေမးဖို႔ထိ ေတာ့ အဆင္မေျပလွေခ်။
အေတြးမ်ားေနရင္းနဲ႔ အိမ္ေရ႔ွကိုပင္ေရာက္လာသည္။
ဦးေလးျဖစ္သူက အိမ္ခဲြေနသူမို႔ အဂၢါတို႔ကို အထဲလိုက္ပို႔ၿပီးသည္ႏွင့္ျပန္သြားေလသည္။
ညအေမွာင္ေတာင္သမ္းေနေလၿပီ။
"အေမ..အေမေရ"
"ဟယ္ျပန္လာၿပီလား!"
အဂၢါရဲ့အေမက ေျပးထြက္လာကာ အႃပံုးခ်ိဳခ်ိဳႏွင့္ဆီးႀကိဳသည္။
Taraxacum ကိုျမင္ေတာ့ အံ့ဩဟန္ျဖင့္
"သူေလးက..သားသူငယ္ခ်င္းလား..."
Taraxacum သည္ ႃပံုးျပလိုက္ေတာ့ အဂၢါရဲ့အေမကလည္း ခ်ိဳသာစြာျပန္ႃပံုးျပရင္း
"Hello Nice To Meet You!"
Taraxacumသည္ အဂၢါ၏အေမျဖစ္သူကို အေတာ္သေဘာက်မိသည္။သူမရဲ့မ်က္ႏွာက ၾကည္လင္ၿပီး အဂၢါလိုအႃပံုးမ်ိဳးကိုပိုင္ဆိုင္ထားသည္။အဂၢါကိုမမွီပင္မယ့္ေပါ့။
YOU ARE READING
TARAXACUM
Romanceမှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ အမွှားလေးတွေမှာ ကိုယ့်အချစ်တွေပါသွားခဲ့သလား.... မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့အမႊားေလးေတြမွာ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြပါသြားခဲ့သလား.... Start- October-12 End. - January -15
