(Silva Series Book 3) Sapira Fire Silva - Completed

Chapter 16

 

“Fuck!” muling pag mumura ng lalaki kaya hindi niya napigilan ang mainis, maka mura ito akala mo naman ay ginahasa niya ito, samantalang ito naman ang humila sa kanya pabalik.
 
“Don’t you think it’s to late to regret this Puma, why can’t you just accept the fact that you like me too” di niya napigilang sabihin sa lalaki, napupuno na siya sa kaartehan nito, on and off kasi ang lalaki sa kanya, it’s very obvious naman that his into her, proof niya yong pag me-makeout session nila kanina, hindi naman yon mangyayari kung hindi ito attracted sa kanya.
 
“F-fire” tila hirap na hirap itong hugutin ang pangalan niya sa lalamunan nito, lalo tuloy siyang naiinis kaya tinignan niya ito ng masama.
 
“We kissed, we hug, we care for each other even before, now we almost had sex and we both enjoyed it, you can’t deny that. It’s obvious that we have a thing for each other, that we are into each other, I’m trying to understand that maybe you are just holding back because you are friend with my brothers and all! Pero wag mo akong artehan na para bang wala ka lang choice kaya nangyari ang lahat ng ito, because we both know that’s not the case here”
 
“Fire, it’s not what you’re thinking, and things are not easy as you think it is” sabi nito bago inalis ang pag kakatingin sa kanya, sasagot pa sana siya when her phone beeped. Huminga muna siya ng malalim bago kinuha ang telepono, she needs distraction bago pa niya masakal ang lalaking ito, but she did not expect that she will have more than just a distraction. Biglang binundol ng matinding kaba ang puso niya at unti unting nanlaki ang kanyang mga mata habang nakatitig sa message na natanggap, It was her picture inside the car kissing Puma with a caption “I wish it’s me you’re kissing, you are so fucking hot! I happy to see you again, I thought I will die missing you my love. But don’t worry! Because this will be the last time that I will be missing you, I will make sure that we will spend the rest of our lives together, soon you will be with me! Soon my love!”
 
She is one hundred percent sure that the picture was taken a while ago, patunay doon ang kanilang mga damit.
 
“Puma” kinakabahan niyang tawag sa lalaki, bahagya pa niyang inabot ang braso nito habang nakatitig parin sa natanggap niyang chat message.
 
“Why? what happened? Why are you pale? may masakit ba sayo?” sunod sunod nitong tanong ng mabalingan siyang namumutla.
 
“Puma” tawag lang niya ulit sa lalaki”
 
“Yes?” sabi nito sa nag aalalang tinig “Ano bayan?” tanong nito ng mapansing hindi mapuknat ang pagkakatitig niya sa kanyang cellphone saka nito kinuha ang teleponong hawak niya at binasa ang nilalaman niyon.
 
Nawalan na siya ng imik kahit ng ibalik ng lalaki sa kanya ang kanyang telepono ay hindi na siya nag salita ulit, ito man ay nanatili ring tahimik at sinimulang paandaring ang sasakyan paalis sa lugar na iyon. Ang kanina ay sising sisi nitong istura ay napalitan ng kaseryosohan, nakatiim din ang bagang nito, tanda ng pinipigil na galit. Para siyang natulala sa natanggap na message, is this the reason kung bakit bawal pa siyang lumabas, pero diba nahuli na yong salarin, so ano yon? may kasabwat ito at iyon ang nag padala ng message sa kanya o ito mismo ang ang chat sa kanya at ang kasabwat nito ang nahuli?  
 
“Fire!” malakas nitong pag tawag sa kanyang pangalan dahilan upang magising siya mula sa malalim na pag iisip, nagulat pa siya ng makitang nasa parking area na sila ng condo nito na ilang lingo rin niyang naging kanlungan.
 
“Hey, are you okay? Kanina pa kita kinakausap nakatulala ka lang diyan” sabi nito sa nag aalalang tinig. “Don’t worry, I will not let him take you, okay?” pag papakalma nito sa kanya na tinanguan lang niya, naniniwala siyang hindi ito papayag na makuha siya ng taong iyon. Sabay na silang bumaba ng sasakyan at nag lakad papunta sa elevator, hinawakan nito ang siko niya habang umaakyat pataas ang elevator hanggang sa makapasok silang dalawa sa unit nito, pinaupo siya nito sa sala saka naupo sa tabi niya.
 
“THIS IS THE REASON why you’re still not allowed to go out, tito was not convinced na yong lalaking nahuli namin ang talagang salarin, something is not right with his statement.  We decided not to tell you about what we suspect and kept on investigating para hindi kana sana masyadong mag alala, we don’t want to see you frightened kaya nag desisyon kaming wag nalang munang sabihin sayo. Now it’s confirmed, tama nga ang kutob namin, hindi nga siya yong nahuli namin” mahaba nitong paliwanag ng makapasok na sila sa unit nito.
 
“He was there, watching me” tangi niyang nasabi.
 
“I know, but you have nothing to worry about, I’m here and I will protect you, just don’t do this again, wag kang aalis ng hindi nag sasabi, wag ka ng tatakas ulit” sabi nito habang deretsong nakatitig sa kanyang mga mata. Pakiramdam niya ay na drain ang lakas niya kaya naman tumango na lang siya sa sinabi ng lalaki.
 
MABILIS NA lumipas ang mga araw, at nanatili siyang nakakulong sa loob ng unit ni Puma, nag hihintay ng balita mula sa ama kung nahuli naba ang stalker niya, pag tinatanong kasi niya si Puma ay palaging “Just stay here” lang ang sagot nito sa kanya.
 
“Are you okay?” tanong ng lalaki kasabay ng pag upo nito sa kabilang dulo ng sofa, napakalayo ng distansya nito sa kanya na tila ba may nakakahawa siyang sakit, hindi pa nila napag uusapan yong nangyari sa loob ng kotse nito dahil sa nangyare at dahil nahahalata rin niyang umiiwas itong pag usapan ang bagay na iyon, at sa totoo lang ay mas na i-stress siya dahil doon kesa sa katotohanang may stalker siya. Isa pa sa ikina-i-stress niya ay ang tila pag balik ng relasyon nila sa dati na palaging nag babangayan, hindi na rin ito nag lalapit sa kanya at palagi nalang siyang iniiwasan, in short he is back to being cold.
 
“Nag tatanong kapa, alam mo namang hindi” mataray niyang sagot dito
 
“I need to talk to you about something” pambabaliwala nito sa pag susungit niya
 
“Were already talking, aren’t we?”
 
“This is about your stalker Fire, so stop acting like a brat”
 
“Eh, nag uusap naman na talaga tayo” sagot niya sa lalaki dahilan para mapa buntong hininga ito bago nag patuloy sa pag sasalita.
 
“We are thinking of something to deceive your stalker into coming out, but we need your cooperation”
 
“What is it?”
 
“You need to go out, pero kunyari tumakas ka lang dahil na bored ka, we will place a tracking device on you para mahanap ka namin kahit saan ka niya dalhin, sasabihin lang din namin kung saan ka pwedeng pumunta pag labas mo dahil may mga tao kaming ilalagay sa mga lugar na yon para mag bantay sayo at mag matsag sa buong paligid.  We will wait for your stalker to make a move, come out and take you to his hideout before we corner him.”
 
“Why do you have to wait? Can’t you guys catch him before he could even take me?”
 
“Your stalker manage to send someone who will take his shoe remember? malakas ang kutob naming binayaran ng totoong culprit ang taong nag pahuli at nag panggap na siya para malansi tayo, lumabas sa investigation namin na may anak na may malalang karamdaman ang taong iyon. So mataas ang chances na mag hire siya ng mga tao na dudukot sayo, kung aaksyon agad kami maaaring maling tao ulit ang makuha natin at mabibisto niya ang mga plano natin. Pag nangyari yon, mas magiging maingat na siya sa susunod, mas mahihirapan tayong hulihin siya. It seem to us that your stalker is not an ordinary criminal, nagiisip siya at masasabi kong matalino siya, malinis siyang trumabaho kaya hanggang ngayon ay wala kaming nakukuhang lead, masyado rin siyang maingat sa bawat galaw niya, kaya dapat mas maging maingat tayo sa pag paplano.” Mahaba nitong paliwanag.
 
“Does Papa know about this? Why are you the one telling me all this plans?”
 
“Yes of course Tito knows, We will not make any plans without your fathers approval,  I already told you, palalabasin natin na tumakas ka lang, kung pupunta sila dito para personal na sabihin sayo ang planong ito, baka matunogan tayo ng stalker mo. Isa pa kailangan naming maging mas maingat dahil malakas ang pakiramdam ko na alam na ng taong iyon ngayon kung saan ka namin itinatago”
 
“Wait lang, tha--”
 
“Fire” pag putol nito sa gusto niyang sabihin.  “We are doing this for you, alam mong hindi ka namin ipapahamak kahit anong mangyari, matagal itong pinag isipan ni Tito, kung may iba lang sana kaming option hindi ka namin hahayaang lumabas, but we don’t have other option as of now, you need to trust us! This is also the reason why I’m talking to you, we will not push thru with this plan without your consent” paliwanag nito.
 
“Okay I will do it” sabi niya kahit medyo kinakabahan siya.
 
“Fire, you need to act like you really scape from us again, meaning your fear should not show in your face and action, isang maling kilos mo lang mabubuking tayo, kailangan hindi maramdaman ng stalker mo na nasa paligid lang kami, so you will have to act very naturally, kung papano kang nag sasaya sa tuwing tatakas ka ganun na ganun ang gagawin mo, everything should look normal, makakaya mo ba yon?”  
 
“Kaya ko, kakayanin ko!” determinado niyang turan, kinakabahan siya, pero gusto narin talaga niyang matapos ang mga kaganapang ito.
 
“Good! you have one day to prepare yourself” sabi nito saka tumayo at iniwan siyang mag isa sa sala, siya naman ay napabuntong hininga. Kaya mo to Fire! sisiw lang to sayo, don’t think na may stalker ka pa, katulad lang ito ng mga pag takas mo dati, pag papalakas niya ng sariling loob. Ang hirap kasi talaga maging dyosa, ang daming nag kakagusto sayo, ayan tuloy nag karoon siya ng psychotic na stalker.
 
“Nakausap ko na ang kuya mo, everything is already set, gagawin natin ang plano bukas ng gabi” biglang sabi ni Puma na ikinagulat pa niya.
 
“Wag ka ngang nang gugulat diyan” nakasimangot niyang sagot sa lalaki.
 
 
“I didn’t know na magugulatin ka na pala ngayon?” tila wala lang nitong turan.
 
“Akala ko kasi umalis kana, tapos bigla bigla ka nalang mag sasalita diyan”
 
“Stop drinking coffee”
 
“Ewan ko sayo, bigla bigla ka nalang sumusulpot, kabute kaba?”               
 
“Masyado akong gwapo para maging kabute Fire, alam mo yan”
 
“Whatever! Diyan ka na nga mag papahinga pa ako, tatawagan ko pa pala ang mga girl’s para sa gimik namin bukas”
 
‘Are you sure you will call them? Pwede silang madamay dito”
 
“I need them para mag mukhang totoo ang pag takas ko, if matagal na akong sinusundan ng taong iyan, malamang alam niyang sa tuwing tatakas ako ay kasabwat ko ang mga girls, but you have to assign men who will protect my friends, hihiwalay nalang din ako sa kanila pag uuwi na ako para hindi sila madamay”
 
‘Ok, I will inform Tito”
 
“Sabihin mo kay Papa na hindi pwedeng may mangyaring masama sa mga friends ko, if worst comes to worst at nadamay sila, save them first bago ako, kung hindi ninyo maipapangako ang kaligtasan ng mga kaibigan ko, hindi ako susunod sa plano nyo malinaw?”
 
“Makakarating mahal na prinsesa”  mapang asar nitong tugon sa kanya.
 
“Good! bilisan mo ang kilos, hindi ko gusto ang mga makukupad” pag sakay niya sa pang aasar nito.
 
“Feel na feel ahh, wala dito ang utusan mo kamahalan”
 
“Ahh, akala ko kasi ikaw yong bagong hire kong alipin, gayon paman humayo ka na at gawin ang ipinag uutos ko, madali” sabi niya saka ito tinalikuran.
 
Nang makapasok na siya ng silid ay naupo siya sa gilid ng kama, matagal narin siyang nananatili sa condo na ito, hindi niya akalaing mag tatago siya ng ganito dahil sa isang stalker, kailangan pa niyang idamay ang dalawang kaibigan, sa totoo lang ay nag dadalawang isip siya kung isasama ba niya ang mga babae o hindi, ayaw sana niya pero mukhang wala siyang pag pipilian.
 
Nasa ganun siyang pag iisip ng tumunog ang kanyang cellphone, it was her Papa, malamang ay nakausap na ito ni Puma, sinagot naman niya ang tawag at nakinig sa lahat ng sinabi ng ama, wala silang napag usapan na tungkol sa plano, malamang ay parte iyon ng pag iingat ng mga ito, sinabi lang nito sa kanya na nabili na nito ang ipinabibili niyang bagong gadget, alam niyang pamamaraan iyon ng ama upang sabihin sa kanya na pumapayag ito sa gusto niyang mangyari kaya kahit papano ay napanatag na ang kalooban niya.
 
Matapos ang pag uusap nila ng ama ay napag pasyahan niyang tawagan ang mga kaibigan gamit ang bagong number at telepono na pinapagamit sa kanya ni Puma simula ng mag karoon siya ng stalker, kung isasama niya ang mga ito sa plano, it’s only fair to let them know the truth, at hahayaan niyang ang dalawa ang mag decide kung tutulungan ba siya ng mga ito o hindi, hindi niya kayang ilagay sa alanganin ang dalawa niyang kaibigan ng wala man lang kaalam alam ang mga ito,
 
“SERIOUSLY?’ magkapanabay na tanong ng dalawa ng matapos niyang ikwento sa mga ito ang totoong nangyari.
 
“And you are only telling us all this now?’ tila hindi makapaniwalang turan ni Mina.
 
“Oo nga, nakakainis ka, we could have done something to help you kung nag sabi ka kaagad” si Nikki.
 
“And what will you do aside from freaking out?” natatawa niyang tanong dito.
 
“Be there for you at least” sabi nito sa seryosong tinig.
 
“Eh, how are you naba?” tanong naman ni Mina.
 
“I’m fine girls, Sorry if I keep this a secret to both you, I just don’t want to drag you in this mess, my stalker is not an ordinary stalker, well that’s according to Puma’s observation, so it’s really dangerous, napilitan lang naman ako sabihin sa inyo ngayon because I need your help, but, no pressure, you can always decline, pag isipan nyo muna ng mabuti.” Sabi niya sa mga ito.
 
“What’s there to think about, we are friends Fire of course we will help you anytime, isa pa we trust Tito and your brothers, and cool kaya ng family mo parang mga action start lahat ng kalalakihan sa family ninyo, so we know that they will also protect us, so count us in” sabi ni Nikki.
 
“Oo nga, isa pa, we know naman na if this stalker thing happened to us, you will also volunteer to help kahit pa nga siguro hindi namin hingin ang tulong mo, tsaka sasamahan ka lang naman namin at hihiwalay din naman kami sayo kaya I don’t think mapapahamak kami” si Mina.
 
“Thank you, girls,” madamdamin niyang sabi sa dalawa, she is really blessed with true friends, mabibilang lang sa daliri ang mga kaibigan niya pero ang lahat ng iyon ay mga totoong kaibigan na labis niyang ipinag papasalamat.
 
“Don’t mention it” sabi ng mga ito bago nag paalam sa kanya kaya ibinaba narin niya ang telepono.
 
“I think it went well with your friends” biglang turan ng lalaking hindi niya namalayang nakapasok na pala ng silid na inuokopa niya.
 
“Hilig mo mang gulat eh noh” sabi lang niya dito bago sinimulang hubarin ang kanyang t-shirt dahilan para mabilis na lumabas ang lalaki, tila ito sinilihan bigla, daig pa si The Flash sa bilis na nakalabas ng silid, napangiti naman siya, buti nga sa lalaking yon, ang hilig kasi manggulat, nag patuloy siya sa pag huhubad bago pumasok sa banyo upang mag linis ng katawan, she want to sleep.