(Unicode)
တီး...တီး.....တီး...ကျွီ.....ဒုန်း💢💢💢
ဆိုးလ်မြို့၏ရှုပ်ထွေးလှသောကားလမ်းမပေါ်တွင်ဟွန်းတီးသံများဆူညံသွားပြီးတစ်ခဏ လမ်းလယ်တွင်မီးခိုးများဖြင့်အိမ်စီးကားလေးတစ်စီးသည်လဲကြေမွလျက်.....
"Appa........ဟင့်.....Appa........."
အရှေ့ခန်းတွင်သွေးများဖြင့်ငြိမ်သက်နေသောဖခင်ဖြစ်သူအား အနောက်ခန်းမှ၆နှစ်အရွယ်ကလေးလေးမှတိုးညှင်းသောအသံဖြင့်လှမ်းခေါ်နေခဲ့သည်။
"အဟွတ်....Appa...သား အသက်ရှူကြပ်လာပြီ....အဟင့်.."
ခဏအကြာလူအနည်းငယ်စုအုံလာကြပြီး..
"ဟေ့...မြန်မြန် အရေးပေါ်ကားခေါ်ကြ အထဲမှာကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်ပါတယ်..မြန်မြန်...."
"သေချာလေးမထုတ်....ကလေးကအရမ်းငယ်သေးတယ်..."
"ဒီဘက်..ကိုလာ....ဟာ....အားလုံးအနောက်ဆုတ်ကြ....မြန်မြန် ကားကပေါက်ထွက်တော့မယ်ထင်တယ်....ကလေးကိုချီခဲ့....."
ထိုအချိန်ကား၏အတွင်းပိုင်းမှမြည်သံတစ်ချို့ထွက်ပေါ်လာပြီး...
ဘုန်းးးးးးး💥💥💥💥💥
"Appa.........!!!!!!!!"
"မဖြစ်ဘူး...မဖြစ်ဘူး.....Appa........"
ချွေးများစိုရွှဲ၍အိပ်ယာမှအလန့်တကြားနိုးလာသောကောင်လေးတစ်ယောက်.....
"ဟူးးးးးအိပ်မက် မက်ပြန်ပြီ..."
အိပ်ယာဘေးစားပွဲပေါ်တင်ထားသော လေးထောင့်မှန်ဘောင်အတွင်းရှိ လူကြီးတစ်ဦးက ကလေးလေးတစ်ယောက်ကိုချီကာ ရယ်မောနေသောပုံကိုယူကြည့်ရင်း
"Appa....ဟိုမှာအဆင်ပြေရဲ့လားဟင် သားကတော့အဆင်ပြေတယ်ထင်ရတာပဲ အဟင်း.."
ဓာတ်ပုံကိုအသာပြန်ချ၍ ကိုယ်လက်သန့်စင်ရန် ရေချိုးခန်းဆီသို့.......
"သား..မနက်စာ စားသွားဦးလေ....."
"Arnyii...သားဘယ်တုန်းကအိမ်မှာမနက်စာစားဖူးလို့လဲ.....ကျောင်းရောက်မှတစ်ယောက်ယောက်ကိုထွက်ဝယ်ခိုင်းလိုက်လဲပြီးတာပဲကို...ပိုက်ဆံပေးရင်ခိုင်းလို့ရတဲ့သူမှတစ်ပုံကြီး..ဟက်...."
YOU ARE READING
Only then(Completed)
Fanfictionငါမင်းကိုအမြဲတမ်းအလိုလိုက်ခဲ့တယ်..အလျှော့ပေးခဲ့တယ်...ငါဆိုတာမင်းရဲ့လိုသုံးတစ်ယောက်လိုမျိုး......ဒါပေမယ့်အရာအားလုံးကိုတသမတ်တည်းတည်ရှိနေမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မင်းမေ့နေခဲ့သလား........ ....Jungkook.... မင်းနဲ...
