I'm Stuck with THE BOSS

41 (kidnapped)

I'm sitting here on my desk, studying this damn chinese language. Sabi kasi ni Van, mahalaga raw na marunong ako mag chinese sa mundo ng business dahil kadalasan, mga chinese raw ang mga makakasalamuha ko.

"你好 (Nǐ hǎo) means hello."

"你好吗 (Nǐ hǎo ma) means how are you."

Ano kaya meaning ng I love you sa chinese?

"我爱你 (Wǒ ài nǐ) means I love you." Ani ko. Wait, hindi ba sinabi rin to saakin ni Van before? Nung pinasample ko siya mag chinese?

Did he actually say I love you to me?! Long before?!

Really?!

Maya maya bigla nalang ako nagulat dahil may kamay na pumatong sa desk ko.

"What the-" gulat na sabi ko.

"Sorry malalim po kasi iniisip niyo eh kanina pa ako kumakatok kaya pumasok na ako. May letter po pala ma'am para sainyo." Ani Mel at ipinasa sakin ang isang white envelope.

Letter?

Binuksan ko ito habang si Mel naman ay agad na lumabas ng opisina.

Sino naman kaya ang magbibigay sakin ng letter?

Sila Antoinette at Rosiel? Eh... matagal ko na ring hindi nakakausap yun eh. Kamusta na kaya sila? Siguradong tampong tampo na yun sakin.

Letter:

"Come meet me at the restaurant infront of your company at 10:30am. Alone. I'll tell you some details about Red. Don't tell this to anybody or else I'll kill your precious Jovanni. I had him followed all the way to FP headquarters."

Nanlaki ang mga mata ko sa nabasa. I felt a cold sweat in my forehead kaya pinunasan ko ito. Tiningnan ko ang oras and it's already 10:25am. Anlakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Basta ang alam ko lang, I need to go there or else baka kung ano ang mangyari kay Van. He or she even knows where he's heading!

I dialed his phone, I already have his number.

"Hello?" Tanong niya. I'm glad he's okay.

"Hello? Sorry napindot ko lang. Baba ko muna may work pa ako e." Ani ko sakanya at agad na ibinaba ang tawag.

I don't know if this is some prank shit but the mere fact that the letter got into the company just means that the suspect must be just around here somewhere.

I have secret watchmen following me around so I guess I would be fine. I'm glad that Owen insisted the idea of having watch men. That way, it's safer.

Tumayo na ako sa aking lamesa at kabadong naglakad papalabas ng opisina. I pressed the elevator at sa bawat floor na nadadaanan ko ay unti unting naninikip ang paghinga ko sa kaba.

Nakarating na ako sa main entrance ng building. I took my step outside even though pinagsabihan ako ni Van na wag lalabas or pupunta kung saan ng hindi niya alam. The cafe is just there, infront of me. Impossible namang may mangyari saking masama eh nasa harapan lang naman mismo ng building ang cafe.

Tatawid na sana ako nang biglang may tumigil na heavily tinted Van sa harapan ko. In an instant, It opened at walang ka kahirap hirap na naipasok ako sa loob. Nakita ko pa ang eksenang nagkagulo ang mga tao na naka saksi sa nangyare pero unti unti ng dumilim ang paningin ko kaya hindi ko na alam kung ano pa ang kasunod.

~

I slowly opened my eyes. My head aching like hell.

"Lhara. Are you okay?" A voice said.