Just A Dream (COMPLETED)

Chapter 8

I

Nakarating kami na kami sa airport at agad agad pumasok sa loob. Umupo kami sa waiting area hanabang hinihintay ang oras ng pag lipad namin papuntang Cebu.

Naupo kami sa upuan at hinilig ko ang ulo ko sa lamesa. Bakit kaylangan nila kunin ang kumpanya? Sa tingin ko may koneksyon sila sa magulang ni Amber. Ang magulang ni Amber ang nangunguna sa listahan ng mga sindikato. Kung gusto nila kuhanin ang kumpanya namin bakit ganon ang ginawa nila sa mama ni Mommy? At bali balita rin pinaslang nila ang mga tauhan ni lola at pati na ang pamilya nito.

Manila to Cebu tumayo na agad kami at puminta sa eroplano. Ang baril ay niniwan ko loob ng van kase hindi pedeng ipasok yon dito sa airport dahil baka makulong ako.

Pag dating namin sa eroplano ay agad akong umupo sa tabi ng bintana. 6 hours ang biyahe papuntang airport ng Cebu kaya napag isipan kong matulog muna dahil sa sobrang pagod.

Someone's POV

Habang naliligo ako ay iniisip ko din ang nangyari. Paano nawalan ng preno ang kanyang sinasakyan? Sinigurado muna namin iyon bago umalis ang sasakyan nya patungong simbahan.

Nang natapos na ako sa paliligo ay nag bihis ako para pumunta sa ospital kung nasaan si Kristell.

Dinamihan kona ang dala ko ng damit dahil doon ako magdamag at maghapon nag babantay kung kaylan sya magigising. Tumunog ang cellphone ko at si tita Cara iyon.

" James. Pupunta kaba sa ospital? Mag pahinga ka muna at magdamag kana dito" panimula nya.

" Hindi po tita pupunta po ako jan. Kayo po ang mag pahinga. Hindi po magugustohan ni Kristell kapag nalaman nya na hindi kayo kumakain at natutulog" sabi ko naman.

" Oh sige James" sabi nya at binaba ang tawag.

Nang pumunta ako sa kuwartoni Kristell na madaming naka saksak sa kanyang katawan. Umupo ako sa silya at hinawakan ang kamay nya habang tinitignan ang maamo nya muka na normal na tulog.

"Telay, gumising kana. Miss na miss na kita. Ilang buwan na din mula noong naaksidente ka. Dapat hindi nang yari ito. Dapat buhay ka at dinadala na ang magiging anak natin" sabi ko at humikbi.

Umiyak ako ng umiyak hanggang sa may pumasok sa pinto. Si Carl. Ang mapapa nga sasawa ng ate nya na si Pearl.

"Musta bro? Kaya mo yan! Mag pakatatag ka. Malay mo malapit na syang magising. Diba sabi ng doktor magigising din sya pero hindi natin alam kung kailan" sabay tapik sa balikat ko.

Nginitian ko nalang si Carl at kinuha ang binigay nyang mga pagkain.

Samantha's POV.

Nagising ako sa tapik ni kuya sakaing pisngi. "Wake up na oy! Babana tayo sa eroplano" sabi nya.

Nag unat ako  pero naramdaman ko ang sakit ng aking braso. Tinignan ko si Mommy na tulog at ginigising din ni kuya.

"Sam ayusin mona yang mga gamit mo't malapit na tayo" si Daddy.

Inayos ko ang gamit ko pati ang sarili ko. Tinignan ko ang sugat ko at nakita kong maayos na iyo kumpara kanina. Nang bumaba kami sa eroplano ay pinauna muma namin ang iba dahil baka daw masagi ang sugat ko pero hindi ako sumang ayon dahil kaya ko naman iyon tiisin.

"Susunduin daw tayo ng balsa pag dating ng baryo. Kaya mag van tayo ngayon papuntang Argao, Cebu. Dahil medyo malayo iyon" sabi ni Daddy.

Sumang ayon naman kami. At sumakay ng van. Hindi kakayanin ng balsa ang mabato at malapit sa bangin. Pero sobrang ganda naman ng mga tanawing nakikita namin doon.

Bumaba kami kanto ng baryo at sumakay sa balsa. Ang balsa kahit na ilan kayo naka sakay ay kakayanin ng humihila nito. Baka ang humihila dito. Para bang karwahe ngunit Baka ang humihila. Tanaw na tanaw ang tanawin sa taas mula sa baba. Kitang kita ang magagandang hubog ng bundok at mga punong kay tatayog.

"Sam! Picture tayo doon oh. Patigilin muna natin si manong" si ate Kath.

Pinatigil namin ang balsa at bumaba para mag picture. Nang natapos na ang kaartehan ni ate ay nag patuloy na kami sa distinasyon papuntang bahay nila mama ni Daddy.

Nang makarating kami sa bahay nila Lola ay agad kaming nag mano bilang pag galang sa nakakatanda.

"Ikaw na ba si Sam? Aba'y kalaki monang bata ka! Datirati ay uhoging-uhogin ka pa! Ngay'on ay dalagang dalaga kana!" Maligayang bati nya.

"Nako may boyfriend na yan Lola" panggulo ni Kuya.

"No! Lola wag kang makinig jan!" Sabi ko at binanatan ko sya ng belat.

"Ay nako! Kayong mga bata talaga kayo! Ay siya't parito kayo dito sa loob marahil mainit!" Sabi ni Lolo.

Pumasok kami sa parang kuno na bahay nila Daddy. Maganda dito dahil presko ang hangin at malaki din ang lupa nila.

"Sam ano sa tingin mo ang magihing negosyo mo dito?" Tanong ni ate.

"Siguri ang pag taanim dahil masasayang lupa dito. Malaki pa naman kaya magandang taniman ang mga iyon" sumang ayon sya sakin.

"Hoy anong kay Sam? Tangek satin toh! Dito ako mag tatayo ang bahay ng asawa ko kasama ang pito naming anak" giit ni kuya.

Nag tawanan kami pero may naiisip ako kaya tinignan ko ang cellphone ko kung may mensahe galing kay Justine pero wala. Ano kayang ginagawa nun? Hindi ako mapakali! Nakakainis sya! Pero bat ako naiinis? Ugh ang gulo!

Na alala ko nung may ng yari samin ni Justine. Shet! Pero safe naman kami nun diba? Or....... Hindi!? Errrrrr kaylangan kong bumili ng pills. Ayoko pa mabuntis! Ni hindi ang ako na iinlove sa kanya e. Ay basta ewan ko.

"Sam! Bat ka naka simangot jan? Hindi ka nireplayan noh? Ay nako na ghost ka! HAHHAAH" tawa ni kuyang tanga.

Di ko nalang sya pinansin at umakyat muna ako sa itaas ng bahay at nag latag ng sapin para hindi malamigan ang akin tiyan. Humiga na. Tapos nag laro ako ang Plant's vs Zombie. Upang makatulog.

_______________________________

Sorry sa late UD ko. Buys lang ako dahil sa dami ng ginagawa. Inagat kayong lahat. Tulungan natin ang Cagayan at iba pang lugar na binaha dahil sa bagyo. Thankyou!