It's not easy to live without your Mom. Ang hirap kumilos at ang hirap magkaroon ng problema, dahil alam mong ang kaisa isang taong matatakbuhan mo ay di mo manlang nakasama. And yes nakita ko lang sya sa picture pero di ko pa kabisado ang mukha nya na noon pa man ay gusto ko nang masilayan.
Ako Si Brittany Louise Marcelo, princess of Marcelo Company. Yes, i have everything except my mom. I have Kuya but he's not here in our house. My dad is always busy. I am tired to seek for his attention. But I know and I feel that kuya love me so much.
Bumaba na ko ng room ko at pumunta na sa hapag facing my dad and kuya.
"Sweetie, Goodmorninggggg "he said . Nandito pala sila pareho.
"same to you dad." i said wth sleepy tone
"Went home early huh we will going to meet your tita carol" he said with excitement.
"Dad sino naman yan? Alam mo naman na..." naputol ang sasabihin ni kuya dahil tinignan sya ng masama ni daddy
"Dave will you please stop? Wala na ang mami nyo wala na.lets move forward walng mangyayari kung ganito lng tayo palagi" madiing sabi ni dad
Nag walk out si kuya, at umalis na badtrip sya alam ko khit di kami madalas magkasama lagi kasi syang nasa trabaho nya. Minamanage nya ang isang owned resort namen
"so, let's britt" paanyaya nya
"Dad, you know how much i love my mom even though shes not here pero dad ayoko ayoko sa kanya" sabi ko ng may nanginginig na boses
"BRITTANY PLEASE LAHAT GINAGAWA KO PARA SA INYO AND THIS? AND THIS HOW YOU WILL PAY BACK?!" Determinadong sabi ni daddy
"sa ayaw mo at sa gusto ganon ang mangyayari!"
Naiyak na lang ako dahil don. hanggang ngayon nangungulila pa din ako sa mami ko. Diko napansing nahatid na pala ko sa school at ngayon ay naglalakad ng may mabunggo ako
"ugh! Ano tanga lang? Di ako nakita? Sa ganda kong to? Fvck" sabi ni trixie sya ang cheerleader ng school kaya sikatsya
"Sorry may iniisip lang"
"sa susunod wag kang tatanga tanga! Tse" at iniwan nya ko ng masamang titig
"HAHAHA. Poor lil britanny" sabi ng mga kasama nya di ko nalang sila pinansin at dumiretso na sa room 8:00 pa start ng class ko 7:45 pa lang naman kaya tumahimik ako at naupo nalang
Napansin kong lahat sila nakatingin sa akin siguro ay nagtataka sila kung bakit simple lang ang suot kong damit.
Tinanong ko sila kung bakit at inirapan lang nila ko. Elan univ ang school ko dito na ko since elementary.
4;00 na at sa wakas uwiAn masaya na sana at makakapagpahinga na ko pero naalala ko si dad kaya di ako agad umuwi pababa pa lang ako ng hagdan ay nadulas ako at nanlabo ang paningin
" Blossoms ano ginawa nyo?" Sabi ng lalaki pero di ko sya matandaan
"Oh, sorry Baby james,i just missed putting pranks" sabi ni blossoms binubully na ko nyan since HS
"Miss? Gising? Miss?"
And everything went black
BINABASA MO ANG
When i got you
Teen FictionLeukemia. Mahirap,masakit, at higit sa lahat Mabigat. Paano kung ang buhay mo ay di kagaya ng buhay ng iba? Ng istorya ng iba? Paano kung una pa lang, alam mong may sakit ka na. At sa lahat ng to, hindi mo kayang harapin mag-isa. Hanggang sa dumati...
