𝐂𝐫𝐢𝐦𝐢𝐧𝐚𝐥𝐬 | 𝐓𝐡𝐞 𝐔𝐦𝐛𝐫𝐞𝐥𝐥𝐚 𝐀𝐜𝐚𝐝𝐞𝐦𝐲 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧

Bölüm-5

Arkama dönemezdim.Yüzümü görmesine izin veremezdim.Sesi değiştirmek için de vakit yoktu.

“S-sende kimsin?” dedim kendi sesimle.Yapacak bir şey yoktu o hâlde sonsuza kadar kalamazdık.

“Emily neden arkanı dönmüyorsun?” şaşkınlıkla donakaldım.Arkamdaki bir erkekti ses tonundan belliydi.Bu sesi daha önce biryerde duymuşum gibi geldi.Tanıdık ve huzur vericiydi.

“Adımı nerden biliyorsun?” dedim kızgınlıkla.

Ne olur yediğim haltları da bilme nolur.

“Baltayı bırak.” dedi sakince.Tabii ki de öyle bir şey yapmayacaktım.

Arkamı döndüm ama baltayı bırakmadım.

Mavi gözlerimi onun yeşil gözleriyle birleştirdim.

Bu gözlerde bana tanıdık geliyordu.Kimdi bu çocuk?

22 yaşında gibiydi.Saçı uzundu.Saçı uzun erkekleri hiç sevmeme rağmen bu çocukta farklı bir şeyler vardı.

“Bırakmıyorum!” diye tısladım.Bir an kendimi Edward Cullen gibi hissetmiştim.

“Sana bırak dedim,” dedi o da aynı şekilde tıslayarak.

“Ne yapacaksın?” dedim meydan okurcasına.Tanımadığım birine meydan okuyordum,muhteşem!

“İnan bana ne yapacağımı bilmek istemezsin,” dedi sakince.Sakinliği sinir bozuyordu.

“Peki o hâlde şimdi seni de öldürmeden önce toz ol burdan,” dedim onun sakinliğini taklit etmeye çalışarak.

Bu lafım sanki komikmiş gibi kahkaha attı.Biraz daha devam ederse onu da öldürecektim.

“Toz olucam ama seninle beraber”Bir dakika bir dakika.Ne?

“Kimsin sen?” dedim gözlerimi kısarak.

“Bu adamı öldürmezsen söylerim” dedi yerde baygın yatan adamı göstererek.

Ama bu haksızlık ben kan akıtmak istiyorum.

“Siz de kimsiniz?” ses tam karşımdaki çocuğun arkasından gelmişti.Bu o ihbar eden kadındı.

İçimden küfür ettim.Çocuğun arkasında kaldım.Kadın yüzümü görürse işim bitmişti.

Aklımda annemin küçükken saklambaç oynarken söylediği şeyler kulağımda çınladı:

“Düzgün saklan Emily.Sana işin sırrını vereyim mi? Saklan.Eğer ebeyi görmüyorsan o da seni görmüyordur”

Bana kalırsa çok saçma bir sözdü ama o an bunun doğru olmasını dilemek dışında başka  yapacak bir şeyim yoktu.

Çocuğun da işi bitmişti.Onun yüzünü görmüştü ama çocuğun hiç umrunda değil gibiydi.

“Ah Bayan Scott,” dedi iç geçirerek.Onu da mı tanıyordu? Ev halkından biri miydi? Ama bu "bayan" demesini açıklamıyordu.Hadi ama kimdi bu çocuk?

“A-Adımı nerden biliyorsun?” o da çocuğu tanımıyordu.Aklımda haberlerdeki detektifin söylediği sözler geldi “Yüzyıllardır beklediğimiz uzaylı istilasının sonunda başladığını düşünüyorum” Bu çocukta insan şekline girmiş bir uzaylı mıydı?

Hadi ama düşündüğüm şeylere bakın!

“Ben herkesin ismini bilirim” kesinlikle bir uzaylıydı.