𝐂𝐫𝐢𝐦𝐢𝐧𝐚𝐥𝐬 | 𝐓𝐡𝐞 𝐔𝐦𝐛𝐫𝐞𝐥𝐥𝐚 𝐀𝐜𝐚𝐝𝐞𝐦𝐲 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧

Bölüm-2

Tahminen görüşü bulanıklaşmıştı çünkü göz bebekleri küçülmüş ve hafiften dolmaya başlamıştı.Ya ağlamıştı ya da bu ilacın bir etkisiydi.Eğer ilacın etkisiyse bunu çözmem gerekicekti.

Dağ gibi adamın önümde yere yığılmasını izledim.

Kadın da benimle izledi.Adam yere düşer düşmez bana baktı ama ben yüzümü gizledim.

“S-sen de k-kimsin?”

Normalde çok konuşkan biri olduğum için bu soruya cevap vermek için dudaklarımı araladım ama hemen kapadım.Sesimi duymamalıydı.

Bir çırpıda telefonumu çıkardım.Hazırladığım ses kaydını açtım.

Bütün bunları tek elimle yaptım.O kızın gözünden kendime baksaydım çok havalı görüneceğimden emindim.Havalı ve korkutucu...

Ses kaydını dinlerken kızın gözleri büyüdü korkuyla.Geri çekildi kaçmaya başladı.

Cesetle baş başa kaldık.

Ciddi ciddi birini öldürmüştüm.

Tercihim kanının akmasıydı ama sadece kalbi durmuştu.Yere dökülen kan yoktu.

Şimdi ben bu cesetle ne yapacaktım?

Aklımda Mike'ın yüzü tekrar canlandı.

“Keşke elimizde bir ceset olsaydı.Daha iyi deneyler yapabilirdik”

Cesedi yanımda mı götürecektim?Evime götüremezdim.

Filmlerdeki gibi bir arsam veya bir depom yoktu.Etrafta da terkedilmiş bir deponun olmaması ne kadar kötü bir şanssızlıktı.

İlk cesedimi burda bırakmak istemiyordum.Çok geçmeden onu bulurlar ve otopsiye gider ve şaşırtıcı sonucu ortaya çıkardı.Bu tabii ki egomu çok yükseltecekti ama buna izin veremezdim.

O benim ilk öldürdüğüm kişiydi.Ona ait bir şeyi saklamalıydım.

Üstünde deney yapamamak ne büyük bir kayıptı...

Çok zeki bir insan olduğum için (Yok canım ne övünmesi) şırıngadaki tüm zehiri adama enjekte etmemiştim.

Çünkü kalan sıvıyı araştırmam üstüne bir şeyler eklemem veya çıkartmam daha da geliştirmem gerekiyordu.

Ayrıca bir sonraki cinayetlerimde kullanacağım kesindi.

Arabadan çıkmadan önce elime eldiven geçirmem çok iyi olmuştu.Adamın ceplerini karıştırdım ne aradığımı bilmeyerek.

İçinden çıka çıka bir cüzdan çıktı.İçinden 50 dolar,kimliği ve deminki kadının fotoğrafı vardı.

Kadının başı belaya girmesin diye fotoğrafı ve öldürdüğüm insanların kimliklerinden koleksiyon yapmak istediğim için kimliğini aldım.

Herkesin içinde bir psikopat vardır ve benim içimdeki psikopat şimdi ortaya çıkıyordu.

Arabama geçtim.Çalıştırdım ve sürdüm.

İçimdeki alevi düşündüm.Eskisi gibi harlı harlı yanmadığını farkettim.

Kendimi hiç olmadığım kadar huzurlu hissettiğini farkettim ve hemen ardından da ilk defa yaptığım bir işin bana haz verdiğini hissettim.

MÜKEMMEL BİR HİSTİ!

Hemen bir şarkı açtım “Blood İn Water”

Camımı sonuna kadar açtım.Bir yandan sürerken bir yandan da kafamı camdan çıkartıp çığlık atıyordum.