ကံၾကမၼာ ဖန္အိပ္မက္ ...
အခန္း(၁၇)
ညေနေစာင္းကတည္းက အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ လက္်ာတစ္ေယာက္ ညကိုးနာရီနီးပါးတြင္ ျပန္ႏိုးလာသည္ ။ ဗိုက္က ညေနကေလာက္ မေအာင့္ေတာ့ေသာ္လည္း အေတာ္ျပင္းထန္စြာ ေအာင့္ေနဆဲျဖစ္သည္ ။ ဗိုက္ေအာင့္သည့္အျပင္ အန္ပါအန္ခ်င္ေနသျဖင့္ အိပ္ရာမွ ထလိုက္သည္ ။ သန္းလင္းက မလွမ္းမကမ္းတြင္ အိပ္ေနေသာေၾကာင့္ ႏိုးသြားမည္စိုးကာ မီးမဖြင္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲတြင္ပင္ တြဲလ်က္ပါေသာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္ ။
" ေအာ့ "
ေရဘံုဘိုင္အနီးတြင္ ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ပ်ိဳ႕တက္လာကာ မနက္ကစားထားသည့္ ဆန္ျပဳတ္မ်ားက ျပန္အန္ထြက္လာသည္ ။
ဗိုက္ေအာင့္ေနသည့္ၾကားက အန္ေနရသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လာသည္ ။
သို႔ေသာ္ ....
အန္ခ်င္စိတ္က စိုးမိုးထားဆဲျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရိွသမ်ွအားအင္တို႔ကိုစုစည္းကာ အန္ထုတ္လိုက္သည္ ။
🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀 🍀
အန္ခ်င္စိတ္ေပၚလာ၍ အန္ထုတ္လိုက္ေသာ္လည္းမည္သည့္အရာမွ အျပင္သို႔ထပ္ထြက္မလာ ။ ေသြးစအခ်ိဳ႕သာ ထြက္လာသည္ ။ ထိုေသြးစက္မ်ားကိုၾကည့္၍ လက္်ာ ေၾကာင္သြားသည္ ။ ထိုစဉ္
" အစ္ကို ..... ဘာျဖစ္လို႔လဲ .... အဆင္ေျပရဲ့လား "
ဟူေသာ ေမးခြန္းႏွင့္အတူ သန္းလင္းက ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ဝင္လာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး သန္းလင္းကို ၿပံဳးျပလိုက္ကာ
" ဘာမွမျဖစ္ဘူး .... စိတ္မပူနဲ႔ "
ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။
သို႔ေသာ္ ....
မ်က္စိလ်ွင္ေသာသန္းလင္းက ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွ ေသြးစအခ်ိဳ႕ကိုေတြ့သြားကာ
" အစ္ကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုလိမ္ေနတာကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ... အစ္ကိုဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
ဟု ေမးသည္ ။ သန္းလင္း၏ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖမရိွေသာေၾကာင့္ ျပန္မေျဖပဲ
YOU ARE READING
ကံၾကမၼာ ဖန္အိပ္မက္ / ကံကြမ္မာ ဖန်အိပ်မက် (17)
أدب تاريخيေက်ာခိုင္းသြားရင္ ေနာင္တရမယ့္လူက ကြၽန္ေတာ္မဟုတ္ပဲ အစ္ကိုျဖစ္ေနေတာ့မွာ .... ။ ကျောခိုင်းသွားရင် နောင်တရမယ့်လူက ကျွန်တော်မဟုတ်ပဲ အစ်ကိုဖြစ်နေတော့မှာ .... ။
