Behind Those Lies

13

"Anong meron kanina?Parang ang init-init ng ulo ni  Isaiah ah.."

"Baka may away?"

"Sus,magbabati yan agad!Hindi nila kayang tiisin ang isa't isa."

Halos takpan ko na ang tenga ko.Hindi ako makapag-concentrate sa pagsasagot  dahil panay ang bulungan ng mga kaklase ko.Sa konting eksenang yon,ang dami na agad version ng nga tsismosa.

Syempre nagtataka rin ako.Pero hindi ko na gustong pahirapan pa uli ang sarili para doon.Lalo na't unti-unti na akong nakakaahon.Ang kaso,iwasan ko man na hindi makinig ay impossible sa oras na ito.

"Feeling ko dahil pa rin yun doon sa issue nila na nakalimutan ni Isaiah na may date sila?" mabilis na pagsasalita ni Viviane,isa sa kaklase kong palaging updated sa lahat.

It's just a simple guess,i know.Pero natigilan pa rin ako.Nalimutan ni Isaiah? That's actually...weird.
Si Isaiah yung tipong organize lahat,hindi basta-basta nakakalimot.Lalo na kung si Zenaya na.Oo nga't may mga nga pagkakataon na nakalimutan nyang may lakad kami,pero dahil yun kay Zenaya.

Kaya ngayong na sakanya na yung hinihintay nyang babae,bakit sya papalpak?

May problema ba s'ya?

NATAPOS ang klase sa araw na to pero hindi pa rin ako makaisip ng posibleng rason.Hanggang sa ako na mismo ang  sumuko at nilibang nalang ang sarili.Huli na akong nakalabas ng room dahil nag-ayos pa ako ng gamit at pati na rin ng sarili.Minsan talaga,pahirapan makahanap ng pwesto sa harap ng salamin e.

Naglalakad na ako sa may hallway ng mapansin kong parang may tumitingin sa'kin.I slow down a bit and I also feel that creepy thing stopped.Nagtataka akong lumingon kaliwa't kanan bago mabilis na naglakad.Ramdam ko ang pamamawis ng noo at biglang pagsisisi dahil hindi pa ako sumabay kina Kennedy kanina!

Nakahinga ako ng maluwag ng makalabas ng gate.Pumwesto ako sa  may mga estudyante  at guard.Nilaro ko ang daliri at kinalma ang sarili.I can still feel my heartbeat beating so damn fast because of that.Weird and creepy.

I don't why.Kung dahil ba to sa takot o kung ano.
Mariin akong pumikit at tatlong beses na kinatok ang dibdib gaya ng lagi kong ginagawa.

"Calm down.Paranoid ka lang.."i whispered.Trying to convince myself.

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata.Napapitlag ng may kamay na humawak sa braso ko.Handa na akong sumigaw kung hindi ko lang agad nakita ang mga pamilyar nyang mata.I sighed in relief.

"Tinakot mo ko!"i hit his arm.

"Inaano kita d'yan? I'm just concern because you seems bothered."iritado nyang sabi habang hinihimas ang braso.

I rolled my eyes.Bakit ba kung saan-saan sya sumusulpot?Dito ba siya nag-aaral?I don't think so.
Dahil kung dito nga,malamang sikat yan,e wala naman akong nababalitaan tungkol sakanya.

I just know him as 'Dos'. Isaiah's annoying cousin.The one who always bump at me.The one with annoying smirk but with tantalizing eyes.That innocent yet pasaway look.Nothing else.I don't even know his real name!

"Bakit ka ba nandito ulit?"I asked.

"Pag-aari mo ba to?"suplado nyang tanong,hindi ako masyadong sanay na walang bahid ng ngiti ang mukha nya.

"Okay fine! I'm sorry..nagulat lang talaga ako."depensa ko.

Hindi dapat siya pagbuntungan ng sama ng loob.Kahit papano,may ambag rin syang mga indirect advice sa'kin.Saka,mabait naman sya.Madalas lang magbiro  at nakakailang kapag ngumi-ngiti o ngi-ngisi.

"Are you okay?May gumulo ba sayo?"sa halip ay tanong nya.

Medyo natigilan pa ako sa tanong nya bago napabuntong-hininga.