CANIMI BİLE VERİRİM TAMAMLADI. #Wattsy2019

BÖLÜM 36

Ilgaz, şirketten geldiğinde anne ve babasıyla kısa bir konuşma yaparak hemen odasına çıkmıştı.
Anne ve babasının bir sıkıntısı vardı ama, önce karısının yanına gitmek istemişti genç adam.
Meleğe artık bebeği aldırmasını istemeyeceğini söyleyecekti.
Bebeklerine kavuşuncaya kadar her konuda ona yardımcı olacığını  bir dediğini iki etmeyeceğini söyleyecekti.
Her sıkıntısında elinden geldiğince destek olmaya çalışacağını söyleyecekti. Odanın kapısına geldiğinde biraz sakinleşmek için bekledi. Bir an heyecanlanmıştı Ilgaz.
Günlerdir karısını üzüyordu zaten.
Birde onu korkutmak istemiyordu.
O yüzden biraz sakinleşip öyle girecekti odaya.
Bir süre kapının önünde öylece  bekledikten sonra kapıyı tıklattı.
İçerden bir ses gelmeyince Meleğin uyuduğunu düşünerek kapıyı yavaşça  açtı.
İçeri girdiğinde ise çok şaşırmıştı.
Odanın içi bomboştu. Ilgaz, hemem yatak odasına gitti. Melek yatağında da yoktu. Sadece yastığın üstünde bir zarf vardı.
Ilgaz, önce olanlara bir anlam vermedi. Melek, nerede olabilir diye düşündü. Soyunma odasına banyoya ve diğer her yeri aradı.
Melek hiç bir yerde yoktu.
Daha iki üç saat olmuştu şirkete gideli. Ilgaz'ın gittiğinde Melek yatağında dinleniyordu
Ne ara gitmişti evden. Ilgaz, hemen yatağın yanına geldi. Yastığın üzerindeki zarfı aldı.
Hemen yırtıp açtı ve içinde ki kağıtta yazanları okumaya başladı.
Okudukları ise genç adamı delirtmeye yetmişti.

"Ilgaz, hayatımın erkeği" diye başlamıştı Melek.
"Belki şuan hayatımın hatasını yapıyorum ama başka ne yapabilirim bilemedim. Sen bana bebeği aldır diyorsun.  Sana bir şey olmasına dayanamam diyorsun.
Benden seçim yapmamı istiyorsun.
Ben ise. Ben ise bir anneyim Ilgaz.
Bebeğimin doğmasını istiyorum.
Benim için riskli olsa bile o bebeği istiyorum. Dünyada ki bütün anneler de benim gibi yapardı eminim.
Onlarda ne olursa olsun bebekleri dünyaya gelsin isterlerdi.
Bu benim en büyük hakkım Ilgaz.
Bana kızacaksın belki. Belki de affetmeyeceksin.
Ben bebeğim doğuncaya kadar buradan gitmeye karar verdim.
Senden kaçmıyorum Ilgaz.
Sadece her gün bana bir şey olacak korkusuyla yaşamanı istemiyorum.
Bu durum ikimizi de çok üzer.
Lütfen bana kızma olurmu?
Seni çok seviyorum. Lütfen biz geri döndüceye kadar kendine iyi bak.
Biz diyorum. Çünkü kucağımda bebeğimle döneceğim."

Ilgaz, Meleğin mektubunu okurken öfkesi kat kat artmıştı.
"Çok saçma Melek!!" diye bağırdı.
"Bahanen çok saçma. Her zamaki ki gibi kolay yolu yani kaçmayı seçiyorsun. Yine beni bırakmayı seçiyorsun.  Biraz daha bekleyemedin değil mi? Tek düşünebildiğin bumuydu ha? Tek düşünebildiğin evden gitmek, beni bırakmakmıydı?
Seni  affetmeyeceğim. Bundan sonra yalnızsın Melek. Bundan sonra Ilgaz yok artık. Ilgaz'ın isyanını ve söylemelerini annesi ve babası odanın dışından üzülerek dinliyorlardı.
Oğulları bu sözleri öfkesinden söylüyordu. Bunu çok iyi biliyorlardı.
Ilgaz, Melek'ten asla vaz geçemez di bunu da biliyorlardı.
Hangisi haklı onlarda karar verememişti.
Ilgaz'ın Meleğe bebeği aldır demesinin sebebi Meleğe zarar geleceğinden korkmasıyken. Meleğin sebebi ise bebeğini korumaktı.
Bu işte suçlu yoktu. Cahilce  acemice ve fevri verilmiş kararlar vardı.
Bu kararlar iki genci bu noktaya getirmişti.
Ilgaz, sonra ki günlerde bir şey yokmuş gibi işe gitmeye devam etti.
Sanki hayatında hiç bir şey değişmemiş gibiydi.
Sanki Melek, hayatında yokmuş gibi..
Şirkete gitmeye devama ediyordu.
Ne babasına nede annesine hiç bir şey söylemiyordu.
Ailesi de  o geceki öfkesinden sonra Ilgaz'a bir şey soramıyorlardı.
Günler böyle akıp giderken Ilgaz'ın öfkesi yavaş yavaş azalmaya başlamıştı.mÖfkesinin yerini kırgınlık terkedilmişlik almıştı ki..
Bu Ilgaz'ı daha çok üzüyordu.
Meleğin böyle bir şey yapacağı aklının ucundan bile geçmemişti.
Ilgaz, kendi suçunu da  biliyordu tabiki. Meleğin bu konuda hassas olduğunu bildiği halde onun üstüne çok gitmişti.
Sürekli bebeği aldırması konusunda ısrar etmişti.
Böbreğini verdiği için bile kızı suçlamıştı. Oysa Ilgaz'da Melek, için aynı şeyleri yapardı.
Dünyadaki herkes Meleğe yardım etmek istese bile.
Sadece Ilgaz tutardı elinden.
Sadece Ilgaz korurdu Meleğini.
Bu konuda da haksızlık yapmıştı karısına. Yine de çok kırılmıştı Ilgaz.
Melek, asla bunu yapmalıydı.
Ilgaz'ı yalnız bırakıp gitmemeliydi.
Zorluklara birlikte göğüs germeliydiler.