Müdür Jaehyun uzun bir koşuşturmanın ardından yorgun vücudu ile beraber kendini eve attı.
Vücudunu koltuğa attıkdan sonra gözlerini kısa da olsa kapatarak bu zor günlerin çabuk geçmesi için tanrıya inanmayan kendisi nihayetinde tanrıya inanmaya başladığı için sessiz mırıltılar şeklinde dua ediyordu.
Jaehyun evin ilk defa sessiz olmasına şaşırmıştı o yüzden düşünceli bir şekilde ayağa kalktı. Bugün evinde kesinlikle bir gariplik vardı. Çünkü eve geldiğinde her daim onu neşeli tutmaya çalışan karısının mutfakran sesini duyardı.
Jaehyun delicesine çarpan kalbini önemsemeden adımlarını mutfağa doğru çevirdiğinde zeminde gördüğü kan ile ayaklarını hissedemez olmuştu ama yinede korku dolu ifadeyle mutfağa girmeyi de ihmal etmemişti.
Jaehyun korkarak kapattığı gözlerini açtığı vakit karşısında gördüğü manzara ile yere çökmüştü severek evlendiği karısı şuan karşısında kanlar içerisinde yatıyordu. Karısının öldüğü çok belliydi çünkü yüzünün rengi her zaman ki buğday teninden mor rengine geçiş yapmıştı.
Jaehyun aklına gelen korkunç sahne ile direk evinde bulunan çocuk odasına koşturmuştu. Adam dizlerinin korkudan tutmamasına rağmen zaman kaybetmeyerek odanın içerisine girdiğinde dünyasının başına yıkıldığını hissetmişti.
Çocuğunun cesedini görmek onun için tahmin ettiği en son şey olabilirdi yatağın ortasına saplanan bıçak ile kafasını yatağın boş olan kısmına eğerek çocuğunun cesedi ile karşılaşmıştı.
Jaehyun artık ölüydü ne çocuğu ne de karısı vardı artık göz yaşlarının kendisini boğduğunu hissettiğinde çalışma odasına giderek kasada sakladığı paraların yanına koyduğu silahı hatırladığında intihar etmek düşüncesi ile duvarlara çarparak çalışma odasına gitmişti.
Katil, Jaehyun ile çalışma odasında karşılaştığında söze girmişti.
"Seni bekliyordum." Jaehyun karşısında gördüğü kişi ile küçük dilini yutacak sanmıştı bunca zaman katil dibinde miydi ? Jaehyun sinirli bir şekilde katile doğru adım atacakken katilin ona silah doğrultması ile beraber olduğu yerde sabit durmak zorunda kalmıştı.
"Neden öldürdün onları ? Onlar ölmeyi hak etmiyordu!" Jaehyun bağırarak söylediği şeyler karşısında katil sadece silaha susturucu takarak konuşmuştu.
"Benim ailemde hak etmiyordu ama siz yine de öldürdünüz!" Katilin nefes alışverişi hızlanmıştı "Benim on iki yaşındaki kız kardeşimde tecavüzü hak etmiyordu ama yine de yaptınız sizi adi herifler !" Jaehyun katilden gelen itiraflarla şaşırmıştı.
"Ne demek istiyorsun anlayamıyorum ?" Katil Jaehyun'a 1979 yılından beri sakladığı gazeteyi silahın namlusunu eğmeden yüzüne fırlatmıştı.
"Bu gazetede gördüğün haber var ya işte bizim sonumuzun hikayesi. Babam, Daffodil Lisesinin ortaklarından biriydi ve işlemediği bir suçtan ötürü mahkemede idam ile yargılandı. Bunun en büyük nedenlerinden biride senin baban çünkü o öğrenciyi senin baban ve bir kaç kişi tecavüz ederek öldürmüştü." Katil ilk defa göz yaşlarının uzun bir zaman sonrası aktığını hissediyordu.
Katil bir kaç adım daha ilerleyerek arada ki mesafeyi kapatmaya başlamıştı.
"Babam öldükten sonra yaşadığımız mahallede huzur bulamadık. Bir gün gece vakti herkes yatarken evi geçindirmek zorunda kaldığım için ufak ufak işler yapıyordum benim işte olduğum vakit sizin babanızın adamları sesimizi çıkartmayalım diye ailemin yaşadığı evi ateşe verdi ama ondan önce senin küçük kız kardeşime ellerini sürdüğünü öğrendim!" Katil göz yaşını silmişti çünkü tekrar acı geçmişe gitmek istemiyordu.
"Koşturarak yanan evimize gitmiştim keşke gitmez olaydım diri diri yanan ailemin yardım çığlıklarını duydum." Katil yine geçmişten kalma anısından duyduğunu sandığı ses ile kulaklarını kapatınca silah büyük bir ses çıkartarak ikisinin ortasına düşmüştü.
Katil önce davranarak silahı alacakken Jaehyun hızlı bir şekilde elini silaha kavrayarak aldığında artık ikisinin rolleri değişmişe benziyordu .
Mina ayakta dikilmiş bir sağa bir sola ilerlerken diğerleri de oturduğu yerden telefonlarının seslerini açmış 79 dan haber bekliyorlardı.
"Yapabilecek mi ?" Sana'nın sorduğu soru ile herkes içinden 79 yapması için dua ediyordu.
"Bilemiyorum, duygularına yenik düşmesinden korkuyorum geçmişini düşündüğünde bazı şeyler onu tetikliyor." Mina en sonunda arkadaşlarının yanına oturarak o çok beklenen cevabı vermişti.
"Bunu yaparsa bu kabus bitiyor değil mi ?" Nayeon sorduğu soru ile elini daha belirgin olmayan karnına götürerek içinde bulunan bebeğinden güç almak istiyordu.
"Evet artık hepimiz kendi hayallerimizin peşinden gideceğiz." Jimin'in geleceğe düşünerek kurduğu hayaller yüzünde buruk gülümsemeye yol açmıştı.
"Ben bir futbol takımı kurarım Sana şimdiden söylüyorum." Sana hızlıca başını yanında bulunan sevgilisi Taehyunga çevirerek gözlerini pörtletti.
"Sanki sen doğuracaksın hiç kusura bakma iki den fazla olmaz." Bu sefer Taehyung kafasını Sanaya çevirmişti.
"Bence biz onu dört yaparız." Sana daha fazla dayanamayarak Taehyung'un koluna vurmuştu.
"Tanrım çıldıracağım bana sabır ver. Hiç şansını deneme Taehyung ikiden fazlası kurtarmaz." Taehyung içinden bir şeyler düşünürken olayın uzamaması için Mina yorum yapacakken Jimin den gelen cümle ile donmuştu.
"Ne oldu Taehyung benim gibi olamazsın işte altı tane yeğenini yanına boy boy dizeceğim."
"Abi çıldıracağım siz ciddi misiniz ? Hayır yani Jimin ben neredeyim sen bu kararı alırken ?" Jimin, Minayı koltuk altına çekerek kulağına fısıldadığı şey ile Mina'nın yüzü sırasıyla kırmızının her tonunu almıştı.
Nayeon arkadaşlarını bu konudan muhabbet dışı tutmak için sevgilisi Yoongi'nin elini tutarak arkadaşlarına dönmüştü.
"Burada çok oyalandık biraz Hoseok'un yanına gidelim." Hepsi gülerek sohbet etmeye devam ederken her şeyin sonuna geldiğini bildikleri için etrafta onlara bakan gözleri umursamayarak Hoseok'un bulunduğu yere doğru gitmişlerdi.
Mina arkada arsızca konuşan arkadaşlarının daha fazla dinlememek adına hızlıca boş olan müzik odasının kapısını açtığında büyük bir siktir çekmişti.
"Siktir, Polis Hoseok kaçmış !"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
