Daffodil ɫ Bangtwice

0.8

Herkes Chou Tzuyu'nin gözünü sonsuzluğa gömmüş olduğunu sansa da olaylar tam olarak öyle olmamıştı. Kızın ağzından gelen kanla sorgu odasında yere düşmesinin üzerine Polis Hoseok ilk yardım bilgisine sahip olduğu için Tzuyuye revirde ki doktor gelene kadar ilk yardım uygulamıştı.

Chou Tzuyu hayatını kurtaran Polis Hoseok sayesinde yaşayıp okulun revirinde kolu seruma bağlı bir şekilde yatıyordu.

"Durumu şuan nasıl Doktor Hanım?" Doktor karşısında duran öğrencileri hepsini göz ucuyla inceledikten sonra gerçek ne kadar acı olsa da onlardan bir şey saklamamayı tercih etti.

"Durumu şuan kritik arkadaşınız çok fazla uyuşturucuyu birden alınca ölen Kim Dahyun gibi krize girmiş fakat Tzuyu'nin ki daha şiddetliydi Polis Amiri Hoseok olmasaydı şuan arkadaşınızın adı ölenlerin yanında yazardı." Mina sorduğu sorunun cevabını alınca yanında bulunan sevgilisi Jimin'e sıkıca sarılarak ağlamaya başlamıştı .

"Peki ne zaman kendine gelir?" Bu soruyu soran kişiye herkes bakmak için arkasına dönme zahmetine girmişti çünkü soruyu soran kişi herkesten önce ilk olarak kendisinin gelmesi lazımken şansa bak ki üstü başı dağınık bir şekilde en son o geliyordu ve o kişi Jeon jungkook dan başkası değildi.

Nayeon yavaş yavaş sinirlendiğini hissediyordu arkadaşı içerde ölüm kalım savaşı verirken Jeon Jungkook'un umursamaz tavrı kendisine oldukça batıyordu o yüzden onca yıl arkadaşının yapmadığı şeyi kendisi saniyelerin verdiği gazla Jungkook'a tokadı basmıştı.

"Seni adi şerefsiz ne yüzle buraya gelebiliyorsun Tzuyu burada yaşam savaşı verirken nereye gidip siktir olmuşsan yine hemen oraya git arkadaşımızdan ve bizden uzak dur !" Nayeon işaret parmağı ile bir çok ağır laf  daha söylerken Jungkook yediği tokadın şiddeti ile başını hafifçe eğmiş kendisine edilen hakaretleri dinliyordu.

Yoongi sevgilisinin daha fazla bir piç için kendisini yıpratmaması adına ellerini Jungkook'un omzuna koyarak sakin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Jungkook, Nayeon dediklerinde haklı hiç birimiz seni burada istemiyoruz biran önce buradan gitmen daha iyi olacak eğer gitmem dersen de ben, Jimin ve Taehyung sana zorla gösteririz." Jungkook bu yaşadıklarına ve kendisine denilenlerin karşısında şaşırmıştı çünkü böyle sert davranacaklarına hala inanamıyordu. O yüzden ciddi olup olmadığına bakmak için Jimin ve Taehyung'a baktığında ellerini sinirle yumruk yapmış bir şekilde kendisinden başka kimseye bakmadığını fark etmişti.

Jungkook en sonunda pes ederek ilk defa hissettiği Chou Tzuyu'nin yokluğu ile merdivenlerden yukarı doğru çıkarak sinirle boş sınıflardan birine girmişti.

Jungkook boş olan sınıflardan birine girdiğine sinirden bir sağa bir sola dönüyordu kendisi ne halt yemişti de olaylar bu hale gelmişti ?
Neden yanında sürekli peşinden koşan Chou Tzuyu yoktu?
Neden Tzuyu'nin yokluğu kalbinde acı bir tat bırakıyordu ?

 Kafasında dolan Tzuyu ile ilgili düşüncelere daha fazla katlanmak istemediği için ani bir sinirle öğrenci sıralarını birini alıp duvara fırlatmıştı . Sırayı duvara fırlattıktan sonra sinirinin hala geçmediği fark eden Jungkook  ellerinin acısını düşünmeden duvarı yumruklamaya başlamıştı.

O her duvarı yumrukladığında duvarlarda hiddetli bir ses çıkıyordu etrafında ki sesleri unutmuş sadece aklında ki Chou Tzuyu unutmak için kendisine acı veriyordu ta ki sert bir şekilde Jimin tarafından geriye çekilene kadar.

"Jungkook kendine zarar verince Tzuyu'nin geri gelme şansı artmıyor! Yapma kendine zarar verme." Jimin'in dediklerinden sonra Jungkook ani bir duygu değişimi ile ağlayarak yere çöktüğünde karşısında duran çocukluk arkadaşına sarılarak daha çok ağlamaya başlamıştı.