The Wedding Intruder (Billionaire Series #2)

TWI36

I was about to enter my office when I heard some noises. Nilingon ko ang pinanggalingan ng ingay. I walked towards the people who cause the noise.

Nakita ko pang nakatayo ang sekretarya ko sa gilid ng mga tao para maikalma sila.

"What happened here?" I tried to control my irritation.

"Ma'am, kasi po.. sila po kasi yung mga tao na hindi naka pasok sa kompanya kaya gumawa sila ng gulo dito." tinanggal ko ang shades at tinignan sila isa isa.

"Anong inapplyan nila?" tanong ko sa aking sekretarya. Hinalungkat niya naman ang papel na hawak-hawak at binasa.

"Sa Factory po yung iba ma'am, tapos meron ding taga deliver ng mga products." umingay naman ang mga tao. Sila pa nagagalit. Tutulungan ko nga sila para makapasok.

"Full na ba? I'm the CEO here so it's okay. I'll hire them, just promise me one thing. Never break my trust to you people." lumingon ako sa sekretarya ko.

"Handle them with care, I'll go now." sabi ko at sinuot muli ang shades. Tumingin ako sa mga taong hinired ko, nagpapasalamat sila sa ginawa ko, ngumiti lamang ako sa kanila bago tumalikod.

Pumasok na ako sa opisina ko at pabagsak na umupo sa office chair. Kakagaling ko lang sa Paris, they want me to sign the papers personally. What a hassle. But I did it anyway.

Running a company that produces skincare product was damn tiring. Ichecheck mo pa araw-araw yung factory kung okay lang ba ang ginagawa nila. My products got famous not only in Philippines but also worldwide. My products got famous because it's effective for people who wants a clearer skin.

For the past 3 years I graduated. I'm a CEO in Sunday Glow and, an Interior Designer. Kokoy became an Architect and I'm so proud of him.

Napamulat ako sa aking mga mata ng biglang bumukas ang pinto.

"Sorry to disturb you ma'am... but Ma'am Rellani is at the lobby." napatayo naman ako at nagpasalamat. Kinuha ko ang aking bag.

Lumabas ako ng opisina at dumiretso sa lobby area. Pwede naman siyang pumunta sa opisina ko ah. Dito pa talaga sa lobby area na madaming tao.

"Hey mom! Napadalaw ka?" nakangiti kong tanong kay Mama, yumakap ako sa kanya. Niyakap din niya ako pabalik.

Si mama at ang asawa niya ang tumulong sa akin para makapagtapos ako ng pag-aaral. Noon ay hindi ko pa matanggap-tanggap na titira kaming tatlo ni Kokoy at lola sa bahay ng asawa niya pero di kalaunan ay nasanay na ako.

Pagkatapos nang nangyari sa bahay ng mga magulang ni Ryan ay nagpakalayo-layo ako at napadpad sa kompanya ng asawa ni Mama. Kaya ayun, pinilit ako ni Mama na manirahan sa puder nila. She apologized about not contacting me for years. Pinatawad ko naman kaagad dahil ina ko siya at hindi yun magbabago.

But Megan personality didn't change, she's still a bitch. The only thing that changed to her is she's now a mother.

She's jealous because I became way successful than her. Nagtayo ako ng maliit na sariling kompanya, hindi ko inasahang mas lalaki pa ito at magiging sikat ang produkto.

"What's wrong with that? I missed you." sabi ni Mama. Tumawa naman ako sa kanya at umiling. Umupo na kaming dalawa.

"Whatever Mom, iniwan mo na naman ba si lola sa bahay?" tanong ko sa kanya. Awkward naman itong tumango.

"You're such a bad ex daughter in-law, mom. Hindi pa rin ba umuuwi sa bahay si Kokoy?" tanong ko. Nabalitaan kong naglayas daw ito. Kahit may trabaho na ang batang 'yun ay nagaalala pa rin ako.