Kod Adı : ZEHİR (Ara Verildi)

3. Bölüm

03.12.2020

İyi okumalar...

"Yüzbaşı Dicle Bozkurt emredin komutanım."

"Rahat asker." diyince Turan Yarbay
sol ayağımı açıp ellerimi arkada bağladım.

"Son durum nedir Zehir. Planı öğrenebildin mi?"

"Komutanım şehirde bomba batlatıcaklar. Gününü ve yerini öğrenemedim ama bence çarşının meydanında patlatmayı düşünüyorlar. Plana daha yeni başlamışken askerler geldi. Sadece bu kadarını öğrenebildim. Komutanım korkarım ki bu tek bomba değil, arkası da vardır."

" 6 aydır olan başarından dolayı tebrik ederim asker ama son kez diğer canlı bombaları ve Bayburt'un eylemler için hazırladığı dosyaları almak için aralarında olman gerekiyor."dedi Cevdet Albay.

"Emredersiniz komutanım."

Bana bakıp gülümsedi. Benimle gurur duyduğu her halinde belliydi.

"Komutanım ailem nasıl?" dedim bu Cevdet Albaya giden bi soruydu. Ev halkını ve kendisinin nasıl olup olmadığını sormuştum.

"Baban seni özlemiş Zehir. Bi an önce görevini bitirip sağ sağlim eve dönmeni bekliyor." Bende seni özledim baba.

"Bende çok özledim komutanım."

"Ya siz ne inat insanlarsınız bari sen devam ettirme Dicle, şu sevimsizin konuşmasını. 50 yaşında adamım böyle baba kız görmedim. Benim kız olcaktı boynuma atlamıştı şimdiye."
diye sitemle söylendi Turan Yarbay.

Babam kollarını açınca direk sarıldım. Kaç aydır bu anı bekliyordum. İğrenç koktuğumu biliyordum ama babam kafasını kaldırmamıştı. Gözlerim dolmuştu tek bulduğum güven buydu. Benim babam öyle sevgisini dışarı yansıtan, neşeli, her dakka sevgi sözcükleri söylüycek bi adam değildir ama ben onun yüreğini biliyorum.

Babamla zar zor ayrılınca Turan Yarbay'ın gülümsemesini gördüm. Çocukluğum askeriyede geçti benim. O da benim babamdan sonraki aşık olduğum ikinci adamdı. Kollarını açınca ona da sarıldım.

Ayrılınca konuşmaya başladı. "Vay be Dicle 10 yaşında karşıma çıkıp asker olucam ben, o bereden bende de olucak deyince sana gülmüştüm. Şimdi karşıma çıkmışsın o bereden sende de var."

"Kafamda da görmeniz dileğiyle komutanım." Turan Yarbay kahkaha attı.

"İnşallah Zehir."

Zehir demişse konuya geri dönmemiz için demiştir.

"Peki beni askeriyeden nasıl çıkarcaksınız komutanım."

"Küçük bi hasar vererek seni hastanelik etsek hastaneden kaçabilirsin sanırım Zehir."

"Kaçarım komutanım." diye onay verince Cevdet Albay belinden silahını çıkardı. Karın boşluğuma dayadı silahı. Gözlerimi kapadım ama ne silah sesi ne de acı vardı. Sıkamamıştı.

Babamın elinin üstüne elimi koyup tetiği çektim. Çığlık atmamak için direnirken bilerek kendimi yere attım çünkü dik bi şekilde dursaydım kan fışkırırdı.