2. Bölüm

6.8K 339 107
                                    

02.12.2020

İyi okumalar...

Bir haftadır bu sağlık ocağındaydım. Ne gelen vardı ne de giden. Bi kaç hasta gelmişti ilaç verip yollamıştım.

Şimdi Zelal, Bayburt ve ben plan yapıyorduk. Onlar sağlık ocağına gelmişlerdi. Tabi arkalarında sürüleri de vardı. 3 tane kasalı araçla gelmişlerdi. Sağlık ocağı köyün çıkışında olduğu için köylüler görmemişlerdi.

Dışardan silah sesleri gelmeye başladı. Pencereden baktığımda askerler gelmiş it sürülerini öldürüyolardı.

"Allah kahretsin." diye bağırdı Bayburt.

Allah'ın adını ağzına alma puşt.

Saldırının yerini öğrenememiştim daha. Plan'da bitmemişti.

"Kaçmamız lazım, arka kapı var mı Sehra."

"Muayene odasının penceresinden çıkabiliriz." Koşarak pencereye gittim diğerleri de peşimden gelmişti. İlk onlar çıktı pencereden ve beni beklemeden orman yoluna girdiler.

Pencereden atlayıp bende peşlerinden koşarken arkamdan gelen kurşun sesiyle kolumdaki sıvıyı fark ettim.

"Dur lan kaçma."

Arkamdan duyduğum sesle yerimde dondum kaldım. Hayır sadece sesi benziyordu, o değildi.

Ağacın arkasına geçtim ve arkamdaki askere hedef aldım. Sadece gölgesini görebiliyordum ve bu sinir bozucuydu yüzünü görmem gerekiyordu. Çok yakınına isabet alıyodum. Amacım vurmak değildi tabiki. Sadece diğerlerinin peşinden gitmem gerekti. Daha planı öğrenememiştim.

Hızlı bi şekilde koşarken asker arkamdan geliyodu. Gelme lan gelme.
Hale bak kendi safımdaki adamdan kaçıyodum ama belki aralarında ki köstebek onlardan biriydi ve ben asker olduğumu söylersem ispiyonlayabilirdi ama eğer onlardan olsaydı haber verirdi ve askerlerin geleceğini bilir önlemimizi alırdık.

Sonuçta asker olduğumu söylediğimde karargaha haber gidicek ve köstebek öğrenicekti.

Durum şu ki arkamda 5 tane borda bereli vardı. Adamlık mı bu be 5 bordaya 1 borda. Diğerlerini öldürmüşlerdi herhalde.

"Teslim ol lan piç."

Mermime baktığımda son 2 kalmıştı. Hep son mermilerim de bile adam öldüren ben bu mermileri boşa harcıycaktım. Yazık değil miydi bana benimde hakkım değil miydi.

Kolum sızlıyordu. Yüzümde kar maskem vardı. Büyük ihtimalle beni erkek sanıyorlardı. Belki kadın olduğumu bilseler azcık yumşak davranırlardı.

Kafamın yanından geçen kurşunla göz göze geldik.

Belkide davranmazlardı.

Son 2 kurşunumla aralarından birine küçük bi hasar versem belki vakit kazanırdım.

Rütbesini gördüğüm askere baktım.
"Seni seçtim yüzbaşı."

Hala daha yüzünü göremiyordum güneş kapatıyordu.

Üçe kadar sayıp kafamı çıkarıp nişan alcaktım.

"3" Kafamı çıkardığım yüzbaşıyı kolundan tak ve koşmaya başladım.

Bu da bizim imzamız yüzbaşı. Sadece küçük bi hasar. Aynısı bende de var yani nolmuş o da bana yaptı.

Kod Adı : ZEHİR (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin