10. Bölüm

5.7K 306 90
                                    

15.01.2021

Çok , çok özür dilerim  bayadır yazamadım. Eğer rahatlıycaksanız istediğiniz kadar buraya  sövebilrsiniz.

Bölüm sonunu okumalısınız. İlk kez harika bir şey yaptım mahrum kalmayın isterim.

Şarkıyı bölüm ile uyumuna bakmadım. Bölüm sonuna yazdıklarımı okuduktan sonra şarkıyı bir daha dinleyin, anlam kazanıcak.

Sakın merak edip önce bölüm sonuna yazdıklarımı okursanız belki kafanızda oluşan tilkilerden bölümü okuyamaya bilirsiniz.


...Defalarca kez öldüm ama her şey
ölünce bitecek...

İyi okumalar...

Şehitlerimiz defnedildikten sonra karargahta büyük bir sessizlik olmuştu. Artık gözüme herkes suçlu geliyordu.

Dinlenme odasında tüm tim telefonlarına gömülmüş, oturuyordu. Bende boş boş duvara bakıyordum. Kim olduğunu düşünüyordum.

Önümde sallanan elle refleksle sert bi şekilde tuttum.

"Eline koluna sahip çık Selim."

"Komutanım, daldınız iyi misiniz?"

"2 tane Şehit verdik. İçimizde bir köstebek var ve ben harikarım." dedim sinirle. En sonunda Selim'de patlamıştım.

"Kusura bakma." diyerek sinirle kalkıp odadan çıktım. Dengesiz olduğum doğruydu ama dengemde sonunda şaşmıştı.

Alt kata spor odasına girdiğimde boks torbasını yumruklamaya başladım. İçimizde bir ajan vardı, bizi parmağında oynatıyordu ve bizim onu bulamamamız çok koyuyordu artık.

* * *

Karargahtan çıktığımızda hava kararmak üzereydi. Yüzbaşıyla lojmana gidiyordum. Benim ve yüzbaşının işleri geç bittiği için beraber onun arabasıyla gidiyorduk. Diğerleri 2 saat önce gitmişlerdi.

Yüzbaşının telefonun çalmasıyla bana işaret verdi. Araba kullandığı için telefonu aldım. Bilinmeyen numara arıyordu. Açıp hopörlöre verdim.

"Teğmen Burak Koçer." Sesi teleşlı geliyordu.

"Söyle teğmenim."

"Komutanım, Akif'in karısı intihar etmek için meydanda ki inşaata çıkmış. Kendini atıcakmış."

Yüzbaşıyla aynı anda bakışlarımız kesişince alnında beliren damarı gördüm. Bu genelde sinirlenince oluyodu ona. Şuan bi edinişe değil bariz sinirdi duyduğu.

Akif geçen gün şahit olan askerimizin biriydi. Karısı da hamileydi ama niye atlıcağını anlamamıştım. Sonuçta kocasının emanetine sahip çıkması gerekti.

Kod Adı : ZEHİR (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin