İSTANBUL YOLCUSU

"Emre'nin ağzından sinema"

Hay allah nerde kaldı bu ya.Film başlayalı yarım saat oldu.Bu kadar süre boyunca tuvalette kalacağını hiç sanmam.Yoksa öyle olabilirmiydi.Cidden ne yemişti bu kız.Bir gidip bakayım diye düşündü.Tam kalkmaya yeltelenirken,karanlığın içinden biri Emre'ye doğru geliyordu.Yanına oturdu.

"Nerede kaldın? Neredeyse yarım saat oldu film başlayalı, merak ettim.İyimisin?"

"İyiyim, bir problem yok merak etme sen"

"Senin sesine noldu? Hastamısın? Normal değil bu ses.Senin sesin böyle değildi."

"Öhö öhöö evet biraz hastayım ama endişelenecek hiç bir şey yok"

"Peki,sen öyle diyorsan öyle olsun sevgilim"

Deniz'i yanıma çekip omzuma yatmasını sağladım.En sevdiğim şeydi bu.Gerçekten huzur dolu.Ellerimi onun saçları arasında gezdirmeye bayılıyordum.Ama bir aksilik vardı.Deniz,saçlarınımı kestirmişti,yoksa banamı öyle geliyordu.

"Aşkım kızma ama,bişey merak ettim"

"Öhö öhöö sor"

"Saçlarınımı kestirdin?"

"Şeyy,hı hı"

"Eminim böylede çok güzel olmuşsundur.Karanlıkta pek göremesemde."

Filmi izlemeye devam ettik.En romantik sahnesine geldik.Buraya gelmeden öncede hep aklımdaydı.Filmin en romantik sahnesinde onu öpecektim.Ve işte o an gelmişti.Filmdeki çiftler öpüşmeye başladı.Deniz'e dönüp onu kendime yaklaştırdım ve hayalini kurduğum şeyi gerçekleştirmek için dudaklarını dudaklarıma yapıştırdım.Benden hızlı davranıp beni öpmeye başladı.Öpmekle kalmayıp üzerimdeki gömleğin düğmelerini açmaya başladı.Şaşkınlıklar içerisindeydim.Neler oluyordu.Soğuk ellerini vücudumda gezdiriyordu.Gitgide bana yaklaşıyordu.Gömleğimi çıkarma işlemini bitirdikten sonra elleri kendi üstündeki kıyafete yöneldi.İnanamıyordum.Üç düğme açtı ve daha da açıyordu.Benim ellerimi alıp kendi vücuduna deymem için zorladı.Bunu yapamazdım.Deniz böyle biri değildi.Bu yaptıkları beni gerçekten hayretler içerisine düşürdü.Ani şekilde ellerimi ellerinden çektim.Ama asla pes etmiyordu.Sürekli ona deymem için beni zorluyordu.Bir an filmde beyaz bir sahne geldi.Salon aydınlandı.Deniz kendinden geçmişti.Bu aydınlığın farkında bile değildi.Gözlerimi açıp baktığımda karşımdakinin sarışın,kahverengi gözlü biri olduğunu gördüm.Oysa Deniz siyah saçlı mavi gözlüydü.Ne yani şimdi ben dakikalardır tanımadığım bir insanlamı bunları yaşadım.Ani bir şekilde üzerimden çektim onu.Gözlerini fal taşı gibi açıp dik dik baktı ve çantasını alıp hızlı hızlı salondan çıktı.Sinemadaki karanlık ortamdan dolayı kim olduğunu çözememiştim.Bende hemen arkasından çıktım salondan.Heryere baktım.O saçlara ait bir insan bile yoktu.Aşağı katlara baktım yoktu.10 saniye içerisinde nereye kaybolabilirdi.Sanırım işler iyice karıştı.