İSTANBUL YOLCUSU

"Kilit"

İlk araya gelmiştik.Herkes sıra olmuş dışarı çıkıyordu.Kimileri mısır almak için kimileri de wc yi kullanmak için.Emre'ye dönüp;

"Aşkım ben lavaboya gidiyorum,hemen dönücem" diyip yanağına kocaman öpücük kondurdum.

"Tamam bitanem seni burda bekliyorum"

Gülümseyip salondan çıktım.Tabelaları takip edip lavaboyu buldum.Hemen boş olana girdim.Tanrım,bence tuvaletler iyiki var.İşim bittiğinde kapıyı açmak için yeltendim.Fakat kapı açılmıyordu.Ön taraftan kilitlenmişti.Zorladım bir kaç kez,olmuyordu.Ne yapsam boş.Kapıya vurup bağırdım.

"Kimse yokmu,içeride kaldım yardım edin"

...

"Biri şu kapıyı açsın.Yardım edin imdaaat"

...

Bağırmalarımın boşa gittiğini farkettim.Çünkü içeride kimse yoktu.Bu şans birtek bende olurdu herhalde.

"Yardım edin içeride kilitli kaldım.Kimse yokmu yaaa"

"Bence biraz daha zorlama,seni burda kimse duyamaz."

Bir dakika bu da kimdi.

"Pardon,siz kimsiniz acaba?"

"Beni tanıyorsun.Hatta iyi tanıyorsun.Söyle bakalım hangi salondu?"

"Anlamadım? Siz de kimsiniz neler oluyor?"

"Daha fazla soru sormaya devam edicekmisin? Cidden beni delirtiyorsun."

"Tamam soru sormayacağım.Ama kimsin öğrenmek istiyorum,neden hangi salonda olduğumu soruyorsun.Ne istiyorsun benden?"

"Bişey sorucam hani soru sormayacaktın? Cümlenin başında soru sormayacağım diye başladın ve yine ard arda bir sürü soru sordun.Birşey falan mı içtin?"

"Özür dilerim haklısın.Tamam hangi salonda olduğumu söyleyeceğim -bunu neden merak ettiğini bilmiyordum- Salon-5"

...

"Hey,söyledim aç artık kapıyı"

"Hey,heeeyy"

"Nereye gittin"

"Burayı açmadan biyere gidemezsin"

...

"Seni sürtük!"

Ara biteli 26 dakika olmuştu tamı tamına.Kim bilir Emre şimdi nasıl panik olmuştu.Umarım bi an önce burdan çıkarım.Yoksa gerçekten çok kötü olaylar yaşanabilirdi.