-7-

5.1K 291 29
                                    

Kendime geldiğimde başımın ağrısı o kadar fazlaydı ki gözlerim dolmuştu. Bacaklarımı hissetmiyordum çünkü dün doktora bacaklarımdaki acıyı tatmamak için yüksek dozda narkoz için yalvarmıştım ve bu yüzden üzerimde bir ağırlık vardı, ilaçlar yüzünden olmalıydı.
...

Gözlerimi açtım.

Üzerimdeki ağırlık gerçekti.

Hayallerimdeki adam üstümde yatıyordu.

Ve ben kıpırdayamıyordum .

"Neymar" Kısık sesle fısıldadım, ayağımı oynatmamaya çalışıyordum.

Kendine has olan kokusu burnuma geldiğinde gülümsedim beni mutlu ediyordu ama kollarım için aynı şey geçerli değildi, karıncalanmaya başlamışlardı.

"Neymar " sesimi birazcık daha yükselttim.

"Alex" iniltiyle adımı fısıldadı.

"Neymar kalk artık "

"Uyumam gerek geceden beri başında seni izliyorum."

"Ne yapıyorsun?"

"Uyu Alexis."

"Neymar kocaman bedeninle üzerimde yatıyorsun ve kollarımı hissetmiyorum"

Sözlerim üzerine çekik gözleri uyanmak istermişçesine sonuna kadar açıldı ve tek elinden destek alarak kendini düz şekilde yanıma yattırdı.

"Üzgünüm"

"Sorun değil" .

"Hayır Alexis ben üzgünüm, her şey için. Yapmak istemediğim şeyler yaptım ama zorundaydım. Ben odunum . Odun bir 11 numarayım, futbol oynamayı bile bilmiyorum "

"Dostum biraz fazla abarttın." Omuzuna vurmuştum.

"Tamam belki biraz biliyorumdur ama-"

"Neymar "

"Futbol oynamayı çok iyi bilen bir odunum ,oldu mu?"

"Evet bunu sevdim."

"Özür dilerim."

"Dert etme , insanlar hayatlarında böyle bir dönemden geçerler."

Beni susturdu "Bu konuşmayı dün yapmıştın."

"Dün mü?"

Cevap vermedi.

"Neden yanımdaydın, çünkü seni istediğimi sanmıyorum."

"Yanında olmam gerektiğini hissettim." Elleriyle oynuyordu.

"Pekala. Bir soru daha ."

"Tabiki."

"Beni neden öptün? ."

"Benden nefret etmeni sağlamalıydım."

"Bunu beni öperek gerçekleştiremezsiniz bayım."

"Öyle mi?" Yüzü yeniden bana yaklaşıyordu.

"Çekil şuradan." Gülümseyip kendini yeniden geri çekti .

Benimle oynadığı çok belliydi, onun için saçma bir hayrandan fazlası değildim işte .

"Daha iyi oldun mu?"

"Yüksek narkoz etkisindeyim bunu bilemiyorum ." Saçlarımı arkaya attım.

Uzun bir sessizlikten sonra ilk konuşan oydu "Güzel kokuyorsun."

"Dalga mı geçiyorsun?" Arsızca gülümsedi "ciddiyim."

Elleri kalçama ilerliyordu.

Cidden benimle oynuyordu .

Oyununa karşılık verip onu boşluğa düşürmeyi denedim. Elimi saçlarına atıp onları çekiştirmeye başladım "öp beni." Üzerime doğru gelmeye yeltendiğinde Adel içeri girdi.

Ve tüm oyunum mükemmel bir şekilde son buldu yine de Neymar'a verebileceğim en büyük ceza Adel'di zaten.

Bu yüzden ona minnettardım.

"Alexis senin için birkaç şey getirdim." Adel'in gözleri üzerime yaklaşan Neymar'ı gördüğünde sonuna kadar açıldı ve bağırmaya başladı "Junior , indir o koca kıçını benim kızımın üzerinden." Neymar yataktan inip korku dolu gözlerle ona baktı. O kadar ani bir iniş yapmıştı ki kalbim ağzıma gelmişti.

"Sorun değil Adel . Neymar futbolsuz geçen bir günün ardından oynamak için yeni bir şey arıyormuş ve en yakınında ben varmışım."

Neymar bana kızgın bir ifadeyle baktığında kısık sesle ona "ben senin oyuncağım değilim."dedim.

"Siktir git şu odadan." Adel metal kaşığı Neymar'a doğru salladığında Neymar o cümleyi bana yeniden söylemişti.

"Görüşeceğiz."

Kafamı eğdim "Görüşeceğiz futbol oynamayı çok iyi bilen odun."

Futbolun Prensesi || Neymar Jr.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin