Futbolun Prensesi || Neymar Jr.

-13-

~ Neymar'ın Ağzından~

"Oyun Başlasın."

"Tanrım!" Yumruklarım direksiyonu dövüyordu.

Telefondan Luis Enrique yi aradım:

"İstediğin her şeyi yaptım Enrique, izledin değil mi?

"Her şeyi gördüm."

"Mutlu musun?"

"Fazlasıyla." Çatallaşmış sesi tüylerimi diken diken ediyordu.

"Her şeyi kelimesi kelimesine yaptın değil mi?" Merakını gizlemeye çalışarak sordu.

"Onu kendime bağlayıp çekip gitmemden mi bahsediyorsun? Evet bunu yaptım. Piçin tekisin."

"Kiminle konuştuğunu hatırlatmamı ister misin?"

"Ondan hoşlanmıştım Enrique." Gözlerimin dolmasına aldırmadım "Şu yaptığına bak."

"Bunu yapman için seni zorlamadım Junior." Keyf alırmış gibi bir hali vardı "Ben teklif sunarım son cevap her zaman karşımdakine aittir ve ağır sonuçlar beni ilgilendirmezler." Alexisle konuşmaya devam edersem onun bir daha asla futbol oynayamayacağını söylemişti. 'Alexis'in vücudunda oluşacak ciddi kırıklar ya da aniden ortaya çıkan büyük bir şantaj kaseti hoş olabilirdi değil mi Neymar?." demişti. Bu söyledikleri Alexis'i benim onu bırakıp gitmemden daha çok üzerdi.

"Bunu neden yapıyorsun?"

"O kız hayatına girdiğinden beri futbol oynamayı unuttun Neymar, seni takımımda yeniden aynı performansta izlemek istiyorum."

"Hayatıma engel olup aynı performansı beklemek biraz garip değil mi, bunun yerine siktirip gitmeye ne dersin?."

Sesi benimkinin aksine çok sakindi "Yarın görüşürüz Junior, aynı performansla." Telefondaki ses kesilince yeniden bağırdım.

Ona bunu neden yaptığını defalarca kez sorsam dahi verdiği cevap hep aynıydı, beni takımda yeniden parlarken görmek istiyordu ve bu mantıksızdı. Alex'le olduğumda daha parlak gözüktüğüme emindim, en azından belirli bir amacım vardı.

Fakat ben onun futbol hayatını bitirebilecek kadar kötü biri değildim. Onun hayatını mahvetmek yerine ondan vazgeçebilirdim.

Mesajına Yanıt verdim "Hiç başlamamış bir oyun bitemez Alexis." Kaba olmak zorundaydım yoksa onu daha çok üzerdim.
Titreyen ellerime aldırmadan gönder tuşuna bastım.

~Alexis'in Ağzından~

"Hiç başlamamış bir oyun bitemez Alexis ."

Telefon ekranındaki yazıyı 10 dakikadır okuyordum.

Tek mesajla kendini hayatımdan çekip çıkarışını izliyordum.

"Pisliğin tekisin." yazabildiğim mantıklı olan tek şey buydu .

"Öyleyim o yüzden bana yazmayı bırakmalısın."

"Bana bunu neden yapıyorsun?" Mantıklı bir açıklama bekliyordum.

"Benimle konuşmaya devam edecek misin Alexis çünkü engel tuşu şu an bana her şeyden daha yakın gözüküyor ."

"Pekala bu umrunda değil." Parmaklarım hızlanmaya başlamıştı.

Adel'i aradım birkaç defa çaldıktan sonra cevap verdi "Alex?!"

"Adel!" Titrek sesim kısık çıkmıştı.

"Sen iyi misin?"

"Hayır" Ağlamaya başlamıştım "o yeniden gitti."

"Kim?" Arka fondaki müzik yüzünden söylediklerini duyamıyordum.