Benim Psikopatım (Bakugou×Y/N)

1.bölüm

Normal bir gündü. Yine sabahtan akşama kadar şirkette bir ton evrakla uğraşmıştım. Eve dönerken küçük bir markete uğradım ve birkaç şişe içki ve çikolata alıp elimde telefonun ekranına bakarak eve yürümeye başladım.

Bir anda gittikçe yükselen polis sirenleriyle başımı telefondan kaldırdım. ADAMIN TEKİ DELİLER HASTANESİNDEN KAÇMIŞTI VE ÜSTÜ YARI ÇIPLAK BANA KOŞUYORDU.

Şok olmuştum! Ne yapacağımı bilememiştim. Bir anda üstüme elinde küçük patlamalar yaparak daha hızlı koşmaya başladı ve beni yakalayıp ara sokakların tekine hızlıca arkamı dayadı. Eliyle ağzımı kapıyordu, terli ve kızgın yüzüylede ana sokağa bakıyordu.

Polisler bu civardan uzaklaştığında bana döndü. Elini ağzımdan çekmeden derin bir nefes aldı ve
(?):Şimdi senin evine gidiyoruz ve bunu kimseye söylemiyorsun!
Dedi. Sonra kızgın ve tehtitkar gözlerle bana baktı. Bir anda nerden çıkardığını bilmediğim bir bıçak çıkardı ve boğazıma dayadı.

Elim ayağım titriyordu. Bıçağı boğazıma bastırdı ve bana daha sinirli bakmaya başladı. Korkmuş bir şekilde gözlerimi kapadım ve kafamı hızlı bir şekilde yukarı aşşağı "tamam" anlamında salladım.

Yüzünde alttan tehtitkar bir gülümseme oluştu. Sonra bileğimden tuttu ve bana yön sorarak evime koşmaya başladık.

Evime geldiğimde girer girmez tüm perdeleri/camları kapattım. Dış kapıyı nekadar kilitleye bildiysem kilitledim. Sonra gergin bir şekilde salona geçtim. Koltukta uykulu gözlerle zor ayakta duruyordu. Başını ellerim arasına aldım ve yastığın birine yavaşça yatırdım. Adam kendini bırakıvermişti bile. Sonra odamdan bir yorgan alıp üstüne örttüm ve duşa girdim.

Pek rahat değildim. Evde hiç tanımadığım bir erkekle birlikteydim. Kendisi psikopattı. Beni ölümle tehtit ediyordu ve hiçkimseye çaktırmamam lazımdı. Duştan çıkınca kolunun tekini duvara koymuş yukardan bana bakıyordu. Korkmuş birazda gerilmişti. Üstümde sadece havlum vardı. Uykulu ve sinirli bir şekilde bana bir bakış attı ve
(?):İZİN VERİRSEN BENDE DUŞ ALICAM!
Dedi. Hemen elimle ağzını kapadım ve
(Y/N):SHHHHH apartmandakiler duyucak kesin haberleri vardır sessiz ol!
Dedim. Sonrada yanından sıvışıp içeri girmesine izin verdim.

Odamda giyinirken hızlı olmaya çalıştım. Heran duştan çıkıp kapımın önünde belirebilirdi. Hemen giyindim ve hızla mutfağa koştum. Nefes nefese ellerim masada kara kara bakıyordum. O kapıda belirince kormuş bir şekilde ona döndüm. Belinde sadece bir havlu vardı ve üstüme geliyordu.

O üstüme adım attıkça geri adım atıyordum. Sonra arkamdaki duvara yapıştım. Elleriyle beni duvar arasına sıkıştırdı. Çok gerilmiş ve kızarmıştım. Sonra başını kulağıma eyip
(?):Hani bana kıyafet?
Dedi. Derin bir oh çektim ve odamdan ona göre birşeyler baktım.

Uzun kollu büyük bir hudimi ve büyük başka bir eşofman altı verdim. Sonrada salona onun yanına bıraktım ve arkadan kapıyı kapattım.

Kapıyı kapatır kapatmaz arkasına yaslandım ve ellerim yüzümde bir şekilde yavaşça yere düştüm. ŞUANDA YARI ÇIPLAK TANIMADIĞIM BİRİ BENİM EVİMDE BENİM KIYAFETLERİMİ GİYİYORDU!

§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§§

Um birçok kişi kitabın ileriki bölümlerinde ne olduğunu anlamamış ondan direk buraya not düşmek istedim. Biz kafa bulunca bizm yerimize ikinci kişiliğimiz yani sapık benliğimiz geçiyor onun ne yaptığını görebiliyor aklından geçeni bilebiliyoruz ama müdahale edemiyoruz. Normal zamanlarda ise o bizim gibi ne yaptığımızı görebiliyor aklımızdan geçeni biliyor. Ee ne düşünüyorsunuz sizce güzel mi?
cerenbakugou biguyster NaomiEffects usyally